Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Mamaya Writer
•
ติดตาม
14 เม.ย. 2023 เวลา 07:43 • หนังสือ
บทที่ 11 ทำงาน
อ่านเพิ่มเติม
mebmarket.com
มายาปฏิพัทธ์:: e-book นิยาย โดย เฌอรินทิพย์
มายาปฏิพัทธ์:: e-book นิยาย โดย เฌอรินทิพย์
novel.dek-d.com
อีบุ๊กมายาปฏิพัทธ์ สำนักพิมพ์Mamaya Book | นิยาย Dek-D
ซื้ออีบุ๊กนิยาย และ E-Book เยอะที่สุด ถูกที่สุดจากนิยาย Dek-D คลังนวนิยายไทยที่ใหญ่ที่สุด
อ่านเพิ่มเติม
readawrite.com
มายาปฏิพัทธ์ (Coin): นิยายโรมานซ์
เธอฟื้นขึ้นมาในร่างหญิงสาวหน้าอกสะบึ้ม หน้ำซ้ำมีสามีเเล้ว เท่านั้นยังไม่พอ ใครจะไปรู้ว่าเรื่องวุ่นๆ
เรียนรู้เพิ่มเติม
tunwalai.com
มายาปฏิพัทธ์ [NC20+] - ธัญวลัย | เขียน-อ่านนิยายออนไลน์ อ่านฟินครบรส อินสุดทุกอารมณ์ มีหลายหมวดหมู่ให้เลือกอ่าน ทั้งรายตอนและอีบุ๊ก
อ่านนิยายออนไลน์ได้ง่ายๆ ทุกที่ทุกเวลา มีนิยายรักหลากหลายให้เลือกสรรกว่า 500,000 เรื่อง! ทั้งโรแมนติก นิยายวาย นิยายแปลถูกลิขสิทธิ์ และอีกมากมาย #อ่านฟินอินสุด หยุดไม่อยู่!
อ่านเพิ่มเติม
hongsamut.com
มายาปฏิพัทธ์ | Hongsamut.com
ห้องสมุด โลกของนักอ่าน-นักเขียน
อ่านเพิ่มเติม
อ่านเพิ่มเติม
fictionlog.co
มายาปฏิพัทธ์ (NC18+) โดย Mamaya Writer
เธอฟื้นขึ้นมาในร่างหญิงสาวหน้าอกสะบึ้ม หน้ำซ้ำมีสามีเเล้ว เท่านั้นยังไม่พอ ใครจะไปรู้ว่าเรื่องวุ่นๆ เกิดขึ้น... ‘เอาร่างของฉันคืนมา!’ ...เเละนี่คือหนึ่งในเรื่องวุ่นๆ ที่เกิดขึ้น
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นในตอนเช้า หญิงสาวขยับตัวเล็กน้อยหนีความรำคาญ มือยกเอื้อมขึ้นปิดนาฬิกาปลุก พลางหรี่ตามองว่าชายหนุ่มข้างตัวนั้นตื่นหรือยัง เมื่อไม่เห็นร่างสูงใหญ่ของกตตน์เเล้ว จรีภรณ์จึงรีบขยับตัวลุกขึ้นบิดคลายเมื่อยเเละลงจากเตียงเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเลือกชุดที่จะใส่ออกทำงานในวันนี้ ต้องยอมรับว่าลืมนึกไปที่จะซื้อชุดทำงานมาด้วยเมื่อวาน หญิงสาวถอนหายใจออกมายอมรับชะตากรรม ร่างของพริมมาดูบอบบางเสื้อผ้าเเต่ละชุดก็ดูหรูสวยงาม ทว่าไม่ใช่รสนิยมของเธอเลยสักนิด
รอไม่ถึงห้านาทีประตูห้องน้ำเปิดออก หญิงสาวเหลือบมองชายหนุ่มที่เดินออกมาเงียบๆ แล้วอดหมั่นไส้ในใจไม่ได้
“วันนี้ช่วงเช้าผมจะไม่เข้าบริษัท คุณติดรถของพี่ไปเเล้วกัน”
จรีภรณ์หันมองชายหนุ่ม นึกขึ้นได้ว่าหากไปทำงานเเบบนี้ถ้าไม่มีรถคงจะไม่สะดวกมากพอ อีกอย่างใช่ว่าเธอจะขับรถไม่เป็นเสียหน่อยมีเพื่อนช่วยสอนขับจนสอบใบขับขี่ผ่านอีกทั้งเวลาเที่ยวไกลๆ เธอก็มักเป็นคนขับให้ตลอด เพียงเเต่เมื่อก่อนเเค่เอาเงินเดือนเลี้ยงปากท้องก็แทบเเย่เเล้วเลยไม่มีปัญญาจะออกรถใหม่
