Blockdit Logo (Mobile)
Yu Utan
•
21 พ.ค. 2022 เวลา 16:41 • ไลฟ์สไตล์
เรากินอิ่มนอนหลับแทนใครไม่ได้หรอกจริงมั้ย
ยายเฒ่าคนหนึ่งโทรศัพท์หาลูกสาว เสียงปลายสาย “แม่จ๋าเป็นยังไงบ้างจ้ะวันนี้”
“แม่เมื่อยและปวดแข้งปวดขาไปหมดลูกเอ้ย”
“อ้าว แม่ไปทำอะไรมา ทำไมวันนี้ปวดขาล่ะ แล้วที่ปวดหัว วันก่อนหายหรือยัง”
แคนวา
ลูกสาวได้ยินเสียงแม่บ่น ก็เป็นห่วงถามไถ่ทุกสุขเป็นธรรมดา แม่จะบ่นปวดทั่วสรรพางค์กาย ทุกวันสลับสับเปลี่ยนที่ไป เรื่อยๆ ลูกสาวผู้อยู่ไกล ทั้งเป็นห่วงทั้ง ปลอบใจ แต่รู้ทัน
“แม่ไม่มีรถขับน่ะรถที่มีมันเลยเดินไปสวนเมื่อยก็เมื่อยร้อนก็ร้อน เดินไม่ค่อยไหวแล้ว อยากมีรถสักคันเอาไว้ไปทำสวน”
เสียงแม่เริ่มคร่ำครวญออดอ้อนลูกสาวอย่างเคย แม่เฒ่าจะคิดง่ายๆ มีไอเดียเสียเงินมาให้ลูกสาวเสมอ บ่อยครั้งที่หญิงชราจะบอกว่าขาดอันนั้นอันนี้ อยากมีโนุ่นนี่นั่น โดยไม่รู้ว่าคุ้มค่ากับการใช้งานหรือไม่
ไม่ได้หาจึงไม่รู้จักค่านั่นเอง
แคนวา
แล้วก็เอาเรื่องสุขภาพมา ต่อรอง ลูกที่รู้สึกผิดที่ไม่ได้อยู่ดูแลแม่ใกล้ชิด ก็วิ่งหาส่งตาลีตาเหลือก เพราะว่าแม่จะได้สบายใจ และกลายเป็นลูกที่ดี
แต่หญิงชรา ไม่เคยยอมให้ตัวเองสบาย แม้แต่ครั้งเดียว จะสบายหน่อยก็อึดอัดหาเรื่องทำให้ไม่สบายบ้าง มีเรื่องเดือดร้อนบ้าง
หรือเธอแค่กลัวและเรียกร้องความสนใจ…..
แม่คงเหงา คิดถึงลูกเล็กๆ
แม่คงไม่มีใครให้เลี้ยงดูอุ้มชู
แม่เฒ่าคงอยู่เฉยๆไม่ได้ เพราะว่าไม่เคยอยู่ทำไม่เป็นนั่นเอง😅
ตลอดชีวิตแม่หญิงสูงวัย ทำแต่งาน
(โดยไม่เคยมีเวลาใส่ใจว่าสิ่งที่ทำ นั้นๆ ก่อให้เกิด ประโยชน์อะไรกับตัวเองหรือใครได้บ้าง ทำแล้วเกิดผลลัพธ์อะไรเช่นไปดายหญ้าในสวน ที่ไม่ได้ปลูกอะไรขอให้ได้ไปเท่านั้น ) ขอให้ได้ออกไปจากบ้านถือว่าสมบูรณ์แล้ววันนั้น
ลูกสาวอดไม่ได้ที่จะถามในน้ำเสียงเรียบๆว่า
“แม่ไปทำไมที่สวน”
แม่ตอบ “ไปเล่นๆ ดายหญ้าบ้าง ก็ไม่รู้จะทำอะไร”
ลูกสาวจึงถามต่อ “ทำไมไม่ จัดสวนปลูกดอกไม้ปลูกผักที่บ้าน เล่นๆไปก็ได้ ถ้าจะหาอะไรทำ แม่จะได้ไม่ลำบากขับรถมันอันตรายนะแม่”
“ก็อยู่บ้านไม่ได้ เหมือนมีคนจ้องอยู่ ไม่สบายตัวเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง “ แม่ตอบความจริง
หญิงสูงวัย เติบโตมาจากการเลี้ยงดูที่ถูกใช้งานอย่างหนักตั้งแต่เล็กๆ การหยุดพักถือว่าขี้เกียจจะโดนพ่อเธอตี อย่างหนักเธอจึงไม่กล้าแม้จะเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม
พอแต่งงานมีลูกทำเพื่อลูก เพื่อครอบครัวตลอดมา ….
