TwentyFiveTwentyOne 25 21 จบแบบที่ผมชอบ... โดยเฉพาะคู่หลัก นาฮีโด กับ แพคอีจิน
อาจเนื่องด้วยผมพ้นอายุเพ้อฝันในความจำเป็นต้อง happy ending ของหนังแนวนี้พอสมควร ผมชอบตอนจบที่ค่อนข้างสะท้อนความจริงแบบนี้มากกว่า เพราะมันเข้าถึงมากกว่าสำหรับคนที่อายุเลย 30-40 มาแล้ว เพราะ คนกลุ่มนี้จะมีเรื่องความทรงจำส่วนตัวของความโรแมนติกอยู่ในส่วนลึก
การเริ่มเรื่องปูพื้นฐานของตัวละครที่มีความแตกต่างในการใช้ชีวิต และปมลึกของแต่ละคน เป็นสิ่งบ่งบอกอย่างดีว่า คนรักกันคนจำเป็นต้องมีการปรับตัวในการใช้ชีวิตคู่ ความรักเป็นตัวพาเรื่องราวให้ไปเรื่อยๆ แต่ว่า....
สิ่งที่จำต้องเจอระหว่างความรักของคู่ๆนั้นดำเนินอยู่ คือความแตกต่างของแต่ละคน ทั้งพื้นฐานความคิดของแต่ละคน พื้นฐานครอบครัวที่ไม่เหมือนกัน จังหสะของชีวิตที่ต้องเจอในระหว่างความรักของคนคู่นั้นๆยังคงอยู่ สิ่งเหล่านี้จะเข้ามาแทรกในระหว่างการทดสอบความรักอยู่เสมอ
ส่วนตัวผมค่อนข้างรักตัวละคร นาฮีโด ค่อนข้างมาก โดยเฉพาะในฉากแรกๆ ที่แสดงถึงความคิดของเด็ก ของวัยรุ่นโดยทั่วไป การที่เป็นคนคิดชั้นเดียวมาตลอดในช่วงต้น ฉากการเรียนรู้ในสิ่งที่ลองทำที่คิดว่าใช่แล้วมันไม่ใช่ ไม่เหมือนที่คิด แล้วจดจำไว้เป็นบทเรียน โดยเฉพาะฉากที่นาฮีโดอยากแจมกับการไฟท์ระหว่าง เด็กเกเรระหว่างโรงเรียน ที่ไล่ตีกันและใช้ร่มแทนดาบ ตอนจบฉากนั้น ตำรวจวิ่งไล่จับเด็กอื่นๆ แต่วิ่งผ่านนาฮีโด มุมหนึ่งอาจจะเป็นมุขของคนเขียนบทแต่อีกมุมคือการเรียนรู้ของนาฮีโด นาฮีโดนั่งคิดแล้วบอกตัวเองว่า...อ๋อ ต้องวิ่งหนีสินะ ตำรวจถึงอยากจับ
การใช้แรงใจเป็นตัวขับดันชีวิตในช่วงวัยรุ่น แต่หลังจากที่นาฮีโดโตขึ้นเหมือนๆ คนทั่วๆไป การใช้แรงใจขับดันตัวเอง แน่นอนละว่ายังมีเนื่องจากลักษณะนิสัย แต่ว่าเนื่องจากวัยวุฒิที่เพิ่มขึ้น โตขึ้นและพบเจอสิ่งต่างๆมากขึ้น จนรู้ว่าตัวเองรับอะไรได้ และอาจจะรับอะไรไม่ได้ในอนาคต นาฮีโดหลังจากต้องพบกับการห่างไกลกับแทจิน ที่ไม่ใช่แค่ห่างเฉยๆ แต่ห่างแบบไร้การติดต่อโดยตรง อยู่หลายเดือน แน่นอนละว่าการที่ทั้งตัวนาฮีโดโตขึ้น และเริ่มเข้าใจโลกมากขึ้น กอรปกับในอดีตที่เคยพบเรื่องราวตอนที่แม่ของนาฮีโดยุ่งจนใช้ชีวิตส่วนตัวไม่ได้เลย นั่นทำให้นาฮีโดคิดได้ว่าอาจจะต้องเจออะไรในอนาคต รวมถึงความสัมพันธ์ของคนแม้จะรักกันแต่ถ้าห่างกันมากๆ ความรักมีนจะไม่อยู่ในระดับรักแบบช่วงแรก มันทำให้มีเวลาคิดอยู่กับตัวเองค่อนข้างมาก
สุดท้ายแล้วการเดินในเส้นทางของตัวเองที่คิดว่าจะอยู่กับมันได้ดีที่สุด ผมเองเคยผ่านความรักวัยรุ่นที่มีชีวิตอยู่ร่วมกันมาถึง 8 ปี ตั้งแต่การโทรศัพท์ตู้หน้าบ้านแฟนผมตอนนั้น คุยกันโดยที่อีกฝ่ายมิงลงมาจากหน้าต่าง เพราะที่บ้านแฟนค่อนข้างหวงลูกสาวและไม่สามารถบอกที่บ้านได้ว่าคบกัน
