Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
สุธีร์@อ่านเอาเพลิน
•
ติดตาม
11 ก.ย. 2022 เวลา 11:01 • นิยาย เรื่องสั้น
ท่องไปในโลกนิยาย
"Death in Delft" (23)
ผู้แต่ง เกรแฮม แบรค
ตั้งแต่เด็กจนโต เมอร์คิวเรียสรู้สึกว่าตัวเองมีสัญชาตญาณในการคาดเดาเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นได้ค่อนข้างถูกต้องหลายครั้ง ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายให้คนอื่นเข้าใจ แต่ไม่รู้ทำไมจนถึงตอนนี้เขายังไม่รู้สึกถึงลางสังหรณ์ใดๆเลยเกี่ยวกับคดีนี้
ในที่สุดเมอร์คิวเรียสก็พาเฮนเรียตต์มาถึงศาลาว่าการ เขาให้เธอนั่งรออยู่ตรงห้องรับรอง จากนั้นเขาไปตามหาแคลส์เพื่อมาเฝ้าเธอ ก่อนที่เขาจะไปรายงานนายกเทศมนตรี
"คุณเฮนเรียตต์ โปรดนั่งรอที่นี่สักครู่"
เมอร์คิวเรียสกระซิบกับแคลส์ว่า
"คุณแคลส์ครับ ผมรบกวนเฝ้าเธอให้ด้วยนะครับ ถ้าจะให้ดีผมว่าคุณแคลส์ยืนใกล้ๆประตูจะดีที่สุด"
เมอร์คิวเรียสเป็นห่วงแคลส์จะเจ็บตัวถ้าหากเฮนเรียตต์เกิดอาละวาดใส่เขา เขาจะได้หนีออกจากห้องได้ทัน
"ด้วยความยินดีครับท่านเมอร์คิวเรียส"
เมอร์คิวเรียสยืนอยู่หน้าห้องนายกเทศมนตรี เขาได้ยินเสียงพูดคุยทำนองโต้เถียงกันค่อนข้างดัง แต่จับความไม่ได้ว่าทั้งสองเถียงกันเรื่องอะไร เมอร์คิวเรียสตัดสินใจเคาะประตูเรียก
"เชิญเข้ามาได้ครับ"
เมื่อเมอร์คิวเรียสเปิดประตูเข้าไป เขาพบว่าแวน ลีเวนฮอค อยู่ในห้อง เป็นเขานี่เองที่โต้เถียงกับนายกเทศมนตรี เมอร์คิวเรียสนึกถึงคำพูดของเฟอร์แมร์ที่เคยพูดกับเขาว่า
"ท่านนายกเทศมนตรีเป็นคนที่คิดบวกอย่างมากจนหลายๆครั้งท่านไม่สามารถตัดสินใจว่าจะเอาอย่างไรดีกับทางเลือกต่างๆในการแก้ปัญหา เพราะท่านเห็นทั้งด้านดีและด้านไม่ดีของทุกๆทางเลือกจนเกิดความลังเล
ผิดกับคุณแวน ลีเวนฮอค เขาเป็นคนที่ลองได้ปักใจเชื่ออะไรแล้ว ใครๆก็ไม่สามารถไปเปลี่ยนความคิดเขาได้ และเขาพร้อมหักล้างทุกความคิดของใครก็ตามที่คิดต่างจากเขา
ทั้งสองหยุดโต้เถียงกันเมื่อเห็นเมอร์คิวเรียส บรรยากาศแห่งความเงียบเข้ามาปลกคลุมจนทุกคนรู้สึกอึดอัดชั่วขณะ
เมอร์คิวเรียสโค้งอย่างสุภาพ
"ผมขออภัยที่เข้ามาขัดจังหวะท่านทั้งสอง แต่ว่าเวลานี้ผมต้องการความช่วยเหลือจากท่านครับ เพราะวันนี้ผมไปพบกับหญิงสาวที่เห็นแมกดาเลนาขณะถูกลักพาตัว แต่เธอไม่ได้บอกให้เจ้าหน้าที่ทราบในวันสำรวจ"
ทั้งนายกเทศมนตรีและแวน ลีเวนฮอค ต่างก็ประหลาดใจต่อคำพูดของเมอร์คิวเรียส แต่สำหรับแวน ลีเวนฮอค ดูเหมือนว่าเขาไม่พอใจที่พยานที่เห็นเหตุการณ์มีการปกปิดข้อมูล
แวน ลีเวนฮอค พูดด้วยเสียงอันดังแฝงอารมณ์โกรธ
"เธอมีเหตุผลอะไรที่ไม่ยอมบอก? แล้วเธอจะมีข้อแก้ตัวอะไร?"
"ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน ผมเพียงแต่บอกเธอว่าจะพาเธอมาพบท่านนายกเทศมนตรี เธอคนนี้มีนิสัยห้าวๆชอบเถียงเอาชนะ แต่ผมก็หวังว่าเมื่อเธออยู่ต่อหน้าท่านนายกเทศมนตรีผู้ทรงเกียรติ เธออาจจะใจอ่อนยอมเล่าความจริงทั้งหมดครับ"
ดูเหมือนว่าท่านนายกเทศมนตรีจะพึงพอใจคำพูดของเมอร์คิวเรียสไม่น้อย
"ถ้าอย่างนั้นพวกเราลองไปคุยกับเธอกันดีกว่า"
แวน ลีเวนฮอค ถือตัวว่าตัวเองมีตำแหน่งเป็นถึงหัวหน้าคณะที่ปรึกษาของนายกเทศมนตรีจึงคิดเข้าข้างตัวเองว่านายกเทศมนตรีให้เขาเข้าร่วมสอบปากคำด้วย ซึ่งนายกเทศมนตรีก็ไม่ได้ว่าอะไร อย่างไรก็ตามเมอร์คิวเรียสเห็นว่าถ้าได้สองคนนี้ร่วมสอบปากคำอาจเป็นเรื่องดีก็ได้ คนหนึ่งอ่อนโยน อีกคนหนึ่งก็แข็งกร้าวดุดัน น่าจะทำให้เฮนเรียตต์เกรงกลัวได้บ้าง
เมื่อคนทั้งหมดเดินเข้ามาในห้องรับรอง นายกเทศมนตรียืนทิ้งระยะห่างจากเฮนเรียตต์พอสมควร ส่วนแวน ลีเวนฮอค นั้นยืนอยู่ด้านขวาของนายกเทศมนตรีค่อนไปทางด้านหลังเล็กน้อยเป็นการให้เกียรติ เมอร์คิวเรียสเดินไปยืนข้างเฮนเรียตต์ หันหน้าไปที่นายกเทศมนตรีและแวน ลีเวนฮอค
"เรียนท่านนายกเทศมนตรีและท่านหัวหน้าคณะที่ปรึกษา สุภาพสตรีที่อยู่เบื้องหน้าท่านคือคุณเฮนเลียตต์ เมอร์เคนส์ เธออาศัยแถวท่าเรืออุสปอร์ตและใกล้บ้านของแมกดาเลนา คูจเปอร์"
"คุณเฮนเลียตต์ ผมทราบมาว่าคุณเห็นเหตุการณ์ลักพาตัวแมกดาเลนา แต่คุณไม่ได้แจ้งเจ้าหน้าที่ในวันที่เขาไปสำรวจ ดังนั้นในเวลานี้ผมอยากให้คุณอธิบายให้พวกเราได้รู้จะได้ไหม?"
"ฉันไม่ได้เห็นเหตุการณ์การลักพาตัว"
แวน ลีเวนฮอค พูดสวนขึ้นด้วยเสียงอันดัง
"นี่คุณกำลังบอกว่าอาจารย์เมอร์คิวเรียสโกหกใช่ไหม?"
"ภาพที่ฉันเห็นตอนนั้นก็มีเพียงผู้ชายคนหนึ่งกับเด็กสาวคนหนึ่ง และเธอได้เดินไปกับชายคนนั้นด้วยความเต็มใจ แล้วอย่างนี้จะให้ฉันรู้ได้ยังไงว่าเธอกำลังถูกลักพาตัว? บางทีชายคนนั้นอาจเป็นพ่อของเธอก็ได้"
นายกเทศมนตรีอุทานขึ้นมา
"พ่อของเธอหรือ?"
"ไม่มีผู้ชายที่ไหนรู้หรอกว่าใครเป็นพ่อของเธอ แต่ตัวลูกสาวควรจะรู้ดีว่าเลือดของตัวเองจะเข้ากันได้กับพ่อของเธอหรือไม่ แม้ว่าเธอจะเป็นลูกไม่มีพ่อก็ตาม"
นายกเทศมนตรีพูดขึ้นว่า
"เป็นเพราะว่าเธอเป็นเด็กที่ไม่มีพ่อใช่ไหม? คุณจึงเห็นว่าเธอไม่มีค่าพอที่คุณจะต้องสนใจว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเธอ"
นายกเทศมนตรีเดินเข้าไปใกล้เธออีกสองสามก้าว
"แมกดาเลนาเป็นลูกหลานของพวกเราชาวเมืองเดลฟท์ เธอจึงสมควรได้รับการเอาใจใส่จากชาวเดลฟท์ด้วยกันถึงจะถูก"
คราวนี้แวน ลีเวนฮอค ถึงกับพูดดังลั่นห้อง
"หญิงคนนี้สมควรถูกนำไปโบยตีที่ตลาดต่อหน้าชาวเมืองเดลฟท์เพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง"
ดูเหมือนว่าคำขู่ของแวน ลีเวนฮอค จะใช้ไม่ได้กับเธอ เพราะในชีวิตประจำวันพวกเธอก็มักถูกผู้คนทำร้ายร่างกายอยู่บ่อยครั้งจนชินชา ‘
"พวกท่านคิดจะโบยตีฉันก็เชิญเถอะ ถึงอย่างไรฉันก็ไม่มีอะไรจะบอกแล้ว ฉันกล้าท้าพนันพวกท่านว่าพวกท่านไม่กล้าที่จะโบยตีคุณนายแวน เสตเตน แน่นอน"
แวน ลีเวนฮอค เดินเข้ามาหาเธอ ทำท่าอย่างกับจะตบหน้า แต่ก็ไม่ได้ทำ กลายเป็นเอามือไปจับใต้คางเธอเชิดจนหน้าหงาย สายตาของเธอมองไปที่แวน ลีเวนฮอค อย่างขมึงทึง
"ถ้าคุณแวน เสตเตน เป็นเหมือนคุณล่ะก็ เธอจะต้องถูกโบยแน่นอน เวลานี้เราต้องการความร่วมมือจากพวกเราชาวเดลฟท์ทุกคนเพื่อปกป้องลูกหลานของเราให้ปลอดภัย ไม่เช่นนั้นพวกเราไม่มาเสียเวลาเคร่งเครียดในการสอบถามคุณอย่างนี้หลอก" พูดจบเขาก็ปล่อยมือจากคางเธอแล้วเดินกลับมายืนในตำแหน่งที่เดิม
ดูเหมือนว่านายกเทศมนตรีจะหมดคำถามแล้ว เขามองไปที่เมอร์คิวเรียสจากนั้นหันมาพูดกับเธอ
"คุณเฮนเรียตต์ ผมขอมอบหมายให้อาจารย์เมอร์คิวเรียสเป็นผู้ถามคุณแทนผม ทุกคำพูดของคุณที่พูดกับอาจารย์เมอร์คิวเรียสก็เสมือนหนึ่งคุณได้พูดกับผม ผมจะไม่ใช้วิธีทารุณคุณเพื่อให้ตอบคำถาม และผมเชื่อว่าคุณมีเกียรติมีศักดิ์ศรีพอที่จะตอบตามความจริง คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม?"
เมื่อเฮนเรียตต์ได้ฟังคำพูดที่อ่อนโยนของนายกเทศมนตรี ความเครียดของเธอก็ลดลง เธอพยักหน้าตอบรับข้อเสนอของนายกเทศมนตรี
"ดีมาก ถ้าอย่างนั้นเชิญอาจารย์เมอร์คิวเรียสถามเธอต่อได้เลยครับ"
"คุณเฮนเรียตต์ คุณเคยบอกว่ามีชายคนหนึ่งพบแมกดาเลนาที่บริเวณปั๊มน้ำ ถ้าหากว่าเขาเป็นชายคนเดียวกันที่ลักพาตัวเกอร์ทรูย์ด ลีเวนส์ ที่บ่อน้ำ นั่นอาจเป็นเบาะแสว่าสถานที่มีส่วนสำคัญต่อความสำเร็จในการลักพาตัว บางทีเขาอาจเฝ้าสังเกตสถานที่ลงมือจนมั่นใจว่าไม่มีใครเดินมากับเด็ก ถ้าอย่างนั้นผมขอถามคุณเฮนเรียตต์ว่า คุณสังเกตเห็นคนแปลกหน้ามาเดินอยู่แถวๆปั๊มน้ำก่อนวันเกิดเรื่องหรือไม่?"
"ไม่เห็นค่ะท่าน แต่ฉันเห็นปกเสื้อคลุมของเขามันตั้งขึ้นตนไปบังใบหน้าทำให้มองเห็นหน้าไม่ชัด แต่ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ใช่คนผิวดำ"
"คุณมองเห็นผมของเขาไหม?"
เฮนเรียตต์เอานิ้วโป้งมาดูดเล่นพร้อมกับพยายามนึก
"หมวกที่เขาใส่มันปิดผมของเขาจนมองไม่เห็น ฉันเลยไม่มั่นใจเรื่องสีผม"
"ผมของเขาเรียบหรือว่ามีการมัดผมไว้ข้างหลังไหม?"
"ฉันตอบไม่ได้"
"แล้วความสูงของเขาล่ะ?"
