เรื่องของกาย อารมณ์ จิต ..จิตของเรามาอาศัยเรือนกายอยู่ กายเค้าก็ทำงานทำหน้าที่ของเค้า มีลมหายใจเข้าออก มีอารมณ์นึกคิด..เดี๋ยวคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ คิดเรื่องกิน จะกินอะไร คิดจะไปตรงนั้นตรงนี้ ไปทำอะไร ..ไปทำงานไปเที่ยว ..กลับมานอน..ก่อนนอนสำรวจตรวจสอบบ้างมั้ย ..มีอารมณ์อะไรติดตามมา..อารมณ์อะไรที่เราไปใช้ ..อารมณ์นึกคิดอะไรที่ค้างคาใจ ..แล้วก็หมดไปวันหนึ่งคืนหนึ่ง ตื่นขึ้นมาก็คิดอีก..มันก็เรื่องอารมณ์นึกติดที่เกิดขึ้นในเรือนกาย ..ให้ต้องใช้กายวาจาใจ..ไปตามอารมณ์นึกคิดที่เกิดขึ้น .
..อารมณ์นึกคิดที่ไหลมาตลอด ก็ทำจิตเราเหนื่อยไปด้วย เพราะกายที่เราใช้ไปตามอารมณ์กเหนื่อยไปด้วย ด้วยจิตเราพัวพันอยู่กับกาย ที่เค้าเรียกว่าเป็นสังขตะยึดเรือนกายนี้อยู่
เมื่อเราจะพักกายพักจิต เราก็ให้กายเค้านิ่ง..ให้จิตเรานิ่ง..นั่นก็คือเรื่องราวของสมาธิ รักษากายให้นิ่ง กายนิ่งแต่อารมณ์มันมี ..เมื่ออารมมันมี เราก็เอาจิตเราหลบ ..หลบไปภาวนาพุทโธ .มีสติ..ดูลมเข้าออก ควบคุมลมหายใจ ให้จิตเราอยู่กับพระ ..พระแปลว่าพอละ ไม่มีอะไรพอละเรื่องราวความยึดถือ ..ไม่มีอารมณ์ .
เราก็เอาจิตเราไปอยู่กับคำภาวนาพุทโธ ..ที่ลมหายใจ เพื่อสกัดกั้นอารมณ์ ..มีขันติอดทน หมั่นให้สติอยู่ที่ลมหายใจ ..เพื่อจิตเราจะได้เข้มแข็ง ต่ออารมณ์ เมื่อเราทำได้บ่อยๆ ..จิตเราเข้มแข็ง สติเราเข้มแข็งขึ้น อารมณ์ก็สงบ จิตสงบ พักกายพัก พักจิต กายนิ่ง จิตนิ่ง ..สงบได้..ไม่มีอารมณ์นึกคิดอะไร จิตก็ได้พักจากอารมณ์ชั่วขณะหนึ่ง จิตก็มีกำลัง..เลือดลมในการก็เป็นสีแดง..สดชื่นขึ้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
