ส่วนตัวผมแต่ก่อนก็มีความคิดแนวๆ นี้ นะ ผมได้ไปเจอ หนังสือ กล้าที่จะถูกเกลียด ผมชอบบทนี้ที่ว่า ตัดเรื่องของคนอื่นทิ้งไป
“มนุษย์เราไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อทำตามความคาดหวังของคนอื่น” เพราะเราจำเป็นต้องอยู่ในสังคม เราจึงต้องการได้รับการยอมรับจากผู้อื่น หรือเรียกง่ายๆ ว่า “คนเราไม่อยากโดนใครเกลียด” สมมติว่าในสังคมเล็ก ๆนั้น มี ผู้คน 50 คน เราก็คงต้องพยายามทำตัว 50 แบบ เพื่อให้แต่ละคนชอบเราหรือป่าว? หรืออย่างนั้นการทำตัวให้เป็นที่ยอมรับจากคนอื่นจะนับว่าเป็นความสุขจริงๆ หรือ ?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
