29 ต.ค. 2022 เวลา 00:02 • หนังสือ
แม่ผมเคยบอกว่า “กว่าเราจะรู้จักใครสักคนจริง ๆ มันอาจต้องใช้เวลาเป็นสิบ ๆ ปี” รู้จักที่ว่านี้คือการรู้จักทั้งนิสัย ตัวตน และธาตุแท้ของอีกฝ่าย ไม่ใช่เพียงแค่รู้ชื่อหรือจำหน้าได้
เราคงเคยเห็นกรณีที่เพื่อนรักรู้จักถูกคอกัน ก็เลยเปิดธุรกิจร่วมกัน แต่สุดท้ายก็ทีมแตกและปิดตัวลงในไม่ช้า บางทีอาจเป็นเพราะพวกเขาเพิ่งเริ่มรู้จักธาตุแท้ของกันและกันก็ได้
คำถามคือ อะไรเป็นตัวกระตุ้นให้คนเราเผยธาตุแท้ออกมากันล่ะ? ผมไปอ่านเจอประเด็นนี้ในหนังสือ “คำที่พูดมา เยียวยากว่าโซจู” ครับ
อีซอว็อน ผู้เขียนตั้งชื่อบทนึงไว้ว่า “ตอนที่เธออารมณ์ดี เราแทบจะไม่รู้จักเธอเลย” เพราะคนเรามักเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาตอนโกรธ หรือไม่ก็เหนื่อย นิสัยดั้งเดิม สันดานดิบ ธาตุแท้ที่เคยถูกเคลือบน้ำตาลไว้จึงแสดงออกมา ตัวอย่างเช่น บางคนตอนปกติดูใจเย็น ใจดี สุขุม แต่พอขับรถแล้วโดนปาดหน้ากลับสติหลุด สบถคำหยาบและบีบแตรอย่างฉุนเฉียว
ปัญหาคือเวลาเราสร้างความสัมพันธ์กับใคร เราจะซ่อนความฉุนเฉียวที่ทำในรถเอาไว้ แล้วปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นตอนอารมณ์ดี ซึ่งใช้เหตุผลคุยกันได้ สันดานดิบจึงถูกเคลือบปิดไว้ และบางทีมันอาจเผยออกมาหลังจากที่คุณแต่งงานไปแล้ว ตอนนั้นแหล่ะที่คุณจะพบว่าตัวเขาหรือเธอไม่ใช่คนที่เรารู้จักเลย
ความโกรธจึงสามารถใช้ดูนิสัยที่แท้จริงของใครก็ได้ หากอยากรู้ว่าพ่อแม่เป็นคนแบบไหนให้ดูตอนโมโห อยากรู้ว่าเจ้านายเป็นคนยังไงให้ดูตอนโกรธ
อย่างไรก็ตาม ก็อย่าตัดสินคนอื่น ๆ มากเกินไป เราเป็นมนุษย์ที่หลายครั้งก็ขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ สิ่งสำคัญคืออย่าลืมมองในมุมมองของคนอื่นด้วยว่า อะไรทำให้พวกเขาโกรธ เพราะบางทีมันก็สมเหตุสมผล หลายครั้งตัวเราก็อาจเป็นแบบนั้น เพียงแค่ตระหนักรู้และพยายามควบคุมพฤติกรรมตัวเอง แล้วเราก็จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้ดีขึ้น
หลังผมอ่านบทดังกล่าวจบ ผมก็นั่งถามตัวเองอีกว่า แล้วถ้าทำผิดไปแล้ว จนความผิดนั้นมาหลอกหลอนเราซ้ำ ๆ ล่ะ? หรือบางคนถึงขนาดตัดสินว่าตัวเองเป็นคนแย่เลยก็มี จะทำอย่างไรดี?
พอครุ่นคิดไปสักระยะ ผมก็พบว่าไม่มีวิธีอื่นแล้วนอกจากบอกตัวเองว่า “แม้จะทำผิดพลาดไปแล้ว แต่คุณยังเป็นคนที่ดีขึ้นได้เสมอ”
1
ครั้งนึงผมเคยโมโห และทำพฤติกรรมแย่ ๆ กับรู้จักไปมากมายเช่นกัน ทุกวันนี้ก็ยังเสียใจกับพฤติกรรมของตัวเองในอดีต แต่เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วครับ มันผ่านมาแล้ว สิ่งที่ทำได้คือต่อจากนี้เราจะไม่ทำผิดพลาดแบบนั้นอีก หรืออย่างน้อยก็จะไม่พูดประโยคนั้นอีกตอนโมโห
สุดท้ายแล้วผมว่าเราคงห้ามตัวเองไม่ให้โมโหไม่ได้ เราเป็นมนุษย์ แต่ความเป็นมนุษย์ก็ทำให้เราเรียนรู้ได้ว่าความโกรธแบบไหนทำให้เราเสียใจภายหลัง และพยายามลดคำพูดและพฤติกรรมเหล่านั้นลงครับ
#ฉันได้สิ่งนี้จากหนังสือเล่มนั้น #คำที่พูดมาเยียวยากว่าโซจู #bloom
แม้จะทำผิดพลาดไปแล้ว แต่คุณยังเป็นคนที่ดีขึ้นได้เสมอ ข้อคิดจากหนังสือ คำที่พูดมา เยียวยากว่าโซจู
โฆษณา