24 ก.ย. 2022 เวลา 06:41 • ท่องเที่ยว
สก๊อตแลนด์ (วันที่ 2 ตอนที่ 1) เตรียมตัว ก่อนไปชมหอศิลป์สก๊อตแลนด์
ตื่นขึ้นมาลองสำรวจสภาพโรงแรมที่นี่ดูก่อน ดูแล้วมันก็เป็นเหมือนโรงแรมจิ้งหรีด (หมายความว่าไงก็ไม่ทราบ เกี่ยวกับจิ้งหรีดได้ยังไง รู้แต่ว่าคำนี้มันเหมาะ) มีห้องดื่มเหล้า ทีวี กีฬา และมีครัวแบบแค่ต้มมาม่าได้
ดูแล้วไม่เป็นตัวตนของเราเลย (ก็แน่จะ เขาคงไม่ได้สร้างมาเพื่อเราคนเดียวแหละ)
ที่นี่ มีชื่อเต็มว่า St Christopher ‘s Inns Backpacker Hostels และมีสาขาอยู่หลายที่เลยในโลก ยังไม่ได้ไปเช็ค ว่าทำไมถึงเอาชื่อนักบุญคริสโตเฟอร์มาตั้งเป็นชื่อโรงแรม แต่พอเห็นว่ามันมีคำว่าแบคแพ็คเกอร์ ก็รู้แล้วละ ว่ามันถึงได้ดูจิ้งหรีด (อ๊าว แต่เราก็แบคแพคเกอร์นี่นา แล้วงาย)
อะไรอีกอย่างที่ดูขัดหูขัดตามากกกก คือห้องน้ำขาย มีตู้ขายถุงยางขนาดใหญ่ตั้งอยู่ มันจะอะไรขนาดนั้น แบบว่าเป็นตู้ใหญ่มาก นี่ไง คอนเฟิร์มว่าไม่ใช่ตัวตนของเราจริงๆ
อย่างไรก็ตาม คริสโตเฟอร์ แบกแพคเกอร์ มีสิ่งผมชอบมาก คืออาหารเช้าที่สุดแสนวิเศษ เพราะฟรีและดีมาก ดูเป็นการต้อนรับวันใหม่ที่ล้ำเลิศ
ผมเข้าในห้องอาหารเป็นคนแรกเลย เจอกับแม่ครัวชื่อลิซ่า เป็นคนสก๊อตแลนด์ (สังเกตได้ไม่ยากจากสำเนียงสก๊อต) เธอเข้ามาแนะนำตัวและอาหาร ซึ่งคุ้มเกินราคาจริงๆ เป็นอาหารเช้าบุฟเฟต์แบบคอนติเนลตัน ขนมปัง แฮม ชีส แยม กาแฟ ซีเรียล โยเกิร์ต ผักผลไม้ โอ้ว.....กินได้หมดเท่าไรเท่ากัน
แม่นางลิซ่าผมทอง นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์นี่ละ
นี่ก้อลิซ่าอีก (ฉันจะถ่ายไปทำไมเนี่ย?)
ผมเลือกที่นั่งริมหน้าต่างเพื่อดูวิวภายนอก ถนนยามเช้าตอนนี้ยังไม่สว่างนัก มีฝนตกปรอย หากออกไปเที่ยวตอนนี้คงจะหนาว นั่งหยดน้ำที่เกาะกระจกตอนนี้ก่อนก็ดี ไม่นานนักก็มีแขกของโรงแรมทยอยเข้ามานั่ง ข้าง ๆผมเป็นกลุ่มเด็กๆที่มากับผู้หญิง 2 คน น่าจะเป็นคุณครูพาเด็กมาทำอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน ก่อนนี้ผมเคยคิดว่าโฮเตลมีคำว่า backpacker แห่งนี้จะต้องเป็นที่สำหรับพวกนักท่องเที่ยวเท่านั้น แต่ก็ไม่จริงเสมอไป ดูอย่างเจ้าฟาซิบริโอนั้นก็ไม่ใช่
มองนอกหน้าต่าง ข้างนอกหนาวๆ
วันนี้จะไปเที่ยวชมงานศิลปะ ตอนเช้าไปหอศิลป์แห่งชาติที่อยู่ใกล้ๆนี้ก่อน หลังจากนั้นจะไปหอศิลปะร่วมสมัยต่ออีกตรงไกลออกไปจากตัวเมือง
เดินออกไปสักพักก็นึกได้ว่ากล่องข้าวกลางวันยังอยู่ห้อง ก็เลยกลับมาแว๊บนึง พอเข้าไปในห้องปรากฏว่าเจ้าฟาสิบริโอลุกขึ้นมาทำท่าตกใจ พอมองไปพบว่าเตียงข้างๆกันมีสาวน้อยคนนึงกำลังแต่งตัวใส่เสื้อผ้าอยู่ อุ๊ย.... ตกใจจัง เราไปรบกวนอะไรเค้ารึเปล่า? ฟาสิบริโอทักทายเรานิดนึง ในใจผมแอบคิดว่ามาผิดเวลาจัง แต่ก็ยังดีที่ไม่ผิดมากไปกว่านี้ เดี๋ยวจะเห็นอะไรมากกว่านั้น
แต่ออกไปกันเถอะ ได้ข้าวกล่องแล้ว ไปฉิว ไปที่หอศิลป์แห่งชาติกัน
นั่นละ ตัวตนของเราแน่แท้
โฆษณา