ท่องไปในโลกนิยาย
"Death in Delft" (26)
ผู้แต่ง เกรแฮม แบรค
'เมอร์คิวเรียส'หวังว่าการพูดคุยกับคนในร้านเมื่อสักครู่นี้จะมีส่วนกระตุ้นให้ชาวบ้านหันมาใส่ใจกับเรื่องคนร้ายที่ลักพาเด็กๆบ้างไม่มากก็น้อย
'เมอร์คิวเรียส'เดินอ้อมมาด้านหลังของโรงแรม มีบ้านเล็กๆตั้งอยู่หลายหลัง บ้านแถวนี้จะไม่มีวันได้รับแสงแดดเพราะโดนโรงแรมบังแสงหมด เขาถามชาวบ้านแถวนั้นจนเจอบ้านของ'เวอเรลสท์'
'เวอเรลสท์'มีอายุประมาณ60ปี มีผมสีเทา ฟันซีกบนหลอ เขามีปัญหาไขข้อเสื่อมทำให้ยากลำบากเวลาจะลุกจะนั่ง หลังจากที่'เมอร์คิวเรียส'ได้ทำความรู้จักกับ'เวอเรลสท์'แล้ว 'เมอร์คิวเรียส'ได้พูดว่า
"คุณลุงครับ คุณลุงยังทำสวนไหวอยู่หรือครับ?"
"ที่จริงผมทำสวนไม่ค่อยไหวแล้ว ต้องอาศัยแรงของหลานชาย เขาเป็นลูกของน้องสาวผม"
"เป็นอย่างนี้นี่เอง คุณลุงครับผมอยากจะคุยกับหลานชายคนนี้จะได้ไหมครับ?"
"ได้สิ แต่ท่านช่วยกรุณาหยิบเสื้อคลุมที่วางอยู่ตรงนั้นให้ผมหน่อย แล้วเราไปหาหลานชายผมด้วยกัน"
'เมอร์คิวเรียส'หยิบเสื้อคลุมส่งให้'เวอเรลสท์'อย่างระมัดระวังกลัวมันจะขาด แถมกลิ่นของเสื้อคลุมก็ไม่น่ารื่นรมย์เท่าใด สีของเสื้อออกเขียวเข้ม เนื้อผ้าค่อนข้างยุ่ยบ่งบอกให้รู้ว่ามันผ่านการใช้งานมาอย่างยาวนาน 'เวอเรลสท์' ต้องใช้ไม้เท้าช่วยในการเดิน เขาก้าวเดินอย่างช้าๆไปตลอดทาง
บ้านน้องสาว'เวอเรลสท์'อยู่ถัดไปสามซอยไม่ห่างจากบ้าน'เวอเรลสท์'เท่าใด
สภาพบ้านไม่แตกต่างจากบ้านของ'เวอเรลสท์' ต่างกันก็เพียงของใช้ในบ้านที่ส่วนใหญ่เป็นของผู้หญิง เธอมอง'เมอร์คิวเรียส'ด้วยความสงสัย 'เวอเรลสท์'แนะนำทั้งสองให้รู้จักกันและกัน
" 'มินนี่' คุณ'เมอร์คิวเรียส'อยากคุยกับเจ้า'ฟรานส์' "
"ได้สิพี่ เดี๋ยวฉันไปตามให้"
'ฟรานส์'เดินตามแม่ออกมาพบ'เมอร์คิวเรียส' 'ฟรานส์'เป็นหนุ่มร่างสูงใหญ่วัยยี่สิบกว่าๆ ใบหน้ามีแผลเป็นที่ทำให้ใบหน้าเขาดูตึงๆ ตาข้างขวาดูเหมือนเปิดกว้างมากกว่าอีกข้าง ส่วนปากเขาก็ห้อยย้อยลงมา
'เมอร์คิวเรียส' สังเกตว่า'ฟรานส์'มีการตอบสนองที่ช้ากว่าคนทั่วไป ในด้านพละกำลังแล้วเชื่อได้ว่า'ฟรานส์' มีเหลือเฟือที่จะอุ้มเด็กสาวได้อย่างสบาย แต่ถ้าดูจากหน้าตาแล้วยังน่าสงสัยว่าเด็กสาวจะยอมเต็มใจไปกับผู้ชายที่มีใบหน้าเช่น 'ฟรานส์'หรือไม่?
'ฟรานส์' อาจมีจิตใจที่อ่อนโยนแต่เด็กสาวคงไม่สามารถมองทะลุใบหน้าที่อัปลักษณ์แล้วเห็นจิตใจที่อ่อนโยนข้างในได้ หรือว่า'ฟรานส์' สามารถพูดจาภาษาเดียวกับเด็กสาวอย่าง'แมกดาเลนา'จนเธอไว้ใจเขาและยื่นมือให้เขาจับได้ พอได้ฟังการพูดจาของ'ฟรานส์' แล้วข้อสมมติฐานนี้ดูมีความเป็นไปได้เหมือนกัน
นอกจากใบหน้าของ'ฟรานส์'ที่เสียโฉมแล้ว เขายังมีความพิการของไหล่ที่เอียง แต่เขาก็ยังสามารถใช้แขนทำงานต่างๆได้
แม่ของ'ฟรานส์'เล่าว่า
"ฉันมีปัญหาตอนคลอด'ฟรานส์' เขาจึงเป็นอย่างทุกวันนี้ ชาวบ้านกล่าวหาลูกฉันว่าเป็นคนบาปที่พระเจ้าไม่สนใจ"
"แต่ผมไม่เชื่อว่าพระเจ้าจะทำเช่นนั้น อย่างน้อยก็ตั้งแต่วันที่อดัมกับอีฟได้ให้กำเนิดเคนกับอเบล พระองค์จะลงโทษผู้บริสุทธิ์ไปทำไม"
"ทำไมจะไม่ล่ะ? แต่ที่แน่ๆชาวบ้านแถวนี้ไม่ได้เชื่ออย่างที่ท่านบอกก็แล้วกัน"
"แล้วสามีของคุณตอนนี้ล่ะครับเป็นยังไงบ้าง?
"เขาตายในวันที่เดลฟท์เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ นั่นก็ผ่านมาสิบเจ็ดปีแล้ว เขาไม่น่าไปอยู่แถวที่เก็บระเบิดเลย พอมีการระเบิดเขาพยายามช่วยเหลือเพื่อนแต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ตายด้วยกัน แล้วอย่างนี้จะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างไร?"
A View of Delft after The Explosion by Egbert Van Der Poel Source:wikimedia
"ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี ผมไม่รู้ว่าพระองค์จะทำหรือไม่ทำอะไร ผมรู้แต่เพียงว่าผมต้องช่วยคนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง อย่างตอนนี้ผมกำลังช่วยเหลือครอบครัวที่ต้องสูญเสียลูกสาวสุดที่รักไป"
'ฟรานส์‘ถอดหมวกให้เกียรติต่อ'เมอร์คิวเรียส' เขาพูดขึ้นว่า
"ผมกับลุงก็พยายามตามหาหนูแอนนาแต่ก็ไม่พบเธอ'
"ฟรานส์อยู่ที่นั่นตอนเธอหายไปหรือเปล่า?"
"ผมไม่ได้อยู่ที่นั่นครับ วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ผมต้องไปโบสถ์กับแม่ คนที่โบสถ์ยอมให้ผมไปยืนอยู่ข้างหลังคนอื่นๆ โดยกำชับให้ผมทำตัวดีๆไม่ให้ส่งเสียงดัง"
'เวอเรลสท์'พูดสอดว่า
"วันนั้นผมอยู่ที่บ้านผม พวกสาวใช้มาหาผมบอกว่าหนูแอนนาหายตัวไป เจ้านายสั่งให้ทุกคนช่วยตามหาเธอ หนูแอนนากับผมเราเข้ากันได้ดี เธอชอบดูผมทำสวน มันเป็นเวลาที่เธอมีอิสระ"
'ฟรานส์'พูดขึ้นบ้าง
"คุณหนูแอนนาก็สนิทกับผมเช่นกันครับ"
"แล้วพวกคุณช่วยกันค้นหาแอนนาหรือเปล่าครับ?"
'ฟรานส์'พยักหน้าตอบรับอย่างมั่นใจ
"ลุงได้มาหาผมเพื่อให้ช่วยกันค้นหาคุณหนูแอนนา"
'เวอเรลสท์' พูดต่อ
"เจ้าหลานชายผมมันรีบไปถึงจุดที่หนูแอนนาอยู่ก่อนที่จะหายตัวไป มันไปถึงที่นั่นก่อนผมและสาวใช้คนอื่นๆเสียอีก"
"คุณลุงบอกผมหน่อยได้ไหมว่าคุณลุงไปตามหาแอนนาที่ไหนบ้าง?"
'เวอเรลสท์'ตอบอย่างกวนๆว่า
"ง่ายกว่าไม๊ถ้าจะตอบว่ามีที่ไหนที่เราไม่ได้ไปหาหนูแอนนา เราเดินไปหาตามถนนทั้งหมดในเดลฟท์ เคาะประตูตามบ้านต่างๆ ไปดูที่สนามและลานต่างๆ เราเริ่มต้นจากถนนที่ไปตลาด หวังว่าบางทีหนูแอนนาจะอยู่กับชาวบ้าน แต่ตอนนั้นผู้คนกลับบางตามาก เราเดินต่อไปถึงตลาด'ทาร์ฟมาร์ท' ส่วน'ฟรานส์'ก็พยายามมองหาตามคลองต่างๆ"
'ฟรานส์พยักหน้าตอบ แล้วพูดขึ้นว่า
"ผมมองดูตามคลองรอบๆเมืองๆและคลองบริเวณประตูน้ำทิศใต้ ผมและพวกเพื่อนประมงเอาไม้ค้ำถ่อมาเขี่ยในน้ำเผื่อคุณหนูจมน้ำ"
ตอนนี้'ฟรานส์'ไม่อาจข่มความเศร้าได้ เขาจึงร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร 'เมอร์คิวเรียส'เห็นอย่างนี้จึงได้พูดจาปลอบใจ'ฟรานส์
เมื่อ'ฟรานส์'คลายความโศกเขาพูดต่อว่า
"ผมเห็นคุณผู้หญิงส่งเสียงร้องอย่างโหยหวน"
"คุณผู้หญิงที่ว่าใช่คุณนายแวน เสตเตนหรือเปล่า?"
"ใช่ครับ แม่ของคุณหนูแอนนา ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ คุณผู้ชายพยายามจับเธอไว้แน่นไม่ให้เธอวิ่งไปบนถนน"
"ตอนนั้นเธอคงเศร้าเสียใจอย่างมาก"
"ผมได้ยินคุณนายพูดวนไปมาว่า'ฉันรู้อยู่แล้วว่าวันนี้จะต้องมาถึง' คุณผู้ชายหาว่าเธอเสียสติและพยายามปิดปากคุณนายไว้"
'เวอเรลสท์ตำหนิ'ฟรานส์'ว่าไม่ควรเอาเรื่องภายในครอบครัวเจ้านายมาพูดแบบนี้ แต่'เมอร์คิวเรียส'กลับสะดุดใจกับคำพูดของ'ฟรานส์'
"ช้าก่อน..คุณนายเสตเตนเธอพูดอย่างนั้นแน่นะ ที่บอกว่า'เธอรู้ว่าวันนี้จะต้องมาถึง' "
'ฟรานส์'พยักหน้าตอบรับ 'เวอเรลสท์' ยืนยันคำพูดของ'ฟรานส์'
"ผมก็ได้ยินเช่นนั้นครับ'
"คุณลุงรู้ไหมว่าเธอหมายถึงอะไร? เธอรู้ว่าวันหนึ่งลูกของเธอจะต้องถูกลักพาตัวหรือครับ? แล้วก่อนหน้านี้มีเบาะแสอะไรไหมว่าจะมีการลักพาตัว?"