จนวันหนึ่งที่เราต้องเลิกกันแม้จะรักกัน เพราะผมต้องไปเรียนเมืองนอก .. ความห่างกันอย่างเดียวไม่ได้ทำให้เราเลิกกัน .. แต่ความที่เราคบกันมาเกือบ 8 ปี แม้จะมีรักๆเลิกๆ อยู่เป็นระยะ แต่ความรักไม่ได้อยู่ในจุดสุกงอม แต่อยู่ในจุด คงเส้นคงวา และค่าโทรศัพท์ในสมัยนั้นที่แพงมากในการระหว่างประเทศ ทำให้ผมใช้จดหมายมากกว่าโทรศัพท์ ผมคิดว่าการอิ่มตัวและการเชื่อมต่อกันน้อยลง นั่นแหระคือสาเหตุที่การเชื่อมต่อความรู้สึกเราน้อยลง ทำให้การรับทราบชีวิตหรือความรู้สึกของอีกฝ่ายน้อยลง ผมเลิกกับแฟนทั้งที่ยังรักและห่วงกัน แต่ผูกพันกันน้อยลง และก็ค้นพบทางของแต่บะคนกันไป
สิ่งที่เกิดขึ้นในซีรีย์เลยทำให้ผมเข้าใจว่าทำไม นาฮีโดถึงยอมจบ ส่วนตัวแพคอีจิน สภาพที่ครอบครัวหลังมีปัญหาและเกิดเรื่องตามหนี้แล้วแพคอีจินทนไม่ไหวจนต้องหนีสภาพ แล้วจำต้องมีกำลังใจจากนาฮีโดในการกระตุ้นก็ค่อนข้างชัดเจนว่าคาแรกเตอร์เป็นเด็กหงิมๆ ใจสู้มีน้อยกว่านาฮีโดค่อนข้างมาก การที่แพคอีจินโชคดีมาเจอนาฮีโด โดยที่ไม่มีอะไรซ้ำเติมมากกว่าในซีรีย์ ทำให้พอมีเวลาหายใจตั้งตัวได้บ้าง ทั้งที่แท้จริงอาจจะลำบากด้วยซ้ำที่จะผ่านเวลาตรงนั้นได้ เพราะเจ้าหนี้คงไม่จบเรื่องง่ายขนาดในซีรีย์
แต่อย่างน้อยก็ทำให้เห็นว่าแพคอีจิน โชคดีที่เจอนาฮีโดมาช่วยทำให้ตัวเองเป็นผู้ใหญ่มีความรับผิดชอบมากขึ้น การที่แพคอีจินเจอสภาพแย่ๆของ 9/11 ที่ซีรีย์พยายามพาไป สำหรับคนปกติที่มักมองเรื่องแบบนี้เป็นประเด็นอ่อน แต่สำหรับคนในเหตุการณ์ที่เห็นภาพสดๆ อาจคิดไม่เหมือนกันโดยเฉพาะคนจิตอ่อนในช่วง เพิ่งทำงานมาหมาดๆ
ผมรู้จักข้าราชการอยู่กรมส่งเสริมการส่งออก แล้วอยู่ในตึก 9/11 แต่เดินลงมาทันก่อนตึกจะถล่มพร้อมฝุ่นคลุ้งเต็มเมือง เคยคุยกันช่วงนั้นหลังจากเค้ากลับไทย เค้าบอกผมในขณะนั้นว่าคงไม่กลับไปอเมริกาอีกแล้วละ เพราะเค้าคือคนในเหตุการณ์โดยตรง เค้าเสียเพื่อนร่วมงาน และเค้ายังมีภาพภาพศพที่หล่นจากตึกมันติดตา แล้วถ้าต้องกลับไปสถานที่เดิมตรงนั้น ภาพติดตามันจะขึ้นมาอีกทันทีแน่นอน เค้าถึงต้องพาตัวเองออกจากที่ตรงนั้นเพื่อเยียวยาตัวเอง มิฉะนั้นเค้าต้องเป็นโรคซึมเศร้าแน่ๆ
การผูกเรืาองของตัวละครในตอนจบสำหรับผม มันสะท้อนสิ่งที่ผมรับรู้มาใกล้ๆกัน ผมเลยค่อนข้างชอบสิ่งที่มันเป็น... หนังเรื่อง แฟนฉัน และ เพลง ลึกสุดใจ เข้ามาในหัวของผมอีกทีหลังจากดูซีรีย์นี้จบ ขอบคุณสำหรับซีรีย์ดีๆแบบนี้จริงๆเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
