กายในกาย กายนอก กายใน จิตในจิต ที่ซ้อนทับกันอยู่
โลกนี้มันก็ หุ่นมนุษย์ หุ่นสัตว์ มีหุ่นนานาชนิด ที่สมบูรณ์ไม่สมบูรณ์ ที่ปั่นขึ้นมาด้วยธาตุของกรรมที่ตนเองเคยทำสะสมไว้ มันก็หุ่นอีกตัวหนึ่งเข้าไปสวมหุ่นนี้อยู่ เหมือนหุ่นนอกหุ่นใน ค่อยต้องรับหน้า รับรู้ สิ่งจะสื่อเข้าไปสู่หุ่นภายใน ที่เรียกว่าสัมผัส ..
สัมผัสก็คือวิญญาณทั้งหก มีภาพมีแสง มีเสียง มีสี มีรส มีกลิ่น มีสัมผัสต่างๆ สื่อผ่านกายไปให้ .สื่อไปที่สมอง ..เป็นกระแสไฟ เป็นส่งไปช่อง..สัญญาจำ ต่างๆที่เก็บไว้ เนื่องด้วยการเสียดสีภายในที่จิตเกิดขึ้น ออกมาเป็นเสียง ตามสิ่งที่เคยบันทึก..เป็นอารมณ์..เป็นความจดจำในเรื่องนั้นเรื่องนี้เกิดขึ้น ไหลออกมาเป็นเสียงเกิดเป็นภาษาเกิดขึ้น
ไปอยู่ชาติไหน ประเทศไหน ก็จดจำ..ไหลออกมาเป็นช่องภาษานั้น เป็นอารมณ์นึกคิดขึ้น
เมื่อจิตไม่มีสติ..เหมือนมึนเมา ..ก็ไปยึดในเสียงที่เป็นความคิด จิตเข้าไปยึดเสียง เชื่อเสียงที่เกิดขึ้น ปรุงแต่งเป็นลักษณะของอารมณ์ จืตนั้นเชือในสิ่งที่ปรุงแต่ง จิตก็สั่งกายให้ทำไปตาม..ที่นึกคิด..ที่มีลีลาของอารมณ์ เป็นมายา ..ให้จิตหลงใหล เชือ่ในสิ่งที่เกิดขึ้น
..จึงยึดอารมณ์นั้นเกิดขึ้น ยึดว่าสิ่งที่จิตอาศัยอยู่ในหุ่นนี้เป็นของตน มีความรักหลงใหล ในหุ่นที่ประกอบไปด้วยน้ำเลือดน้ำหนองของชากเนื้อชากสัตว์กาย ที่กินเข้าไปหล่อเลื้องหุ่นนี้
นานไปหุ่นนี้ ก็ค่อยเสื่อมลง จนหุ่นหยุดทำงาน ไอ้หุ่นข้างในก็อยู่ไม่ได้ ก็ต้องไปหาที่อยู่ใหม่ หาหุ่นนอกใหม่ ไม่รู้ว่าจะได้หุ่นนอกรูปร่างอะไร
เค้าจึงมีคำเตือน ..ให้หุ่นภายใน กลั่นกรอง เรื่องต่างๆที่หุ่นนอก ส่งไปให้หุ่นใน ..ให้มีสติ ระมัดระวังอารมณ์นึกคิด ที่ส่งกระจายหุ่นในอยู่ ว่าจะสั่งอะไร ให้ไตร่ตรงพิจารณา ที่จะใช้หุ่นนอก ให้มีกิริยากายวาจาใจอย่างไร
หรือจะบังคับหุ่นนอกให้อยู่ ก็อยู่ที่สติปัญญาของหุ่นใน จะใช้ไปในเรื่องราวอะไร จะทำตามสิ่งที่เกิดขึ้นจากหุ่นนอกหรือไม่ ก็เป็นสติปัญญาของหุ่นในเอง ที่ต้องตัดสิน จะบังคับบัญชาหุ่นนอก สร้างเรื่องราวอะไร ดีหรือไม่ดี นั้นล้วนเป็นกรรมที่หุ่นในเป็นผู้สั่งหุ่นนอก คือกาย
เรื่องกายในกาย จะเขื่อใครดี เพราะไอ้ตัวหุ่นข้างในมันมีหลายแบบ บางตัวเมามาก บางตัวก็หลง ว่าไปตามหุ่นนอก..ส่งเรื่องราวอะไร เหมือนมีคำสั่งมาปุ๊บ ก็ทำไปตามชุดคำสั่งนั้นเลย มันจึงมีกายวาจาใจไปตามอารมณ์เกิดขึ้น
เรื่องราวของกายนอกที่มีประสาทการรับรู้ต่างๆ วิญญาณหูตาจมูกลิ้นกายใจ ที่มีการเปลี่ยนแปลง การได้ยิน ..เสียงบางครั้งก็ไม่ชัดเจน ยกตัวอย่าง ระหว่างคำว่า ไม่ใช่ มีใครเค้าพูด ..แต่เราเกิดได้ยินไปว่าใช่ ความหมายก็เปลี่ยนไปแล้ว เรื่องของการเห็นก็มีเรื่องของตาบอดสี เรื่องการพยักหน้า ส่ายหน้า ก็ยังเจ้าใจไม่เหมือนกัน ..
เหมือนเวลาเราคุยกับ แขกอินเดีย..ถ้าแขกพยักหน้า ..นั้นก็หมายความว่า ปฏิเสธ ถ้าส่ายหน้า ก็หมายความ Ok นั้นก็หมายความว่า เวลาเราสื่อกับ เราก็ควรทำความเข้าใจในเรื่องราวที่เราคุยกันกับใครอยู่ ..อีกเหมือนกัน จะได้เข้ากันถูกต้อง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
