น่านต้อนรับด้วยความบังเอิญ l Nan Ep.1
พบความบังเอิญ และชายหนุ่มเที่ยวคนเดียวเพื่อทำลิสไปขายแฟน
📌 ⛰ เรื่องเล่าย้อนลอย : การเดินทางเที่ยวน่านคนเดียวของเรา 22-26 พฤศจิกายน 65
ความบังเอิญแรก
โดยธรรมชาติของการเช่ามอเตอร์ไซค์เที่ยว สิ่งที่เรามักพบได้ประจำคือ พนักงานจากร้านจะมากัน 2 คน ขับมอไซค์คนละคัน คันแรกจะเป็นคันที่เรากำลังจะยืม ส่วนอีกคันจะเอาไว้สำหรับซ้อนกลับ เมื่อเครื่องบินลงจอดที่สนามบินน่านแล้ว เราก็รอเฝ้าสังเกตุมอเตอร์ไซค์ Super Cup ว่าจะมาเมื่อไหร่ จนแล้วจนรอดก็ไม่เจอซักที
จนพี่พนักงานโทรมาบอกว่าถึงแล้ว โดยจอดรถรอ เรามองหา (หน้าสนามบินน่านค่อนข้างเล็ก หันซ้ายกับขวาอย่างละทีก็เห็นเกือบหมดในบริเวณแล้ว) แต่ไม่เจอเจอแต่รถเก๋งคันนึงที่จอดอยู่ สรุปว่าพี่พนักงานเอารถเก๋งมารับเราเพื่อจะไปเอารถมอเตอร์ไซค์ที่จองไว้
.
ระหว่างทางไป พี่พนักงานใจดีก็เล่านั่นนี่ให้ฟัง ‘ทางซ้ายตอนกลางวันเป็นอะไร ขวาด้านหน้าอะไรอร่อย วัดภูมินทร์อยู่ตรงไหน’ จนมาหยุดที่ว่าเราพักที่ไหนในคืนนี้ (เพราะเราบอกแกว่าพรุ่งนี้จะไปสะปัน) เราบอกตำแหน่งที่พักว่าบังเอิญอยู่ใกล้ร้านเช่ารถเลย พี่พนักงานก็ถามต่อว่าชื่ออะไร ‘พักแน๊ป’ พอเราบอกไป แกเหมือนตบเข่าฉาด
เพราะเจ้าของที่พักคืนนี้กับเจ้าของร้านเช่ารถเป็นญาติๆกัน ทีนี่จากที่แกเฟรนลี่อยู่แล้วก็คูณเข้าไปอีก คงเหมือนได้อุดหนุนธุรกิจเครือเดียวกัน เรียกว่า พี่พนักงานแทบจะเข็นรถเราไปจอดหน้าที่พักและเกือบแนะนำตัวเราให้พี่พนักงานต้อนรับฟังแล้ว
ระหว่างรอเช็ครถ ก็มีน้อนมาเช็คซะแล้ว
ถือว่าทริปน่าน เปิดเรื่องราวด้วยความบังเอิญที่ห้อมล้อมไปด้วยกลิ่นของความเป็นมิตรสุดๆ หรือเราคงแค่โหยหาการบริการที่จริงใจจริงๆ
Nan 2022
ยังไม่จบแค่นั้น
วันที่เราเข้าพักวันนี้เป็นวันกลางสัปดาห์ เลยทำให้มีแขกที่มาพักไม่เยอะ รวมแล้วน่าจะมีซัก 3 คนได้ กับกลุ่มสาวๆที่พักอีกชั้นนึง เราเก็บของ อาบน้ำ และมานั่งรอผมแห้งพร้อมดูบอลโลกอยู่ที่แผนกต้อนรับด้านหน้า พี่พนักงานกับลูกค้าชาวต่างชาติอีกคนนั่งจิบเครื่องดื่มพร้อมเล่นโทรศัพท์
ในช่วงที่บอลเตะเข้าช่วงครึ่งหลัง ลูกค้าหนึ่งในสามคนก็กลับมา เป็นชายหนุ่มผมแสกกลางพร้อมลายสักก็เข้ามา เราไม่กล้าเริ่มบทสนทนาใดๆ เพราะด้วยบุคลิกของพี่เขาที่ดูขรึมๆ เราจึงคิดเอาเองว่าพี่แกอาจจะมีโลกส่วนตัว บอลใกล้จบเราเตรียมตัวย้ายของเพื่อจะเข้านอน จังหวะที่สายตาดั๊นประสานกันพอดี บทสนทนาแรกจึงเกิดขึ้น
“มากี่วันแล้ว”
พี่หนุ่มลายสักเปิดบทสนทนา เราก็บอกว่าพึ่งถึงเมื่อเย็นเลยยังไม่ได้ไปไหน จากนั้นก็คุยอีกซักพักนึงเลยโดยมีพี่พนักงานต้อนรับที่ตอนนี้ใกล้จะหมดกะแล้วมาให้ข้อมูลเพิ่ม เราคุยกับพี่ลายสักได้ความว่า แกมาได้ 3-4 วันแล้ว แกพักที่นี้คืนนี้แล้วพรุ่งนี้ก็จะเดินทางกลับแล้ว รอบนี้แกมาคนเดียว มาหาข้อมูลที่ท่องเที่ยวก่อนจะเอาไปขายแฟนแกที่บ้าน
แกเล่าว่าแกก็เช่ามอไซค์แล้วก็ขับเลาะไปเรื่อยๆ ไปบ่อเกลือ แล้วรู้สึกว่ายังไม่สะใจเลยขับขึ้นไปต่ออีก ไปถึงสกาด ก็ลองขับต่อไปอีกจนถึง บ้านแหวก แกประทับใจมากเพราะยังมีนักท่องเที่ยวน้อย แต่ก็แลกมากับทางที่ค่อนข้างลำบาก แกขับกลับลงมาแล้วข้ามดอยภูคาแล้วไปสะปันต่อ แล้วจึงวนกลับเข้ามาในตัวเมือง แกสไตล์ค่ำไหนนอนนั่น ไม่ได้แพลนว่าคืนนี้จะไปนอนที่ไหน เช่นเดียวกับที่เจอโฮสเทลที่นี่ แกก็ขับๆมาแล้วถูกใจเลยพักเลย
.
เราว่าที่พี่เขาคุยได้เรื่อยๆ เพราะคงเห็นเราเป็นคอเดียวกัน เช่ามอไซค์ มาคนเดียว แล้วตะลอนเที่ยวเหมือนกัน แกเล่นให้ลายแทงที่แกไปมาแล้วประทับใจ นี่อาจจะเป็นสเน่ห์ของการพักแบบโฮสเทลก็ได้นะ เราได้คุยกับคนที่ไม่รู้จัก ด้วยหัวข้อร่วมกันบางอย่าง แถมอาจจะได้แหล่งท่องเที่ยวใหม่ที่กูเกิลยังไม่แนะนำกับเราก็ได้
...
#น่าน
#เป็นตัวของฉัน #เที่ยวคนเดียว
อ่านเรื่องราวก่อนหน้าได้ที่
- เหตุผลที่เราเลือกน่าน : https://www.blockdit.com/posts/6413eeadb1d82fa5d8cdb821
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
