กลัวจะไม่หายกับความเศร้านี้? -> การสูญเสียที่ว่านั้นเกิดขึ้นหรือยัง?
ส่วนตัวเมื่อปลายปีที่แล้วสูญเสียยายที่เป็นคนเลี้ยงดูมา แกเลี้ยงดูจนเราโตพอจะเข้าโรงเรียนได้พ่อแม่ก็รับกลับไปอยู่ด้วย ตอนไปงานศพแกเพื่อนบ้านยังแซวเราอยู่เลยว่า 'วันนั้นหญิงเล็กงอแงใหญ่ โวยวายจะไม่ไปอยู่กับพ่อแม่แล้วบอกว่า หนูไม่ใช่ลูกพ่อลูกแม่ หนูลูกแม่เฒ่า(แม่เฒ่า=ยาย)' ด้วยความที่ไม่เข้าใจว่า ความหมายของพ่อแม่คืออะไร และเราในวัยเด็กก็คิดว่าตัวเองเป็นลูกนุ้ย(ลูกคนเล็ก)ของตายายอยู่เสมอ
สำหรับเรา ตายายเสมือนพ่อแม่
วันที่สูญเสียแก เราก็ยอมรับว่า 'การตายหรือการจากลา เป็นสัจธรรมที่เกิดขึ้นกับคนทุกคน' เราทบทวนตัวเองว่ามีอะไรค้างคาใจไหม และถ้ามี... อะไรที่จะทำให้เราก้าวผ่านความค้างคาใจนั้นได้
ถ้าตอนนี้เรื่องราวที่กลัวนั้นยังไม่เกิด ลองตั้งคำถามก่อนว่า
- ถ้าถึงวันนั้น...มันจะมีอะไรบ้างที่จะทำให้เราค้างคาใจ?
เมื่อได้คำตอบก็เตรียมการรับมือกับมันก่อน ทำให้ความค้างคาใจนั้นไม่เกิดขึ้นหรือลดทอนมันลงไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
