"ยินดีในความสันโดษ"
เมื่อตอนที่ไปกราบหลวงปู่ไม่นาน ด้วยความที่อยากจะได้บุญ จึงได้จัดหาอาสนะ (เบาะนั่ง) มาถวายหลวงปู่ หลวงปู่ท่านเมตตานั่งให้อยู่ระยะหนึ่งแล้วก็เปลี่ยนเอาอันเก่ามาใช้ดังเดิม บางทีก็ไม่ใช้เลย สิ่งของที่มีคนมาถวายที่ท่านพิจารณาเห็นว่าเกินความจำเป็นสำหรับท่าน ท่านจะยกให้เป็นของสงฆ์ เพราะท่านมีปรกติยินดีในความสันโดษ
อย่างที่เห็นในภาพ หลวงปู่ท่านนั่งบนพื้นกระดานโดยปราศจากอาสนะหรือเบาะนั่ง เรื่องความสันโดษนั้น ครูบาอาจารย์สมัยก่อนมีกันมาก เพราะท่านทำเพื่อขัดเกลาตัวเอง รวมทั้งจะได้เป็นแบบอย่างให้แก่ลูกศิษย์ผู้รู้จักพินิจพิจารณา
สันโดษ มิใช่การทรมานกาย แต่สันโดษคือความยินดีเท่าที่มี ไม่ขวนขวายเกินงาม แม้ได้ลาภ ก็ใช่ว่าจะต้องใช้ลาภนั้น เพราะ "ธรรมะ" มิได้มุ่งที่การแสวงหา หากแต่มุ่งที่การลดละตัณหา คือความอยากที่ไม่รู้จักอิ่มจักพอ
เกร็ดเรื่องราวเกี่ยวกับหลวงปู่อีกเรื่องที่อยากนำมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อจะเป็นคติให้พวกเราได้พิจารณาในการใช้ชีวิต เพราะสมัยนี้สิ่งของเครื่องใช้ยังพอใช้ได้ หรือยังไม่ทันเก่า เราก็เปลี่ยนกันแล้ว เพราะกระแสแห่งวัตถุนิยมที่ครอบงำสังคม
"พอ"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
