หลังจากเปิดฟังใน youtube ช่อง mission to the moon เป็นรายการสัมภาษณ์ที่คุณแทป รวิศ หาญอุตสาหะ สัมภาษณ์ คุณเอ๋ นิ้วกลม สราวุธ เฮ้งสวัสดิ์ ซึ่งเป็นบุคคลที่ฉันชื่นชอบทั้งสองคน หลังจากจบ มีเนื้อหาบางช่วงกระตุ้นให้ฉันต้องมาเขียนบทความนี้ให้จบ หลังจาก เขียนเป็นโครงร่างหลายวันแล้ว แต่ด้วยกิจกรรมอันมากมาย ที่ทำให้ฉันทิ้งมันเอาไว้📄..
ต้องเล่าก่อนว่า jigsaw ภาพนี้เป็นภาพโปรดของฉันภาพหนึ่งที่ฉันต่อเอาไว้นานแล้ว ถึงแม้ว่ามันจะเก่าและเริ่มเหลืองแล้ว แต่มันมีคุณค่าและความทรงจำมากมายอยู่ในภาพนี้
ภาพjigsaw สอนให้ฉันมีความพยายามและความอดทน...ที่จะรอเห็นบางสิ่งบางอย่าง จากชิ้นส่วนหนึ่งชิ้น จนกลายเป็นภาพหนึ่งภาพ ทุกชิ้นของภาพมีความสำคัญเท่ากัน ถ้าขาดจิ๊กซอว์ชิ้นใดชิ้นหนึ่งไป ภาพนั้นก็ไม่สมบูรณ์
การต่อจิ๊กซอว์จะเริ่มจากการแยกชิ้นส่วนออกเป็นกลุ่มสีตามในภาพก่อน
หลังจากนั้นเราก็ต้องหาชิ้นส่วนที่เป็นกรอบเพื่อทำโครงร่างของจิ๊กซอว์
เมื่อได้โครงร่างเสร็จแล้ว เราก็เลือกว่า จะทำส่วนไหนของภาพขึ้นมาทำก่อน
หลังจากนั้น เราก็หยิบแต่ละชิ้นขึ้นมา ดูสีและรูปร่างของชิ้นส่วนนั้นแล้ววางลงไปในภาพ ลองต่อดูว่า ชิ้นส่วนนั้นต่อกันสนิทหรือไม่
ถ้าไม่ใช่ ก็ต้องหาชิ้นส่วนใหม่มา จนเราหาชิ้นส่วนนั้นเจอและค่อยๆต่อไปทีละชิ้น จนภาพนั้นสมบูรณ์
จิ๊กซอว์ จึงเปรียบเสมือนภาพจำลองของชีวิตมนุษย์ ที่เราอาจจะ มีจิ๊กซอว์ได้หลายภาพเป็นเหมือนตัวแทนในแต่ละช่วงชีวิต
การมีกรอบของรูปเหมือนกรอบของชีวิตในแต่ละช่วงเวลานั้น ทำให้เรารู้ว่าเราควรจะเดินไปทางไหนเหมือนเป็นเหมือนเข็มทิศชีวิต
การเลือกส่วนของภาพที่เราจะต่อ เปรียบเสมือนในช่วงเวลานั้นว่า เราให้ความสำคัญกับเรื่องใดก่อน
การหาชิ้นส่วนของจิ๊กซอว์เปรียบเสมือนการลองผิด ลองถูกซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกว่าเราจะหาชิ้นส่วนของชีวิตนั้นเจอ
การต่อชิ้นส่วนไปทีละชิ้นคุณต้องใส่แรงและความพยายามจนต่อภาพนั้นเสร็จสมบูรณ์
ภาพเล็กเปรียบเสมือน..ช่วงเวลาที่ทุกอย่างสำหรับเราดูเหมือนง่าย
ภาพใหญ่เปรียบเสมือน..ช่วงเวลาที่ทุกสิ่งดูเหมือนยากและมีแต่เรื่องท้าทายในชีวิต
ในระหว่างที่เราต่อจิ๊กซอว์ มันเต็มไปด้วยหลากหลายอารมณ์ ❤💚💛
มีความสุขเมื่อคุณหาชิ้นส่วนที่คุณต้องการเจอและเห็นความคืบหน้า😊
รู้สึกท้อ😣หรือหงุดหงิด🤔เมื่อหาภาพชิ้นส่วนที่ต้องการไม่เจอสักที สิ่งที่เราจะทำคือหยุดพักก่อน แล้วค่อยมาทำต่อ
..แต่ถ้ายังไม่คืบหน้า เราจะเปลี่ยนไปทำส่วนอื่นก่อนแล้วค่อยมาต่อส่วนนั้นภายหลัง
เมื่อได้เห็นภาพจิ๊กซอว์นั้นเสร็จสมบูรณ์ เราจะรู้สึกภูมิใจ เป็นผู้ชนะ
แต่ถ้าภาพจิ๊กซอว์ภาพนั้นอาจจะมีบางชิ้นที่หายไป เราผิดหวัง เสียใจ😢ที่ภาพนั้นไม่สมบูรณ์ ทั้งที่เราใช้ความพยายามมาตั้งนาน....
และหลายครั้ง...เราก็อาจจะหยุดไม่ต่อจิ๊กซอว์ภาพนั้น แล้วเริ่มต้นที่ภาพใหม่เพราะเราไม่มีความอดทนพอหรือมันยากเกินไป
การต่อจิ๊กซอว์จึงเปรียบเหมือนการใช้ชีวิต ที่ในบางช่วงเราต้องหยุดพัก เมื่อเริ่มท้อหรือเหนื่อย ช่วงไหนที่ต้องเร่งหรือใส่ความพยายาม และในช่วงที่ภาพใกล้เสร็จ เราเริ่มผ่อนแรงลงได้บ้าง เพื่อที่จะชื่นชมความสำเร็จ
และบางครั้ง...เราไม่ได้มีภาพจิ๊กซอว์ที่เสร็จสมบูรณ์ เหมือนที่เราต้องการ
ชีวิตจึงไม่ใช่ความสมบูรณ์แบบ ไม่ใช่การให้ความสำคัญกับ jigsaw ตัวสุดท้ายเพื่อให้ภาพนั้นสมบูรณ์
ทุกองค์ประกอบ ทุกความพยายาม ทุกช่วงเวลาตั้งแต่เริ่มต้นล้วนสำคัญเท่ากัน
การใช้ชีวิต คือการเดินทางไปพร้อมกับเวลาที่เราไม่สามารถกำหนดได้ว่า จุดสิ้นสุดของชีวิตของเราคือตรงไหน สิ่งที่ทำได้คือการอยู่กับช่วงเวลานั้น
พอฉันเห็นภาพนี้ ฉันจึงจินตนาการเห็นเด็กน้อยในภาพ มีความสุขระหว่างที่เดินไปตามถนน ทั้งที่ไม่รู้ว่าจุดสิ้นสุดตรงไหน ฉันเองก็เหมือนกัน ไม่รู้ว่า ภาพจิ๊กซอว์ชีวิตในช่วงเวลานี้จะจบอย่างไร แต่ที่แน่ๆฉันก็รู้ว่า ในช่วงเวลานี้ ฉันมีความสุขไม่น้อย..เหมือนเด็กคนนี้
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
