8 ธ.ค. 2022 เวลา 12:14 • นิยาย เรื่องสั้น
นิยาย : วิลเลียม วี. วินเนอร์ ตอนที่ 9 เด็กเลี้ยงวัว
ลุงสอนมีวัวหลายตัว และทุกวันลุงสอนจะพาฝูงวัวของเขาออกไปกินหญ้าที่ทุ่งนา แต่ถ้าวันไหนแกต้องไปธุระทั้งวัน เช่นไปอบรม หรือไปหาคุณหมอตามนัดตรวจสุขภาพ ลุงสอนจะฝากให้คนอื่นช่วยดูวัวให้ กายก็เป็นอีกคนที่ลุงสอนไว้ใจให้ไปดูแลวัวของแก
ผมเคยได้ยินปู่คุยกับลุงสอนว่า ถ้าลุงสอนยอมขายวัวฝูงนี้ไปนะ แกก็จะไม่ต้องลำบาก นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่บ้านสบาย ๆ ก็มีเงินใช้ไปตลอดชีวิต แต่ลุงสอนก็ยังไม่ยอมขายวัวของแก ไม่ว่าจะมีคนมาขอซื้อเท่าไหร่ก็ตาม แกบอกว่ายังไม่ถึงเวลา
"วินนี่วันนี้ไปเลี้ยงวัวให้ลุงสอนด้วยกัน"
ตอนสาย ๆ ของวันรุ่งขึ้นกายชวนผมไปเป็นเด็กเลี้ยงวัวด้วยกัน
"เลี้ยงวัว ? เราเอาอาหารไปป้อนให้วัวใช่ไหมกาย"
"ไม่ใช่ แบบนั้นมันในสวนสัตว์"
"แล้วเลี้ยงวัวของที่นี่ต้องทำยังไง"
"เอานา ไปด้วยกันเดี๋ยวก็รู้เอง"
"พี่ต้องไปขอป้าก่อนไหม"
"หนูบอกป้าให้แล้ว ไม่ต้องห่วง เราไปไม่ไกลหรอก"
กายพาผมเดินตามฝูงวัวของลุงสอนไปเรื่อย ๆ ตามถนน ห่างออกไปท้ายหมู่บ้าน พวกมันอยู่กันเป็นกลุ่ม บางช่วงก็เดินเร็ว บางช่วงก็หยุดกินหญ้าริมข้างทางนาน ๆ จนผมกับกายต้องหาที่นั่งรอ
ดีที่ผมพกมือถือมาด้วย แต่กายบอกว่าช่วงที่วัวยังอยู่บนถนน อย่าเพิ่งเล่นมือถือ เพราะว่าจะมีลูกวัวตัวเล็ก ๆ มันซน อาจเผลอหลงฝูงเข้าไปในป่าข้างทางได้
"เราเด็กบ้าน ๆ เราเด็กเลี้ยงวัว สากลัวเธอไม่สนใจ เราเด็กบ้าน ๆ คงไม่สาไหร่ ไม่ถูกใจเหมือนเด็กหาดใหญ่ในหลาด แค่เด็กบ้าน ๆ"
1
ผมได้ยินกายร้องเพลงไปด้วยตอนที่เรานั่งรอให้วัวเล็มหญ้า ผมคิดว่าผมอยากฝึกผิวปากเพลงนี้
อ้อ ผมจำได้แล้ว นี่เป็นเพลงที่กายใช้ผิวปากตอนที่เราไปดักกิ้งก่ากันนี่เอง
ผมฟังกายร้องเพลงนี้ซ้ำ ๆ จนพอจับใจความได้ว่า เนื้อร้องของเพลงนี้พูดถึงชายหนุ่มที่เป็นเด็กเลี้ยงวัวแล้วแอบรักหญิงสาวคนหนึ่ง
"นายร้องเพลงเพราะนี่กาย เข้ากับเหตุการณ์ตอนนี้เลย"
"เพลงโปรดของหนูเลยนะเพลงนี้"
กายตอบกลับมาอย่างอารมณ์ดี ดูว่าเขามีความสุขได้ทุกสถานการณ์จริง ๆ ถึงเขาจะรูปร่างอ้วนใหญ่ แต่เวลาทำงานออกแดดเขาก็ไม่บ่นนะ
แค่เวลาอยู่บ้านกายจะชอบอ้อนให้ป้ารัก ให้เอาใจเขาคนเดียว และจะน้อยใจถ้าใครพูดไม่ดีด้วย