หญิงที่เป็นแม่ ไม่เคยคิดถึงเรื่องของตัวเอง ไม่มีความฝัน ไม่รู้จักความต้องการไม่กล้าคิดด้วยซ้ำ
ชีวิตทำเพื่อคนอื่น จนหมดเวลา สนุกพอแก่ตัวลง เรียกร้องจากคนอื่นให้มาทำให้ตัวเองแทน
เธอแก่แล้ววันนี้
ลูกๆของเธอโตและแยกไปมีชีวิตของตัวเองหมดแล้ว
เธอทำใจไม่ได้ที่จะอยู่เฉยๆ ใจจึงร้อนรนอยู่ไม่สุข
เมื่อเธอทำให้คนอื่น คิดถึงเรื่องอื่นๆทั้งชีวิต พอถึงเรื่องตัวเอง เธอจึงโยนให้เป็นหน้าที่ลูก ให้รับรับผิดชอบชีวิตเธอทันที
“จะลูกหรือใครๆก็กินอิ่มนอนหลับ พักผ่อน ให้เธอไม่ได้ อย่างนี้เอง”
เมื่อลูกรู้ทัน แม่เฒ่าจึงใช้วิธี ทำตัวให้น่าสงสารเรียกร้องความสนใจแทน
เวลาในชีวิตของแม่เฒ่า ปล่อยให้อดีตที่กลัวถูกตีใช้จน ไม่รู้จะทำยังให้ตัวเองอยู่ได้แม้ไม่มีใครมาจ้ำจี้จิกใช้หรือทำโทษเหมือนก่อนแล้ว แต่แม่เฒ่าก็ยังกลัว
ใครอีกหลายๆคน ใช้ชีวิตแบบแม่เฒ่า เพียงแต่ว่า เปลี่ยนจาก กลัวถูกตี เป็นกลัวพ่อแม่ไม่รัก กลัวคนดูถูก กลัวไม่มีความสำคัญและ ปมความรู้สึกตั้งแต่อดีต มา
ใช้ชีวิตเราในทุกๆวัน แล้วอย่างนี้
ลูกหรือใครจะเติมเต็มให้แม่เฒ่าได้หรือ แล้วเวลาจากนี้ต่อไปล่ะ จะไม่ลองทำเพื่อตัวเองบ้างหรือ
อย่าเป็นแบบแม่เฒ่าเลย
เจอกันใหม่ค่ะ
เพจ ชีวิตเราใครใช้byครูยุ
เขียนและขายหนังสือชีวิตเราใครใช้
เพจชีวิตเราใครใช้byครูยุ
คนชอบพัฒนาตัวเอง กับชอบ วาดรูป ลองตามลิ้งค์ดูค่ะ👇
ชอบเขียน ได้นิยาย ก็แต่งนิยายเลยไปอ่านดูค่ะ นิยายแฝงข้อคิดของแม่ค้าต่างแดนกับความรัก ที่ไม่ง่ายนัก👇
#รับปรึกษาปัญหาความรักตัวเอง
#เป็นไลฟ์โค้ชเรื่องชีวิตและความรัก
#เป็นเชฟร้านกาแฟ
#กำลังฝึกเป็นนักเขียน

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา