ฎีกาที่ 5076/2562
คดีนี้กับคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 1028/2558 ของศาลชั้นต้น มีประเด็นอย่างเดียวกันว่าเหตุรถยนต์บรรทุกเฉี่ยวชนกับรถแทรกเตอร์เป็นความประมาทและความรับผิดของฝ่ายใด แม้ในการดำเนินกระบวนพิจารณาคดีทั้งสองมีความแตกต่างกันตามประเภทคดี ก็หาได้มีผลต่อประเด็นแห่งคดีและฐานะการเป็นคู่ความไม่ เมื่อโจทก์ จำเลยที่ 1 และที่ 2 ต่างก็เป็นคู่ความในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 1028/2558 ของศาลชั้นต้น
และศาลในคดีดังกล่าววินิจฉัยเรื่องความประมาทและความรับผิดในเหตุเฉี่ยวชนที่เกิดขึ้นแล้วว่านาย ม. ผู้ขับรถยนต์บรรทุก (จำเลยที่ 1 ในคดีดังกล่าว) เป็นผู้กระทำละเมิด โดยผู้ขับรถแทรกเตอร์ (โจทก์ที่ 2 ในคดีดังกล่าว) มีส่วนประมาทด้วย แต่นาย ม. ประมาทมากกว่า ฝ่ายรถยนต์บรรทุกซึ่งมีโจทก์เป็นผู้รับประกันภัย (จำเลยที่ 5 ในคดีดังกล่าว) ต้องชดใช้ค่าเสียหายในอุบัติเหตุครั้งนี้
อันเป็นการวินิจฉัยชี้ขาดในประเด็นว่า เหตุละเมิดเกิดจากความประมาทของฝ่ายใดแล้ว การที่โจทก์ฟ้องจำเลยที่ 1 และที่ 2 ซึ่งเป็นโจทก์ทั้งสองในคดีดังกล่าวโดยอ้างในคดีนี้ว่า อุบัติเหตุเกิดจากความประมาทของจำเลยที่ 1 แต่ฝ่ายเดียว จำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นนายจ้างจึงต้องร่วมรับผิดต่อโจทก์
แม้จะได้ฟ้องคดีนี้ไว้ก่อน แต่เมื่อคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 1028/2558 ของศาลชั้นต้น ได้มีคำพิพากษาและคดีถึงที่สุดไปก่อนแล้ว คดีนี้ย่อมเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาเกี่ยวกับประเด็นที่ได้วินิจฉัยชี้ขาดแล้ว ฟ้องโจทก์คดีนี้ในส่วนจำเลยที่ 1 และที่ 2 จึงเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำกับคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 1028/2558 ของศาลชั้นต้น คดีนี้คู่ความทั้งสองฝ่ายซึ่งรวมถึงจำเลยที่ 3 แถลงรับข้อเท็จจริงตามคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 1028/2558 ของศาลชั้นต้น ขอสละประเด็นตามคำฟ้องคำให้การอื่น
คงเหลือประเด็นเรื่องค่าสินไหมทดแทนมีเพียงใดเพียงประเด็นเดียวตามรายงานกระบวนพิจารณา ฉบับลงวันที่ 4 สิงหาคม 2558 ข้อเท็จจริงจึงรับฟังได้ว่าเหตุละเมิดตามฟ้องเกิดจากความประมาททั้งของนาย ม. ผู้ขับรถยนต์บรรทุกที่โจทก์รับประกันภัย และเกิดจากความประมาททั้งของนาย ม. ผู้ขับรถยนต์บรรทุกที่โจทก์รับประกันภัย และของจำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นลูกจ้างของจำเลยที่ 2 แต่นาย ม.มีส่วนประมาทมากกว่า
โจทก์ซึ่งเป็นผู้รับประกันภัยรถยนต์บรรทุกที่นาย ม. ขับจึงต้องร่วมรับผิดต่อจำเลยที่ 1 และที่ 2 ในอัตราส่วนร้อยละ 60 เมื่อนาย ม. ผู้ขับรถยนต์บรรทุกที่โจทก์รับประกันภัยประมาทมากกว่าจำเลยที่ 1 นาย ส. ผู้เอาประกันภัยย่อมไม่มีสิทธิเรียกให้จำเลยที่ 1 และที่ 2 รับผิดในเหตุละเมิดที่เกิดขึ้น
โจทก์ไม่อาจรับช่วงสิทธิมาเรียกร้องให้ฝ่ายจำเลยรับผิดในความเสียหายเกี่ยวกับรถยนต์บรรทุกที่โจทก์รับประกันภัยได้ เมื่อจำเลยที่ 2 นายจ้างของจำเลยที่ 1 ไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ จำเลยที่ 3 หุ้นส่วนผู้จัดการของจำเลยที่ 2 จึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์เช่นกัน (พิพากษายืน (ยกฟ้อง))
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
