เรื่องสิ่งมีชีวิต .คนเรามันติดยึดอยู่ในแค่รูปแบบ ของการมีกายเป็นมนุษย์ มันก็มีรูปแบบ ของชีวิต..ที่มีกายละเอียด จะเรียกว่า ละเอียดละออเกินสายตา เกินอายตนะที่มนุษย์จะไปสัมสัมพบเห็นได้ แม้แต่มิติที่อยู่ใกล้เคียงเรา เรื่องของคนธรรพ์ คนลับแล เราก็สัมผัสเห็นเค้าไม่ได้ ในมิติที่เค้าอยู่
สมมุติว่า ที่้เค้าว่า คนธรรพ์อยู่นั่นเป็นบริเวณภูเขา เค้าก็อยู่เดินไปเดินมา ในภูเขานั้น เหมือนภูเขานั้นว่างเปล่า ไม่มีภูเขาสำหรับเค้าเลย เรื่องชีปะขาว ..ตอนแรกเราก็นึกว่าเป็นคนจริงๆ แต่ที่จริงเค้าเป็นนามธรรม เป็นเงาเดินทะลุผ่านกายเราไปได้เลย นั่นก็คือคนเรามีกาย ก็ติดยึดรูปแบบของกายมนุษย์ ก็มองหาที่อีกที่..มีกายแบบมนุษย์ เรื่องมิติเรื่องธาตหยาบละเอียด ..มันก็มีความแตกต่างกัน ..บางเรื่องมันก็เกินวิสัยของปุถุชนปกติจะรับรู้ได้ เกินมิติอายตนะที่มนุษย์เรามีอยู่
มันจึงมีเรื่องราวของผู้ที่ประพฤติปฏิบัติธรรมได้ มีความสามารถที่จะถอดทิ้งเรือนกายออกไปชั่วขณะหนึ่ง ไปสัมผัสเรียนรู้ในมิติที่เป็นนามธรรมที่เราไม่สามารถรับรู้ได้ มิติที่เป็นนามธรรม ก็ยังมีความละเอียดแตกต่างกันไปอีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