"เขาดูสูงกว่าผู้ชายทั่วไป ไม่อ้วน และดูเป็นคนแข็งแรง"
"อย่างนั้นเขาอาจเป็นคนหนุ่มก็ได้"
"ก็เป็นไปได้ เพราะเขาเดินไม่เหมือนคนแก่เดิน"
แวน ลีเวนฮอค พูดแย้งขึ้นว่า
"แล้วคนแก่เขาเดินอย่างไรกัน?"
ดูเหมือนว่าตอนนี้ความจำของเธอกลับมาแล้ว
"ฉันหมายความว่าชายคนนั้นเขาเดินอย่างคล่องแคล่ว ตอนเขาก้มตัวไปหาเธอก็ดูไม่ติดขัดอะไร เขาไม่ได้ใส่ถุงมือ มือเขาดูใหญ่ เป็นมือที่หยาบกระด้าง เขาหน้าจะมีอาชีพที่ต้องใช้มืออย่างมาก เขายื่นมือให้เธอจับแล้วเธอก็ยอมจับมือเขา"
"แล้วเขาพาเธอไปทางไหน?"
"ไปทางทิศตะวันออก คิดว่าเขาน่าจะออกนอกเมือง"
"ผมเป็นคนต่างถิ่น คุณช่วยคาดคะเนให้ผมหน่อยว่าเขาต้องใข้เวลาเท่าไหร่ในการเดินจากปั๊มน้ำถึงอุสปอต?"
"เขาไปกับเด็ก ดังนั้นน่าจะใช้เวลาสิบนาที จริงๆแล้วมันไม่ไกลเท่าไหร่"
เมอร์คิวเรียสรู้สึกยินดีที่ตอนนี้เฮนเรียตต์ให้ความร่วมมือตอบทุกอย่างด้วยดี แต่ตัวเขาเองกลับหมดข้อซักถาม โชคดีที่แวน ลีเวนฮอค มีคำถามที่อยากรู้คำตอบจากปากของเฮนเรียตต์
"ถ้าอาจารย์เมอร์คิวเรียสไม่ถามอะไรเพิ่ม ผมก็ขออนุญาตถามคุณเฮนเรียตต์แทน"
"เชิญท่านแวน ลีเวนฮอค ถามเธอได้เลยครับ"
"วันนั้นแมกดาเลนาแต่งตัวอย่างไร?"
"ฉันเห็นเด็กสาวใส่เสื้อสีดำ กระโปรงสีขาวและมีผ้ากันเปื้อนสีออกน้ำเงินเข้ม"
"แล้วเธอใส่รองเท้าหรือเปล่า?"
"ฉันมองไม่เห็นเท้าของเธอ แต่ตอนเธอเดินเสียงไม่ดัง ดังนั้นเธอไม่น่าใส่รองเท้า"
"แล้วเธอใส่เสื้อคลุมหรือเปล่า?"
"เธอไม่ได้ใส่เสื้อคลุม"
"ถ้าคุณเป็นผู้ชายคนนั้น คุณคิดจะพาเด็กไปซ่อนที่ไหนที่ไหน? อย่าลืมนะว่าเธอไม่มีเสื้อคลุมเพื่อป้องกันอากาศที่หนาวเย็น ที่ที่จะซ่อนตัวต้องไม่ไกลเท่าไหร่"
"แต่แถวนั้นมีตรอกซอกซอยหลายที่"
เมอร์คิวเรียสนึกตำหนิตัวเองที่ลืมถามคำถามแบบเดียวกันนี้กับแม่ของเกอร์ทรูย์ด ที่บ่อน้ำก็ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ขัดขืน บางทีเกอร์ทรูย์ดอาจยอมไปกับคนลักพาด้วยความเต็มใจเช่นกัน
ในที่สุดก็ไม่มีใครถามเฮนเรียตต์เพิ่ม นายกเทศมนตรีจึงพูดขึ้นว่า
"ท่านอาจารย์เมอคิวเรียส เรามีเหตุผลอะไรไหมที่จะต้องกักตัวเธอไว้ที่นี่ครับ?"
'ผมคิดว่าเราไม่จำเป็นต้องกักตัวเธอไว้แล้วครับท่าน"
ดังนั้นนายกเทศมนตรีจึงได้กล่าวขอบคุณเฮนเรียตต์และได้ปล่อยเธอกลับบ้าน
- - - - - - - - - - - - - - -
โปรดติดตามอ่านในครั้งต่อไปและให้กำลังใจด้วยการกดติดตาม
ขอขอบคุณทุกท่าน
สุธีร์@อ่านเอาเพลิน
2
ภาพชื่อ Commissary Of Rural Police Investigating 1857 จิตรกรชื่อ Vasily Perov ที่มา en.opisanie-kartin.com
บันทึก
1
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องเล่า ไขคดีปริศนาเมืองเดลฟท์( Death in Delft) ผลงานเกรแฮม แบรก
1
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย