กว่าจะเป็น "ภิญญ์รพี" ... จุดเริ่มต้นของการเป็นนักเขียนที่เหมือนจะธรรมดาแต่ก็ไม่ธรรมดา ...
ย้อนกลับไปสมัยช่วง ม.ปลาย วัยว้าวุ่น เราก็คือเด็กสายวิทย์ที่สุดแสนจะอินดี้ รักงานศิลปะและเอ็นจอยกับการอ่านวรรณกรรมแปลทุกภาษา ย้ำ! ว่าทุกภาษาจริงๆ จนเริ่มเข้าสู่ช่วง ม.6 เราก็เริ่มสนใจการอ่านนิยายและเรื่องสั้นเป็นพิเศษ จากคนอ่านธรรมดาๆ จึงอยากลองเป็นนักเขียนกับเค้าดูบ้าง แต่แล้วก็เหมือนฟ้าฝนไม่เป็นใจ ในช่วงเข้าเรียนปี 1 เราก็เริ่มยุ่งมากขึ้น จนต้องดองพล็อตเรื่องเอาไว้นานแรมปี จนมาช่วงปี 3 ถึงได้มีโอกาสกลับมาปัดฝุ่นนิยายและเรียบเรียงใหม่อีกครั้ง จากนั้นจึงโพสลงไว้ในแพล็ตฟอร์มที่มีชื่อแห่งนึง
ไม่เน้นกำไร เน้นกำลังใจจากคนอ่าน
แน่นอนว่าช่วงแรกๆมีคนเข้ามาอ่านแค่หลักสิบ แต่เราก็ยังไม่ท้อนะ เราเปิดให้อ่านกันฟรีๆ แบบไม่เน้นกำไรกันไปเลย เพราะ ณ จุดๆนั้น เราหวังเพียงคอมเม้นท์และคำติชมจากคนอ่านก็เพียงพอแล้ว และจากวันนั้นจนถึงวันนี้ วันที่เราได้รับผลตอบแทน ได้รับเสียงตอบรับจากคนอ่านมาในระดับนึง ด้วยเหตุนี้เองทุกอย่างสำหรับเราในตอนนี้จึงถือว่าเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของนักเขียนโนเนมที่ฝีมืองานเขียนค่อนไปทางห่วยอย่างเรามากๆ เลยทีเดียว
นักเขียนอินดี้ที่มุ่งเน้นแค่ความบันเทิง
ถึงแม้การเดินทางสายนักเขียนของเราจะเริ่มเป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้น จาก 10 ขึ้นไปเป็น 100 และ 1,000 ตามลำดับ แต่ใครเล่าจะรู้ว่าอาชีพหลักของเราคือการเป็นครู/ติวเตอร์/นักแปลและนักเขียนในเวลาเดียวกัน การจัดสรรค์เวลาการทำงานนั้นจึงอาจจะติดขัดไปบ้างนั่นเอง ... สุดท้ายนี้สำหรับเราแล้ว เราคิดว่าสิ่งที่เราทุกคนควรทำและควรเป็นให้ได้มากที่สุดคือการเป็นในแบบที่ตัวเองเลือก รักและเคารพในการตัดสินใจของตัวเอง ซื่อสัตย์กับความฝันของตัวเอง และอย่าละทิ้งความพยายาม เพราะผลตอบแทนของมันคุ้มค่ากับความพยายามเสมอ ...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
