2. ตลอดชีวิตของคริสเตียนก็คือการวิ่งแข่ง; คริสเตียนทุกคนที่ได้รับความรอดแล้วล้วนต้อง #วิ่งแข่งเพื่อจะได้รางวัล (1กธ.9:24); รางวัลนี้ไม่ใช่ความรอดโดยทั่วไป (อฟ.2:8; 1กธ.3:15) แต่เป็นบำเหน็จที่พิเศษ (10:35; 1กธ.3:14); อัครทูตเปาโลก็ได้วิ่งแข่งจนมีชัยชนะและได้รับรางวัลแล้ว (1กธ.9:26–27; ฟป.3:13–14; 2ตธ.4:7–8):
#ของหนัก คือน้ำหนัก, ภาระ, หรือสิ่งกีดขวาง; นักวิ่งแข่งต้องปลดเปลื้องน้ำหนักที่ไม่จำเป็นทุกอย่าง, ของหนักทุกอย่างที่ถ่วงอยู่ เพื่อจะไม่มีสิ่งใดมาขัดขวาง และจะได้มีชัยชนะในการแข่งขัน.
#ความบาปที่ผูกมัด เพียงหนึ่งเดียวในบริบทนี้ก็คือความบาปที่เจตนาจะละทิ้งการประชุมร่วมกับวิสุทธิชน, ละไปจากหนทางแห่งพันธสัญญาใหม่ในแผนการบริหารของพระเจ้า, และกลับไปยังศาสนายูดาย (ฮร.10:26);
ทั้งของหนักที่คอยถ่วงและความบาปที่ผูกมัดจะขัดขวางและเหนี่ยวรั้งผู้เชื่อชาวเฮ็บรายไว้ ทำให้พวกเขาไม่อาจวิ่งแข่งฝ่ายสวรรค์ตามหนทางแห่งพันธสัญญาใหม่ในการติดตามพระเยซู.
3. เราต้องวิ่งด้วยความอดทน ทูลขอองค์พระผู้เป็นเจ้าให้นำใจของเรา #เข้าสู่ความรักของพระเจ้า และ #เข้าสู่ความอดทนของพระคริสต์ — 2ธซ.3:5:
ความรักนี้คือ #ความรักของเราที่มีต่อพระเจ้า ซึ่งออกมาจากความรักของพระเจ้า (1ยฮ.4:19) ที่ถูกเทลงในใจของเรา (รม.5:5).
ความอดทนนี้คือการอดทนด้วยความอดทนของพระคริสต์ที่เรา #ได้รับสุขและประสบการณ์ — เทียบ วว.1:9.
เฮ็บราย บทที่ 12 ข้อ 1 ...ให้เราละทิ้งของหนักทุกอย่างที่ถ่วงอยู่และความบาปซึ่งผูกมัดเราได้ง่ายนั้น และการวิ่งแข่งที่อยู่เบื้องหน้าเรานั้นก็ให้เรา #วิ่งด้วยความอดทน.
1โกรินโธ บทที่ 9 ข้อ 24 ...คนเหล่านั้นที่วิ่งแข่งกันในสนามก็ #วิ่งด้วยกันทุกคน... จงวิ่งเช่นนี้เพื่อท่านจะได้รับรางวัลนั้น.
2เธซะโลนิเก บทที่ 3 ข้อ 5 และขอให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงจัดแจงวิถีทางแห่งใจของท่านทั้งหลายให้ตรงไป ทั้งทรงนำใจของท่านทั้งหลาย #เข้าสู่ความรักของพระเจ้า และ #เข้าสู่ความอดทนของพระคริสต์.
#ชีวิตคริสเตียนคือการวิ่งแข่ง. คริสเตียนที่ได้รับความรอดแล้วทุกคนจะต้องวิ่งแข่งเพื่อจะได้รับรางวัล (1กธ.9:24). รางวัลนี้ไม่ใช่ความรอดโดยทั่วไป (อฟ.2:8; 1กธ.3:15) แต่เป็นบำเหน็จที่พิเศษ (ฮร.10:35; 1กธ.3:14).
อัครทูตเปาโลผู้ได้วิ่งแข่งและได้รับรางวัลแล้ว แทบจะเป็นคนเดียวที่เปรียบชีวิตคริสเตียนเป็นการวิ่งแข่ง. ในหนังสือเฮ็บราย เขากำชับผู้เชื่อชาวเฮ็บรายให้วิ่งแข่งโดยกล่าวว่า “#การวิ่งแข่งที่อยู่เบื้องหน้าเรานั้นก็ให้เราวิ่งด้วยความอดทน”
การวิ่งแข่งไม่ใช่การถึงที่สำเร็จหรือการได้รับสง่าราศี เพราะนั่นเป็นเป้าหมายของการวิ่งแข่ง. การวิ่งแข่งไม่ใช่การทำงานทางภายในของกฎแห่งชีวิตด้วย เพราะนั่นคือขั้นตอนของการวิ่งแข่ง. การวิ่งแข่งก็ไม่ใช่การยอมสูญเสียจิตเพราะนั่นคือหนทางในการวิ่งแข่ง และการยอมสูญเสียจิตไม่ใช่การวิ่งแข่ง....
ถ้อยคำขององค์พระผู้เป็นเจ้าใน ยฮ.14:6 กล่าวว่า “เราเป็นทางนั้น.” #การวิ่งแข่งคือหนทางหรือลู่วิ่ง. เนื่องจากพระคริสต์ทรงเป็นหนทาง พระองค์ก็คือการวิ่งแข่งด้วย. การวิ่งแข่งที่เรากำลังวิ่งอยู่นี้ก็คือพระคริสต์.
ในจักรวาลนี้ พระเจ้าได้ทรงตระเตรียมหนทางหนึ่งเดียวที่เราจะต้องเดิน... ก่อนที่พระคริสต์จะปรากฏเป็นที่ประจักษ์ พระเจ้าทรงใช้แบบเล็งต่างๆ มาเป็นเครื่องหมายเล็งว่า #พระคริสต์ทรงเป็นหนทางของพระเจ้า ซึ่งแบบเล็งที่โดดเด่นที่สุดก็คือพลับพลา...
ในพลับพลามีหนทางสายหนึ่งเริ่มจากแท่นบูชา ผ่านอ่างล้างชำระ, โต๊ะขนมปังเบื้องพระพักตร์, คันประทีป, และแท่นเผาเครื่องหอม จากนั้นก็นำเราไปสู่หีบพันธสัญญา ซึ่งมีกฎแห่งชีวิตอยู่ที่นั่น. #หนทางในพลับพลา นั้นเป็นรูปภาพของพระคริสต์ผู้เป็นหนทางเพียงหนึ่งเดียวของเรา.
ในเฮ็บรายบทที่ 6 เปาโลบอกให้เราหนี [ข้อ 18]. เราต้องหนีจากทุกสิ่งเข้าไปยังที่บริสุทธิ์สุด ที่ซึ่งพระเยซูคริสต์ผู้บุกเบิกของเราได้ทรงเข้าไปในม่าน. นี่คือความหมายของการวิ่งแข่ง.
“#ของหนักที่ถ่วงอยู่” ใน ฮร.12:1 อาจแปลเป็น “น้ำหนัก,” “ภาระ,” หรือ “สิ่งกีดขวาง” ก็ได้. นักวิ่งแข่งย่อมปลดเปลื้องน้ำหนักที่ไม่จำเป็นทุกอย่าง ของหนักทุกอย่างที่ถ่วงอยู่ เพื่อจะไม่มีสิ่งใดมาขัดขวาง และจะได้มีชัยชนะในการแข่งขัน. ให้สังเกตว่าในข้อนี้เปาโลใช้คำว่า “เรา” ไม่ใช่ “ท่าน” คือได้นับรวมตัวของเขาไว้ในเรื่องนี้ด้วย.
“#ความบาปซึ่งผูกมัดเราได้ง่าย” [ข้อ 1] ชี้ถึงสิ่งที่ผูกมัดไม่ให้เราวิ่งแข่งได้เป็นสำคัญ เหมือนกับที่การเจตนาทำบาปใน 10:26 ได้ทำให้ผู้เชื่อชาวเฮ็บรายละไปจากหนทางแห่งพันธสัญญาใหม่ในแผนการบริหารของพระเจ้า.
ทั้งน้ำหนักที่คอยถ่วงและความบาปที่ผูกมัดล้วนได้ขัดขวางผู้เชื่อชาวเฮ็บรายและจำกัดพวกเขาไว้ จนไม่อาจวิ่งไปในการวิ่งแข่งฝ่ายสวรรค์ในหนทางแห่งพันธสัญญาใหม่เพื่อจะติดตามพระเยซูผู้ถูกปฏิเสธโดยศาสนายูดาย....
ความบาปที่อยู่ใน ฮร.12:1 เป็นความบาปที่เจาะจงและพิเศษ เพราะในภาษากรีกเปาโลเติมคำนำหน้านามที่เฉพาะเจาะจงเอาไว้ด้วยเป็น “#ความบาปนั้น.” ความบาปที่พิเศษซึ่งคอยผูกมัดนี้ก็คือการเจตนาทำบาปด้วยการละทิ้งการประชุมด้วยกันกับวิสุทธิชนทั้งหลาย, การละทิ้งหนทางแห่งพันธสัญญาใหม่, และการกลับไปยังศาสนายูดาย.
มีหลายอย่างที่คอยต่อต้านการวิ่งแข่งนี้. ดังนั้นเราจึงต้อง #วิ่งด้วยความอดทน (12:1). นี่หมายความว่า ถ้าจะร่วมการวิ่งแข่งของพระคริสต์ เราจะต้องเผชิญกับการต่อต้านด้วยความอดทน อย่างไม่เหนื่อยล้าหรือท้อใจ.
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงจัดแจงวิถีทางแห่งใจของเราให้ตรงไป [2ธซ.3:5] โดยการนำพาของพระวิญญาณนั้น ซึ่งความรักของพระเจ้าก็ได้เทลงในใจของเราโดยพระวิญญาณนี้ (รม.8:14; 5:5). ความรักของพระเจ้าใน 2ธซ.3:5 คือความรักที่เรามีต่อพระเจ้า ซึ่งเป็นผลมาจากความรักของพระเจ้า (1ยฮ.4:19) ซึ่งได้เทลงในใจของเรา.
ในด้านบวก เราต้อง #รับสุขความรักของพระเจ้า เพื่อเราจะได้รักพระองค์และมีชีวิตเป็นอยู่เพื่อพระองค์. ส่วนในด้านลบ เราก็ต้อง #มีส่วนร่วมในความอดทนของพระคริสต์ เพื่อเราจะได้ทนต่อการทนทุกข์เหมือนอย่างพระองค์ เพื่อจะยืนหยัดต้านทานซาตานผู้เป็นศัตรูของพระเจ้า.
*/ ขอเชิญชวนทุกท่านมารับสุขพระคำของพระเจ้า ผ่าน #บทเรียนหลักความจริงออนไลน์ ของเว็บไซต์ #รู้จักหลักความจริง (https://knowttruth.com) เพื่อให้ผู้ที่มีใจแสวงหาพระเจ้าและต้องการเรียนรู้จักหลักความจริงที่มีอยู่ในพระคัมภีร์ โดยไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ เพื่อความอุดมสมบูรณ์ของพระคริสต์จะได้อาศัยอยู่ภายในท่านอย่างครบบริบูรณ์ สรรเสริญพระเจ้า
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
