สตินั้นเป็นเรื่องที่ต้องฝึกฝน เพราะเราอยู่กับอารมณ์ โลกโกรธหลง จิตของเรามาจมอยู่กับกรรม มีอารมณ์โลภโกรธหลง ปกปิดจิต เหมือนจิตเรานั้นอยู่ภายในเรือนกาย สิ่งที่ล้อมรอบจิตอยู่ ก็เป็นสิ่งปรุงแต่ง มีน้ำเลือดน้ำหนอง ลมเข้าลมออก ภายในกาย มีสิ่งปรุแต่งเนื่องด้วยอารมณ์ ผ่านเข้าทางวิญญาณทั้งหก มันเกิดอะไร ชอบหรือไม่ชอบ นั่นก็คืออารมณ์อีกเหมือนกัน
แล้วเราจะทำให้อารมณ์นั่นหยุดได้มั้ย จะทำอย่างไรเพื่อหยุดอารมณ์.ไม่ให้กายแสดงกิริยากายวาจาใจด้วยอารมณ์ ..แล้วเรามีสติปัญญารู้จักอารมณ์มั้ย เมื่อเราก็ใช้อารมณ์เป็นปกตินิสัย ทำอย่างไรจะให้จิตสกัดกั้น สลัดละทิ้งอารมณ์ที่ไม่ดีนั้นออกไป ต้นเหตุที่มีอารมณ์เกิดขึ้นในกาย มันมาจากไหน ..ก็เป็นเรื่องของจิต ..ต้องหาเอง เพราะทุกคนจิตทุกดวงก็มาอาศัยกายชั่วขณะหนึ่ง ..ก็ค้นคว้า ให้จิตของตนได้รู้จักอารมณ์ มันมีลักษณะอย่างไร ดีร้ายประกายใด ..ก็อยู่ที่ปัญญาของจิต ..เรียนรู้จักเอง
เค้าจึงบอกให้มั่นฝึกหัด ให้มีสติรู้สึกตัว ในการเดิน การมอง ไม่เดินยืนนั่งด้วยอารมณ์ จึงต้องฝึก ให้สติของจิตนั้น ตื่นขึ้นมารับรู้ ให้จิตขึ้นมาควบคุมกาย ไปจนถึง ควบคุม กายวาจาใจ ..ให้ดี ไม่เผลอสติ ไมใช้กายวาจาใจไปตามอารมณ์ เกิดเป็นการคล้องเวรกรรม ทำให้ผู้ที่อยู่ใกล้ชิด เดือดร้อน
ส่วนเรื่องของปัญญาในธรรม นั้นมันไม่ใช้ปัญญาที่เกิดจากอารมณ์นึกคิด แต่เป็นปัญญาที่เกิดขึ้นจากจิต ที่มีความเฉลุยวฉลาด รู้จักโลก รู้จักธรรม รู้จักว่าโลกจะนำพาจิตไปทางไหน รู้จักว่าธรรมจะนำพาจิตไปทางไหน คนที่รู้จัก ก็ย่อมเลือกทางเดินของจิต ว่าทำอย่างไร เพื่อให้จิตมีองค์สมาธิปัญญาเป็นธรรม เกิดเป็นมรรค ๔ ผล ๔ พระนิพาน ๙ ด้วยธรรมโลกุตระ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
