โปรยปกหลัง
แหวนที่อยู่ในหีบนั้นเอง แหวนนพเก้าอีกวงหนึ่ง
รูปทรงเป็นเกล็ดคล้ายลำตัวงูขดเป็นวง
หัวแหวนแผ่ออกคล้ายพังพานงูใหญ่
เรียงลำดับด้วยเพชรและพลอยอีกแปดชนิด
เก่าหมองหลังจากถูกเก็บไว้ในหีบฝังไว้นานค่อนศตวรรษ
มันถูกเก็บอยู่ในนั้นตามคำสั่งของพระยารัชดาปริวรรตต่อทนายหน้าหอ
ให้ฝังอาภรณ์ทุกชนิกที่เขาเคยมอบให้ภรรยาไว้ใต้เรือนนพเก้า
เป็นการฝังความทรงจำ และความหลังไว้ในเรือนหลังนั้นตลอดกาล
ตลอดเวลา ผอบแก้วไม่ได้ล่วงรู้เลยว่า แหวนทั้งสองที่ผูกพันเธอไว้
วงหนึ่งถูกนลส่งคืนไปให้อดีตคู่หมั้นของเธอแล้ว
และอีกวงหนึ่ง ฝังไว้ในเรือนที่พันธนาการดวงวิญญาณของเธอนั้นนั่นเอง