เรื่องของลมหายใจ เมื่อมีการฝึกหัด การหายใจให้ลมพัดลงไปให้ถึงท้องน้อย เหมือนเราสูบลมลงไป เต็มท้อง แล้วหยุด สูบลมเข้าไปอีก ให้เต็มปอดเต็มหน้าอก แล้วกั้นใจชั่วขณะหนึ่ง สูบลมเข้าไปให้เต็มช่วงบนของปอด ..เราจะเห็นกระแสที่ใหล ขึ้นมา เต็มที่ศีรษะ ทำให้หน้าตึง ศีรษะ เหมือนมีอะไรมารัดตึง ..เราก็คอยผ่อมลมหายออกที่ละน้อย ๆ
เมื่อมีกระแส..ขึ้นมารัดทำให้ตรึงเครียด ศีรษะ ก็ฝืนให้รักษากายนิ่งจิตนิ่งชั่วขณะหนึ่ง แล้วก็มีสติสัมปชัญญะ ค่อยผ่อนลมนั้นออกไป
เมื่อฝึกทำจิตเราก็จะเริ่มมีสติมีกำลังขึ้น ช่วยชำระสะสางอารมณ์ ที่เราไปเก็บสะสมเข้ามาในเรือนกาย เนื่องจากการใช้วิญญาณทั้งหกไปสัมผัสสิ่งนั้นสิ่งนี้มา คือ การใช้กายที่พ่อแม่ให้มา ไปใช้ไปคล้องกรรมกับคนนั้นคนนี้
หากเราเพิ่มการภาวนา พาจิตไปหาพระขึ้น เราก็เหมือนเอาจิตนั้นไปหาธรรม มาจุดเทียน จิตนั้นเหมือนไส้เทียนที่อยู่ในเรือนกายของคุณบิดามารดา กายนั้นก็คือต้นเทียน เราเอาจิตเราไปหาพระ ภาวนาพุทโธ จุดให้ไส้เทียนนั้นสว่างขึ้น ด้วยจุดเทียนธรรมให้แก่จิต
เมื่อจิตนั้นสว่างขึ้น เราก็นำไปส่อง สิ่งต่างๆในเรือนกาย ในธาตุทั้งสี่ ว่ามีอะไรอยู่ ที่สกปรกเลอะเทอะ หนักเบาอยู่ในเรือนกาย เรากระทำเรื่อยๆ จิตก็จะเบา กายเบา สลัดอารมณ์ที่เป็นกรรมนั้นออกไป ค่อยๆออกไป ..ทำเป็นนิจสิน สติและจิตที่เคยตามอารมณ์ ก็จะค่อยรู้จักอารมณ์ ยับยั้งอารมณ์ ที่นำพาจิตไปสร้างกรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