"ผมไม่รู้หรอกว่าที่คุณนายพูดมีความหมายว่าอะไร ผมคิดว่าผู้หญิงส่วนมากก็เป็นเหมือนคุณนายแหละครับ เวลาที่เจอกับความเครียดก็จะพูดเสียงดังๆ"
น้องสาว'เวอเรลสท์'พูดแทรกเข้ามาว่า
"ผู้เป็นแม่ทุกคนที่ตกอยู่กับฝันร้ายที่ลูกของตัวเองหายตัวไป ก็ต้องกระวนกระวายใจ จนสามารถพูดจาอะไรแปลกๆออกไปได้ทั้งนั้น หากเธอรู้ล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอก็จะหาทางป้องกันเพื่อหยุดยั้งมันไว้ และเมื่อกี้ฉันก็รู้ว่าหนูแอนนาถูกเลี้ยงดูโดยให้อยู่แต่ในบ้านไม่ค่อยได้ออกไปไหนไม่ใช่หรือ"
'เวอเรลสท์'พูดเสริมว่า
"มันคงเป็นวิธีแก้ปัญหาอย่างหนึ่ง พวกเขาคงป้องกันไม่ให้หนูแอนนาไปคบกับพวกคนชั้นต่ำๆข้างนอก แต่นั่นกลายเป็นว่าหนูแอนนาถูกรักษาไว้ให้อยู่กับคนชั้นต่ำๆอย่างเรา ถ้าหากตอนนี้คุณนายต้องสูญเสียลูกสาวไป ด้วยอายุตอนนี้ก็คงไม่สามารถมีลูกได้อีกแล้ว"
น้องสาว'เวอเรลสท์'พูดโต้แย้งทันที
"ไม่จริงหรอก มีผู้หญิงจำนวนมากสามารถมีลูกในวัยสี่สิบกว่า"
'เวอเรลสท์'เบนสายตาจากน้องสาวแล้วมองไปที่'เมอร์คิวเรียส'แทน เขาไม่อยากโต้เถียงกับเธอแต่ก็ไม่ยอมรับความเห็นของเธอเช่นกัน
น้องสาว'เวอเรลสท์'พูดต่อ
"แต่ก็แปลกดีนะ คุณนายและคุณผู้ชายแต่งงานกันมานานสิบกว่าปีแต่ก็เพิ่งมีหนูแอนนาได้เพียงแปดปีเอง แถมหนูแอนนาก็ดูไม่เหมือนพ่อเลย ภรรยาที่มีสามีที่เอาแต่ทำงานนอกบ้านจนละเลยการเป็นสามี ถ้าหากมีชายอีกคนหนึ่งมาทำหน้าที่นี้แทนล่ะ"
พอเธอพูดจบเธอมีสีหน้าภูมิใจกับความคิดของตัวเองจนใครๆก็ดูออก
'เวอเรลสท์'ตกใจมากกับควาคิดของน้องสาว เขาต่อว่าน้องสาวทันที
"เธอกล้าดียังไงถึงมีความคิดชั่วๆกับคุณนายอย่างนี้ ถ้าคำพูดนี้หลุดไปเข้าหูนายท่านฉันคงถูกไล่ออกแน่ๆ"
'เมอร์คิวเรียส'รู้ตัวว่าถูกพาดพิงจึงพูดขึ้นว่า
"คุณลุงใจเย็นๆครับ ผมขอรับปากคุณลุงว่าผมจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นอย่างแน่นอน"
'เมอร์คิวเรียส'ได้ยินเสียงระฆังของโบสถ์ดังขึ้น ทำให้เขานึกขึ้นได้ว่าตัวเองมีนัดกับทนายความชื่อ'แรนค์'ตอนห้าโมงเย็น
"คุณลุงตอนนี้กี่โมงแล้วครับ?"
"ตอนนี้สี่โมงครึ่งแล้วครับท่าน"
'เมอร์คิวเรียสเหลือเวลาเดินทางเพียงครึ่งชั่วโมง 'เมอร์คิวเรียส'รีบกล่าวบอกลาและขอบคุณทุกคนที่ให้ข้อมูล เขาบอกทุกคนว่าเขามั่นใจว่าสิ่งที่ทุกคนพูดเป็นความจริง
- - - - - - - - - - - - - - -
โปรดติดตามอ่านในครั้งต่อไป
ท่านสามารถให้กำลังใจเพจ
ด้วยการกดติดตามครับ
ขอขอบคุณทุกท่าน
สุธีร์@อ่านเอาเพลิน
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
