การหมักเนื้อด้วยเกลือเป็นวิธีการถนอมอาหารที่มีมานานนับพันปีแล้ว ส่วนคำว่า "คอร์นบีฟ" มีขึ้นตั้งแต่ช่วงที่มีพระราชบัญญัติโค เนื่องจากเดิมคำว่า "ข้าวโพด" มาจากภาษาเยอรมันว่า "kurnam" ซึ่งแปลว่า "เมล็ดเล็ก ๆ" ในศตวรรษที่ 17 เนื้อเค็มเริ่มใช้ชื่อ corned beef ในบางส่วนของอังกฤษ เนื่องจากใช้เกลือสินเธาว์ในการถนอมเนื้อ ในศตวรรษที่ 16 การถนอมเนื้อสัตว์หรืออาหารอื่น ๆ ด้วยเกลือกลายเป็นที่รู้จักในชื่อ "ข้าวโพด" ดังนั้นคำนี้จึงถูกใช้เรื่อยมาเพื่อสื่อถือเนื้อที่ถูกถนอมด้วย kurnam หรือเกลือเม็ดเล็ก ๆ
แม้ว่าเนื้อคอร์นบีฟจะไม่ได้มีอยู่ทั่วไปในไอร์แลนด์ จนกระทั่งกลางศตวรรษที่ 17 บริเตนใหญ่ที่รักเนื้อวัวได้สร้างอุตสาหกรรมเนื้อวัวขึ้นในไอร์แลนด์ ซึ่งประชากรทั่วไปส่วนใหญ่ใช้วัวเป็นแรงงานในฟาร์มและผลิตภัณฑ์จากนม ตามนิตยสารสมิธโซเนียนผู้ส่งออกนำวัวมีชีวิตหลายหมื่นตัวจากไอร์แลนด์มายังอังกฤษทุกปี สิ่งนี้สร้างความเสียหายต่อธุรกิจของผู้เลี้ยงปศุสัตว์ในอังกฤษ
ดังนั้น ในช่วงกลางศตวรรษที่ 17 รัฐบาลอังกฤษจึงได้ออกกฎหมายที่เรียกว่า Cattle Act ซึ่งจำกัดและห้ามนำเข้าวัวไอริชเข้าประเทษ โชคดีที่ไอร์แลนด์มีเกลืออยู่มาก ประชาชนทุกคนจึงเริ่มกักตุนเนื้อหมู กระทั่งต้นศตวรรษที่ 19 เมื่อราคาเนื้อหมูสูงขึ้น ทำให้ผู้อพยพชาวไอริชมองหาทางเลือกอื่นที่เหมาะสมกว่า
ในร้านอาหารของชาวยิวซึ่งมีเนื้อข้าวโพด (เนื้อหมักเกลือ) เป็นวัตถุดิบหลัก คอร์นบีฟ และกะหล่ำปลีกลายก็กลายเป็นอาหารโดยพฤตินัยของวันเซนต์แพทริคในอเมริกา
“ความคล้ายที่ไม่เหมือน”
ติดตามเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
Facebook : https://www.facebook.com/fromthisstar
Blockdit : https://www.blockdit.com/fromthisstar
Instagram : https://www.instagram.com/fromthisstar/
TikTok: https://vt.tiktok.com/ZSJSpnyCT/
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย
#เรื่องเล่าจากดาวนี้
5 ถูกใจ
2 แชร์
280 รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
- 5
- 2
โฆษณา
