ท่านและข้า วาสนาครองคู่ (5 เล่มจบ)
Lao Na Bu Dong Ai เขียน
สำนักพิมพ์ห้องสมุด แปล
โปรยสำนักพิมพ์ :
ตงฟางปู้ป้ายแห่งยุคโลกาวินาศ
ปรมาจารย์ด้านการปักผ้า ‘หลีฉี่หลัว’ ผู้ใช้เข็มเป็นอาวุธ เข้าร่วมกับกลุ่มนักสู้แห่งยุค รวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายปกป้องโลกจากการโจมตีของฝูงซอมบี้ การปะทะกันหนนั้นทำให้ท่านปรมาจารย์กระเด็นทะลุมิติกลับมาในยุคโบราณเสียนี่
เดอะแบก... แห่งหมู่บ้านโลกลืม
ในโลกใบนี้ หลีฉี่หลัวรับบท ‘นางแบก’ ต้องแบกมันสิ้นทุกสิ่งอัน
เธอกลายเป็นน้องสาวผู้รันทดที่ต้องออกเรือนแทนพี่สาว ได้แต่งกับสามีรูปหล่อแต่เจ็บป่วยไม่เลิก
แล้วบ้านเขามีอะไรบ้างน่ะเหรอ?
มีแม่ผัวผู้เกรียงไกรเป็นหนึ่งในใต้หล้า ถนัดปราบชาวบ้านด้วยปาก
มีพ่อผัวใสซื่อที่เกิดมาเพื่อให้สังคมเอาเปรียบ
มีญาติมะรุมมะตุ้มเหมือนฝูงเปรต
อะไรวะเนี่ย! คิดว่ายุคโลกาวินาศหาของกินยากแล้ว มาที่นี่ก็ยังต้องสวมบทผีอดอยากอยู่อีกเหรอ!
ไม่ได้การ!
เข็มปักผ้าอาจใช้สู้กับซอมบี้ได้ไม่ดีนัก แต่มันเจ๋งที่สุดถ้าใช้สู้กับความยากจน
ภารกิจผลักดันสามีขี้โรคให้ขึ้นเป็นจอหงวนจึงตามมา
หลังอ่าน :
เหมาะกับสายอ่านที่ต้องการผ่อนคลายจากการเรียนหรือทำงานหนัก สมองล้า อากาศร้อน หงุดหงิด พลังลบเริ่มมา เพราะเรื่องนี้จะทำให้คุณอมยิ้ม กระตุกยิ้ม หลุดเสียงหัวเราะได้ตั้งแต่ต้นจนจบ!
“หลีฉี่หลัว” นางเอกเรื่องนี้ไม่ได้ข้ามมิติจากปัจจุบันกลับไป แต่นางไปไกลขั้นกว่าเพราะย้อนมาจากยุคที่โลกเต็มไปด้วยซอมบี้! มนุษย์ที่เหลือรอดในโลกพังพินาศนี้ล้วนมีพลังพิเศษเพื่อเอาชีวิตรอด ฉี่หลัวก็มี แม้จะเป็นพลังแห่งการรัวเข็มเย็บปักก็ยังถือว่าเด็ด!
นางย้อนกลับไปยุคโบราณสมัยที่ธรรมชาติยังสมบูรณ์ สังคมยังยึดธรรมเนียมภรรยาเชื่อฟังสามี สตรีที่ไม่มีครอบครัวอยู่ยาก แถมกลับไปไม่ธรรมดา เพราะวิญญาณไปอยู่ในร่างสตรีอ่อนแอ เก็บกด เพราะเป็นลูกอนุภรรยา ถูกพี่สาวภรรยาเอกจับแต่งแทนตัวเองไปอยู่ในครอบครัวตกยาก มีญาติคอยข่มเหงเอาเปรียบ สามีวัยสิบห้าสิบหกหย่อนๆ เพิ่งหายจากป่วยไข้ แรงไม่ค่อยมี พี่ชายพี่สะใภ้ทำงานหาเช้ากินค่ำ แม่สามีคุมกฎเข้มในบ้าน พ่อสามีชอบเสียเปรียบญาติเพราะอยากรักษาตระกูล เรียกว่าเข้ามามีแต่ปัญหา
แต่เมื่อเทียบกับยุคที่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ ซอมบี้ อาหารแทบไม่มีกิน ผืนดินมีแต่ซากเหม็นเน่า ยุคนี้ก็คือแผ่นดินสวรรค์ของฉี่หลัว นางมีพลังพิเศษ นางมีกำลังกายอึด ถึก ทน แข็งแรงกว่าคนในยุคนี้ นางรู้ว่าสตรีคนเดียวไม่อาจพึ่งพาเพียงลำพังตนเอง จึงวางแผนการใช้ชีวิตในครอบครัวใหม่นี้อย่างดี อย่างสุขุมรอบคอบ แต่ละวิธีซึ่งเต็มไปด้วยความฮาเฮ ล้วนแทรกปรัชญาและวิธีการใช้ชีวิตที่แยบคายยิ่ง
อยู่ๆ ไป แม่สามีที่ดูว่าดุดันไม่ไว้หน้าใคร ก็มีจุดที่รู้เขารู้เราก็ฝากความเอ็นดูไม่ยาก พี่สะใภ้ใหญ่คิดเล็กคิดน้อย พี่สะใภ้รองรักสบาย เหล่านี้ก็ใช่ว่าจะเป็นนางร้าย หลีฉี่หลัวค่อยๆ รับความเป็นครอบครัวของสามีมาเป็นของตนเองอย่างหวงแหน คิดหาหนทางทำมาหากินด้วยพลังพิเศษของตัวเอง ใช้วิธีทำกินในยุคซอมบี้มาสอนพี่สะใภ้ทั้งสองจนมีกิจการค้าของตัวเอง ทำให้ครอบครัวที่เคยได้กินโจ๊กใสๆ ไร้เนื้อสัตว์วันละแค่สองมื้อ ค่อยๆ มีชีวิตที่ดีขึ้นมาตามลำดับ
