🏆กับดักแห่งความสำเร็จ🏁
การที่คนเราทำอะไรประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่อง ไม่เคยล้มเหลว หรือทำงานก้าวหน้าเร็วกว่าคนอื่นมาตลอด ภายจิตใจจะเริ่มสะสมความรู้สึกว่าตนเองเก่งกว่าคนอื่นอยู่ตลอดเวลา🎯
เริ่มไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตา ความมืดเริ่มเข้ามาบดบังความคิดของตัวเองโดยไม่รู้ตัว ความมั่นใจทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ
ย่างก้าวของชีวิตเริ่มเข้าไปยืนใกล้หน้าผาอันสูงชันที่มองเห็นท้องฟ้าอันสวยสดงดงาม
...เมื่อเห็นแต่สิ่งสวยสดงดงาม ก็ก้าวเข้าไปเรื่อยๆ ไม่มีลางบอกเหตุ ไม่ได้ยินเสียงสัญญาณเตือนจากสิ่งรอบข้าง
และแล้วก้าวสุดท้ายก็ก้าวตกหน้าผา ลงไปในหุบเหว‼️
มันคือหุบเหวแห่งการตัดสินใจ พลาดเพียงครั้งเดียวก็ทำให้ชีวิตตกอยู่ในอันตราย
มีผู้ที่ประสบความสำเร็จมากมาย
ที่สุดท้ายต้องตกหุบเหลวทางความคิด
เครดิตภาพ dopositphotos
เล่าปี่ ตั้งแต่ออกเผชิญโลก ตั้งปณิธาน ที่จะกอบกู้ราชวงค์ฮั่นให้พ้นจากความตกต่ำ ต่อสู้บากบั่น ล้มแล้วล้มอีก แต่ลุกขึ้นสู้ใหม่
ไร้บ้านไร้แผ่นดินต้องไปอาศัยเขาอยู่ แต่พอได้ข้งเบ้งมาเป็นกุนซือ
ชีวิตก็เปลี่ยนไปทันที เริ่มมีบ้าน มีแผ่นดินเป็นของตนเอง
เพราะเชื่อฟังในคำขงเบ้งตลอดมา
แต่เมื่อประสบความสำเร็จ ได้ครองจ๊กก๊ก
ความคิดต่างๆเริ่มเปลี่ยนไป
ครั้นเมื่อทราบข่าวการเสียชีวิตของ กวนอูและเตียวหุย
เล่าปี่ซึ่งบัดนั้นได้สถาปนาขึ้นเป็นฮ่องเต้แล้ว ต้องการยกทัพไปปราบง่อก๊กเพื่อแก้แค้นให้น้องร่วมสาบานทั้งสอง
ขงเบ้งได้และบรรดาขุนนางได้ทัดทานไม่ให้ทำศึกกับง่อก๊ก ให้คิดให้รอบคอบ และ ศัตรูที่ต้องกำจัดเร่งด่วนไม่ใช่ง่อก๊กแต่เป็นวุยก๊ก
แต่พระเจ้าเล่าปี่ตอนนั้น ไม่เชื่อฟังคำขงเบ้ง อีกแล้ว
มีความมั่นใจสูง มีทหารเป็นล้านคน มากกว่าง่อก๊ก ยังไงก็ต้องรบชนะอย่างแน่นอน
และเมื่อทราบว่าแม่ทัพคือลกซุนหนุ่มน้อยอายุแค่ยี่สิบแปดปี ทำให้เกิดความประมาท ชะล่าใจ
จึงหลงเข้าไปในกลอุบายของลกซุนอย่างง่ายดาย
โดยช่วงแรกลกซุนวางแผนให้ทหารรบแพ้ต่อเนื่องหลายครั้ง ทำให้พระเจ้าเล่าปี่ คิดว่าทัพง่อก๊กไม่มีอะไร รุกคืบเข้าไปเรื่อยๆ
แผนขั้นต่อไปของโลกซุนคือไม่ให้ทหารออกรบ ตั้งทัพเป็นแนวป้องกันอย่างเดียว รอเวลาค่อยลงมือ
เมื่อทหารไม่ได้ออกรบและอากาศร้อนจัดเล่าปี่ จึงให้ทหารตั้งทัพเป็นแนวยาวเรียงรายตามชายฝั่งยาวเจ็ดร้อยลี้
แม้ทหารขุนพลทัดทานว่าการตั้งทัพแบบนี้ถ้าข้าศึกรุกมายากแก่การถอยทัพ
แต่พระเจ้าเล่าปี่ไม่ยอมฟัง เพราะคิดว่าทหารเมืองง่อกลัวทัพของเมืองจกจนไม่กล้าออกรบ ยืนยันให้ตั้งทัพเหมือนเดิม
เมื่ออากาศร้อนจัด ทิศทางลมเข้าทางฝ่ายง่อก๊ก ลกซุนแม่ทัพหนุ่มที่เล่าปี่เห็นเป็นเด็กเมื่อวานซืน
สั่งให้ทหารบุกเข้าไปพร้อมเผาทัพของเล่าปี่ แบบไม่ทันตั้งตัว
เมื่อทหารเล่าปี่เริ่มระส่ำระสาย ก็สั่งให้ทหารบุกตีเข้าไป
ทัพเล่าปี่พินาศยับเยิน เสียทั้งแม่ทัพทั้งทหารไปหลายแสนคน
เล่าปี่แม้รอดชีวิตไปได้แต่ก็ไม่กล้ากลับไปเมืองหลวง
เพราะไม่กล้าสู้หน้าขงเบ้งและเหล่าขุนนางที่เคยทักทานไม่ให้มาทำศึกกับง่อก๊ก
การพลาดพลั้งของเล่าปี่ในครั้งนี้มันไม่เหมือนกับหลายๆครั้งในอดีตที่ผ่านมา
ครั้งนี้เขาตกจากที่สูงมาก เพราะเป็นถึงฮ่องเต้
เมื่อก่อนครั้งไม่มีตำแหน่งใหญ่โตทำผิดพลาดรบแพ้บ้างชนะบ้าง ก็ไม่ได้ทำให้หมดกำลังใจ
แต่ครั้งนี้เล่าปี่เหมือนก้าวตกจากหน้าผาอันสูงชัน ลงไปในหุบเหวลึก
หมดเรี่ยวแรงหมดกำลังใจที่จะกลับมาสู่ใหม่
แพ้ภัยตัวเอง จนไม่อาจปีนป่ายหน้าผาอันสูงชันแหล่งจิตใจตนเองได้
ปล่อยให้ความสลดหดหู่เข้าครอบงำ และเวลาแค่หนึ่งปีจากการพ่ายแพ้ก็ต้องจบชีวิตลง
คนเราเมื่อประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องไม่ว่าจากการทำงานหรือการประกอบธุรกิจ
ก็เริ่มคิดว่าตนเองเก่ง ทำอะไรต่อไปคงจะสำเร็จเหมือนที่ผ่านๆมา
แต่โลกเรามันไม่แน่นอน การเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีอย่างรวดเร็ว
การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคนในสังคม ถ้าเราไม่ใส่ใจ ปล่อยให้ชีวิตของเราเดินไปเรื่อยๆ
วันหนึ่งเราอาจเดินไปตกหน้าผาโดยไม่รู้ตัว
ถ้ารวบรวมพละกำลังปีนป่ายกลับมาได้ก็ดีไป
แต่ถ้าหมดเรียวหมดแรง มันก็อันตรายถึงชีวิต
หรือความสำเร็จจะดีใจได้แค่วันเดียว‼️
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
