ว่ากันจริง ๆ ชาวพุทธก็ได้แต่ท่องศีลห้าแล้วก็พูดให้ดูเท่ไปอย่างนั้นแหละ จะหาคนปฏิบัติจริง ๆ แทบไม่เจอ ไม่ต้องดูอื่นไกล แค่งานบวชนี่ก็ยังผิดศีลกันครบทุกข้อแล้ว ฆ่าวัว ลักแกงงาน เอากัน โกหกว่าไม่ได้ลักแกง ไม่ได้เอากัน แล้วก็แดกเหล้า ขนาดงานบวชยังขนาดนี้แล้ว ในชีวิตประจำวันจึงไม่ต้องพูดถึงว่าจะผิดศีลกันขนาดไหน แต่ปากก็ยังพูดว่าศีลห้าจำเป็นกันอยู่นั่นแหละ ซึ่งทันทีที่พูดว่าจำเป็นก็โกหกทันทีเหมือนกัน ฮา
ผมเองเลื่อมใสศรัทธาในพุทธศาสนา แต่ก็ไม่ได้ถือศีลห้า พร้อมที่จะละเมิดเสมอ แต่ผมโชคดีที่มีนิสัยไม่ชอบทำเรื่องที่ศีลห้ามไว้พอดี ก็เลยมีโอกาสละเมิดศีลน้อยมาก ๆ
ผมไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ใช่เพราะกลัวบาป แต่เพราะสงสาร ทำไม่ลง ผมไม่ลักทรัพย์ เพราะไม่รู้จะลักไปทำไม ทรัพย์ของคัวเองก็ยังแจกเขาไปจนจะหมดแทบจะเหลือแต่ตัวอยู่แล้ว ไม่ใช่เพราะอยากได้บุญ แต่เพราะไม่ชอบมีอะไร มันรู้สึกเป็นภาระ เมียก็ไม่มี หญิงก็ไม่จีบ เพราะตอนหนุ่ม ๆ ได้รู้แล้วว่าความสัมพันธ์แบบหญิงชายมันห่วยแตก น่ามคาญและปวดหัว ผมไม่โกหก เพราะไม่ต้องการผลประโยชน์จากใครและไม่มีวาระซ่อนเร้นอะไรต้องปกปิด
สิ่งเดียวที่ผมมีโอกาสละเมิดบ่อยสุดกว่าสี่ข้อแรกก็คือ ผมดื่มเบียร์ แต่ก็นั่นแหละดื่มน้อยมากและนาน ๆ ที เฉลี่ยเดือนละกระป๋อง ฮา
ถามว่าศีลห้าจำเป็นไหมสำหรับชาวพุทธ? ตอบว่าไม่จำเป็น ก็เห็นละเมิดกันอยู่ตลอด แต่ศาสนาก็ยังคงอยู่ได้มาเป็นสองพันกว่าปี แต่ผมอยากจะบอกอะไรอย่างหนึ่ง คือ การไม่ละเมิดศีลห้าทำให้ชีวิตราบรื่นเรียบง่ายและมีความสุขกว่าคนที่ละเมิด บ่องตง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