ในขณะเดียวกัน สามีอ่อนแอบอบบางที่แสนจะขี้อ้อนของนางก็มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวซุกซ่อนภายใน เขาช่างสังเกต ช่างเก็บงำความคับแค้นที่โดนกลั่นแกล้งไม่ให้สอบเป็นบัณฑิตไว้ แถมรู้ด้วยว่าภรรยาคนนี้เป็นคนละคนกับเจ้าสาวที่กราบไหว้ฟ้าดินในวันนั้น แต่เขาไม่พูด ใช้วิธีจับผิดจับถูกไปเรื่อยๆ หลอกล่อให้หลีฉี่หลัวค่อยๆ เผยตัวตนออกมายอมรับเองในภายหลัง
ความเป็นหนึ่งเดียวกันของคนในครอบครัวยากจนตกอับนี้คือพยายามที่จะใช้ชีวิตให้ดีขึ้นให้ได้ ตัวละครมีปมของตัวเอง มีความเห็นอกเห็นใจ มีการให้อภัย ปรับความเข้าใจกันตามเหตุการณ์ที่ผันแปรไป พี่สะใภ้สองคนไม่ชอบนิสัยของกันและกัน แต่ไม่ใช่ตัวถ่วงความเจริญของบ้าน เรียกได้ว่าน้ำขุ่นไว้ใน น้ำใสไว้นอก ส่วนรวมสำคัญกว่าส่วนตัว น่าเอ็นดูทุกคนจริงๆ
พระเอกของเรามีลูกล่อลูกชนที่งำประกายไว้มากมาย เมื่อมีภรรยาแสนดีคอยบำรุงอาหารการกิน แบกทุกอย่างไว้อย่างยินดี (แบกกระทั่งร่างสามี ไม่ให้เดินกลับบ้านเอง กลัวเป็นลมล้ม) ก็พากเพียรจนสอบเป็นบัณฑิต กลายเป็นที่หมายปองของสตรีที่เมื่อก่อนตาถั่วมากมาย 555 ทว่า “ฉินจงน้อย” ผู้สร้างตัวมากับฉี่หลัว ก็ไม่สนใครทั้งสิ้น หวงนางเอกกระทั่งหลานชายตัวน้อย เออ ความสัมพันธ์การตอบโต้ระหว่างพระเอกกับหลานๆ คือฮามาก
พล็อตเรื่องแนวสร้างเนื้อสร้างตัว ชีวิตหมู่บ้านในชนบท ปลูกผักเลี้ยงไก่ไข่กินน้ำข้าว ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง เรื่องนิดเดียวฉาวไปทั่วหมู่บ้าน นินทากันไม่เว้นแต่ละวัน วิธีครองตนของแม่สามี พ่อสามี คนในครอบครัวสามี ดำเนินชีวิตค่อยเป็นค่อยไป ลองผิดลองถูกจนประสบความสำเร็จ เช่นเดียวกับนำ “การเย็บปักผ้า” มาเป็นอาชีพเลี้ยงตัวของฉี่หลัวจนต่อยอดไปมากมาย
อ่านแล้วเหมือนกำลังเผือกเรื่องชาวบ้านโดยมีครอบครัวสามีนางเอกเป็นจุดศูนย์กลาง 555 ไม่มีจุดดราม่า เล่าไปเรื่อยๆ อ่านไปเรื่อยๆ แต่สนุก เพลินดี อ่านแล้วอารมณ์ดี ทุกตัวละครไม่มีดีร้ายดำมืดขาวสะอาด ขนาดพี่สาวนางเอกซึ่งตั้งตัวโนสนโนแคร์คล้ายจะเป็นนางอิจฉา แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่ แค่มีอุดมการณ์ของสตรียุคโบราณ และอุดมการณ์นั้นก็ปรับเปลี่ยนได้เมื่อผ่านฤดูกาลร้อนหนาวของชีวิต
สำนวนแปลอ่านง่ายตามสไตล์ห้องสมุด ห้าเล่มไม่มีช่วงออกทะเล อาจมีอิหยังวะเล็กน้อยในเล่มหลังๆ แต่มองข้ามได้ นางเอกอาจจะแมรีซูไปหน่อยแต่ถ้ามาจากยุคซอมบี้ก็ต้องแกร่งแบบนี้แหละ เพราะความปรารถนาแท้จริงของนางเรียบง่ายมาก แค่ได้มีที่ซุกหัวนอนปลอดภัย กินอิ่ม นอนหลับสบาย ก็เพียงพอแล้ว
ส่วนสามีสุดหล่อช่างอ้อน ช่างปกป้อง คิดแต่ความก้าวหน้า และครอบครัวแสนดีเช่นนี้คือการถูกรางวัลใหญ่ไม่คิดไม่ฝัน
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