กายเรียกแทนตัวเองว่าหนูทุกคำ ผมว่าก็น่ารักดี แถมเขายังทำงานได้เหมือนผู้ใหญ่คนหนึ่ง เขาทำได้ทุกอย่างที่ผมทำไม่เป็นเลยสักอย่าง
"สอนพี่ร้องเพลงนี้บ้างสิ"
"ชื่อเพลง 'มหาลัยวัวชน' ของวงพัทลุง วินนี่จะฟังรู้เรื่องหรือเปล่า เป็นภาษาไทยของทางภาคใต้"
"ถ้านายฟังแล้วชอบ พี่ก็ชอบเหมือนกัน"
ผมกดเข้ายูทูบหาเพลงที่กายชอบ เพื่อจะฟังและฝึกร้องตาม
"คลิปนี้ใช่หรือเปล่า"
"ใช่ ๆ คลิปนี้แหละ"
ผมเลื่อนปัดมือขึ้นไปดูใหทั่วก่อนจะกดเข้าไปในคลิปเพลง
"กายดูสิ เพลงนี้มีคนทำเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษไว้ด้วยนะ"
"ไหน ๆ ขอดูหน่อยสิ จริงด้วย ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่พี่เลยว่าจะฟังคลิปไหน
"ขอบใจนะ"
"บ่เป็นหยัง"
ฝูงวัวพาเรามาถึงทุ่งนา กายบอกว่าที่นี่แหละ ปล่อยให้ฝูงวัวกินหญ้ากันได้เลย เขาเอาเชือกมาผูกวัวแต่ละตัวไว้กับต้นไม้แถวนั้น แล้วผมกับกายก็เข้าไปนั่งพักบนบ้านหลังเล็ก ๆ ที่เขาปลูกไว้ตามทุ่งนา กายบอกว่าเขาเรียกบ้านหลังเล็ก ๆ นี้ว่า "เถียงนาน้อย"
แล้วพวกผมนั่งเล่นเกมในมือถือกันอย่างสบายใจ
ตอนบ่ายผมเผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีเห็นกายกำลังป้อนหญ้าให้วัวกิน
'เขาไปเอาหญ้าพวกนั้นมาจากไหน' ผมมีคำถามนี้ขึ้นมา เหมือนว่าทุกอย่างจะง่ายดายไปหมด
"ตื่นแล้วเหรอวินนี่ หิวไหม"
"พี่ยังไม่หิว แต่ว่ากายไปเอาหญ้ามาจากไหนเหรอ"
"ไปเกี่ยวมาสิ จากในป่าโน้น"
"ทำไมกายไม่ปลุกพี่ให้ไปช่วยกันละ"
"วันนี้ไม่ต้องไปเกี่ยวเอง ลุงสอนเกี่ยวมาไว้ให้แล้ว กองท่วมหัวอยู่ในเพิงนั่นนะ"
กายชี้มือไปที่เพิงเล็ก ๆ มุงด้วยสังกะสีแห่งหนึ่งที่มีอาหารของวัวอยู่ในนั้น
"เดี๋ยวอีกสักพักเราเอาวัวไปกินน้ำตรงนั้น"
"นายมาเลี้ยงวัวบ่อยไหม"
"มาแค่วันหยุดเสาร์ หรืออาทิตย์ วันที่ลุงสอนแกอยากพัก"
"นายเก่งมากเลยนะกาย"
"ทำยังไงได้ละก็ผมเกิดมาเป็นลูกชาวนา ปู่บอกว่ามันคือ 'วิถีชีวิต' มันอยู่ในจิตวิญญาณและต้องมีคนสืบสานต่อไป"
"แล้วพี่แต้วกับพี่ตั้มละ คิดเหมือนกันไหม"
"หนูก็ไม่รู้ เห็นพี่แต้วว่าจะเรียนเกี่ยวกับการเกษตรแบบสมัยใหม่ แล้วจะกลับมาช่วยที่บ้านทำสวนผลไม้ บ้านพี่แต้วมีโรงสี มีโรงผัก สวนผลไม้ก็เยอะ ส่วนพี่ฟอนต์กับพี่ตั้มเขาจะเรียนวิศวะคอมพิวเตอร์ เพื่อจะได้ช่วยพี่แต้วอีกแรง"
"แล้วนายกับจินละ มีความฝันว่าโตขึ้นอยากเรียนอะไร"
"หนูคงต้องถามปู่ก่อนกับย่าก่อน แล้วพี่ละวินนี่ พี่จะเรียนต่อที่ไหน ?"
"นั่นสิ ปีหน้าพี่ก็จะขึ้นมัธยมแล้ว ใจจริงพี่อยากไปเรียนต่อที่อังกฤษ เพื่อน ๆ ของพี่หลายคนก็มีแผนว่าไปเรียนที่ต่างประเทศกัน แต่วันนี้คุณพ่อของพี่ไม่สบาย แม่ก็ต้องหยุดงาน พี่ก็เลย…"
ในระหว่างที่เรากำลังขบคิดกันถึงเรื่องในอนาคต เสียงบีบแตรจากรถมอเตอร์ไซค์ก็ดังเข้ามา ให้เราต้องหยุดความคิด
"ปิ๊นนนนนน ๆ ๆ "
"วินนี่ ร้อนไหม หิวหรือเปล่า หนูซื้อชาเขียวไข่มุกของพี่มาฝาก นี่ ๆ ของกายด้วย"
1
เสียงของแวนด้ามาพร้อมกับรอยยิ้มสดใส เธอวิ่งลงมาหาผมที่ทุ่งนา
1
"มาทำไมแวนด้า เดี๋ยวพี่ก็กลับแล้ว"
1
"มาดูลูกฝรั่งเลี้ยงวัวคร้าบบบบบ"
1
เสียงพี่ตั้มตอบกลับมา พร้อมกับพี่ฟอนต์ และพี่แต้วที่ถือของกินมาเต็มมือ
"หนูไปเที่ยวบ้านพี่แต้วมา เจอคาเฟ่ริมทาง เลยแวะซื้อชาเขียวของโปรดมาให้ พี่ลองชิมก่อน พี่แต้วบอกว่าร้านนี้ขายดีมากเลยนะวินนี่"
1
"ส่วนนี่ โดนัทมีรูที่เจ้ากายสั่งให้ลุงสอนซื้อมาให้"
พี่แต้วยื่นถุงใส่กล่องโดนัทมาให้กาย
"ลุงสอนนี่ได้อย่างใจจริง ๆ ขอบคุณครับพี่แต้ว "
กายยิ้มตาหยีทันทีเมื่อเห็นกล่องขนม
พี่ตั้มกับพี่ฟอนต์ อาสาช่วยกันพาวัวไปกินน้ำ
"กายนั่งกินให้สบายไปเลย ทางนี้เดี๋ยวพี่ดูให้เอง"
พี่ตั้มบอก
"พี่เหนื่อยไหม"
แวนด้าถามขึ้นมา คำถามนี้ของเธอทำให้ผมน้ำตาไหลซึมออกมา ผมไม่ได้เหนื่อย เพราะวันนี้ผมไม่ได้ทำอะไร แต่ทำไมน้ำตาไหล 💖
2
อ้างอิงแหล่งที่มาเพลง :
เพลงมหาลัยวัวชน ของพัทลุง ลิงก์นี้ค่ะ
โปรดติดตามตอนต่อไป วินนี่จะไปไหน ทำอะไร !!?
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน ทักทาย คอมเมนต์
ขอบคุณจากใจ🙏💖💃🏾

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา