ฎีกาที่ 3701/2563
การขอเฉลี่ยทรัพย์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 326 วรรคสอง บัญญัติ ห้ามมิให้ศาลอนุญาตตามคำร้อง เว้นแต่ศาลเห็นว่าผู้ร้องไม่สามารถเอาชำระได้จากทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคำพิพากษา ผู้ร้องจึงมีหน้าที่นำสืบว่า ทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคำพิพากษาไม่เพียงพอชำระหนี้ของผู้ร้องได้สิ้นเชิง เมื่อคดีนี้ผู้ร้องมีนายนุกูลผู้รับมอบอำนาจของผู้ร้องเป็นพยานเบิกความยืนยันว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าหนี้ของจำเลยทั้งสองตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้นคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ พ.728/2560
ที่พิพากษาให้จำเลยทั้งสองกับพวกร่วมกันชำระเงิน...พร้อมดอกเบี้ย...จนกว่าจะชำระเสร็จแก่ผู้ร้อง ตามสำเนาคำพิพากษาเอกสารหมาย ร.10 แต่จำเลยทั้งสองกับพวกไม่เคยชำระหนี้ตามคำพิพากษาแก่ผู้ร้อง ผู้ร้องดำเนินการสืบหาทรัพย์สินของจำเลยทั้งสองแล้วพบว่า จำเลยที่ 1 กับพวกไม่มีทรัพย์สินอื่นใดที่ผู้ร้องจะยึดหรืออายัดเพื่อบังคับคดีได้
ส่วนจำเลยที่ 2 ถูกโจทก์ในคดีนี้ยึดทรัพย์สินไว้หมดแล้ว ทั้งตามคำร้องขอยึดอสังหาริมทรัพย์ ณ ที่ทำการ เอกสารหมาย ร.4 ก็ระบุคำยืนยันของผู้รับมอบอำนาจโจทก์ว่าจำเลยทั้งสองไม่มีทรัพย์สินอื่นใดที่จะบังคับคดีมาชำระหนี้ให้แก่โจทก์ได้นอกจากที่ดินโฉนดเลขที่ 15915...พร้อมสิ่งปลูกสร้างที่ขอทำการยึด ประกอบกับทรัพย์ดังกล่าวติดจำนองธนาคาร ก. พยานหลักฐานที่ผู้ร้องนำสืบมาย่อมเพียงพอที่จะรับฟังได้ว่า
ผู้ร้องไม่สามารถเอาชำระหนี้จากทรัพย์สินของจำเลยทั้งสองได้ โดยหาจำต้องแสดงว่า บุคคลใดเป็นผู้สืบหาทรัพย์สินของจำเลยทั้งสองในคดีนี้และดำเนินการสืบหาทรัพย์สินโดยวิธีใดดังที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 วินิจฉัยมาไม่ ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 มีคำพิพากษาให้ยกคำร้องของผู้ร้องมานั้น ไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