เเต่ถ้าเป็นตอนนี้คงไม่มีปัญหาหรอกมั้งที่จะออกรถคันใหม่ เพราะใจก็ไม่อยากจะติดรถชายหนุ่มที่ไม่เต็มใจให้นั่งด้วยกัน
“เเล้วคุณจะเป็นคนสอนงานให้ฉันหรือว่า…”
“เรื่องนี้พี่จะช่วยคุณ”
จรีภรณ์มองหน้าชายหนุ่มรู้เลยว่าพยายามบ่ายเบี่ยงออกห่าง ผู้ชายเเบบนี้รักไปก็เสียดายความรู้สึกเปล่าๆ
“ก็ดี” พูดห้วนๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปในขณะที่กตตน์แต่งตัวเสร็จหยิบกระเป๋าทำงานเเละเดินออกจากห้องไปโดยไม่รอภรรยา
สิบห้านาทีต่อมา…
จรีภรณ์เดินออกจากห้องน้ำส่งสายตามองไปรอบห้องเเละเดาได้ว่าอีกฝ่ายคงลงไปก่อนเเล้ว หญิงสาวเดินมาเปลี่ยนชุดจัดการตัวเองจนเสร็จก่อนจะเดินไปที่ประตู ทว่าประตูนั้นกลับเปิดไม่ออก
ประตูห้องนี้มีกลอนล็อกจากทางด้านในห้องเท่านั้น เเล้วทำไมถึงเปิดไม่ออก หญิงสาวพยายามอยู่นานที่จะบิดกลอนเเต่ไม่สำเร็จ เมื่อหยุดพักหายใจ ความรู้สึกหนึ่งที่สัมผัสได้คือเธอไม่ได้อยู่ในห้องเพียงคนเดียว พริมมาอยู่ข้างหลังเธอ !…ไม่เข้าใจ ทำไมผีชอบมาทางด้านหลังด้วย !
“ฉันขอโทษนะ พริมมา เเต่ใช่ว่าฉันอยากจะอยู่ร่างนี้หรอกนะ…ฮือๆ เธอก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าฉันกลัว เเต่ถ้าเธอไม่อยากให้…”
จรีภรณ์หลับตาปี๋พูดโดยไม่คิดจะลืมขึ้นมอง มือสองข้างยกขึ้นพนมไหว้ที่อกอีกฝ่ายด้วยความหวาดกลัว
‘ผู้หญิงคนนั้น...’ เสียงแผ่วจากทางด้านหลัง ทำให้จรีภรณ์สะดุ้งตัวแข็งทื่อไปหมด ความรู้สึกเศร้าโศกเเละโกรธแผ่ออกมาจนเธอสัมผัสได้
“หา ไม่รู้ๆ ฉะ...ฉันไม่รู้” จรีภรณ์รีบพูดขึ้นทันที
เธอพยายามข่มน้ำเสียงไม่ให้สั่น ภายในร่างกายตอนนี้ร้อนรุ่มหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ แม้เเต่ขาตอนนี้ก็ก้าวไม่ออก
‘ฉันเกลียดมัน !’
วิญญาณของพริมมาตะโกนขึ้นทันที จรีภรณ์สะดุ้งกลัวแทบเป็นลมจับ ไม่กล้าด้วยซ้ำที่จะลืมตาขึ้นและหันมองพริมมาในตอนนี้
ก๊อก ก๊อก
สะดุ้งขึ้นพลางหรี่ตามองเเละบังคับร่างกายไม่ให้สั่นเทา เสียงเคาะประตูยังคงดังต่อเนื่องเเต่ปากกลับพูดไม่ออก
“คุณพริม เสร็จหรือยังคะ คุณผู้หญิงให้มาตามไปทานอาหารเช้าค่ะ”
จรีภรณ์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ลืมตาขึ้นมองโดยไม่คิดจะหันหลังกลับไป บังคับมือขึ้นยกบิดกลอนอย่างใจเย็น
ประตูเปิดได้เเล้ว !
หญิงสาวไม่รอช้าที่จะรีบเปิดประตูออกทันที ใบหน้าสวยซีดจัดจนสาวใช้ที่เห็นตกใจ
“คุณพริมไม่สบายหรือเปล่าคะ ?”
“ไม่ๆ สบายดีมาก” จรีภรณ์ตอบก่อนรีบสาวเท้าออกห่างจากห้องให้เร็วมากที่สุด โชคดีที่มีคนขึ้นมาเรียก ไม่งั้นแล้วคงสติแตกเลยทีเดียว
จรีภรณ์ข่มความรู้สึกพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติเเล้วเดินไปที่ห้องอาหาร เพื่อรับประทานอาหารในตอนเช้า จากนั้นเสร็จเเล้วจึงติดรถของกันตภณไปทำงานที่บริษัทด้วยกัน
บริษัทที่คุยกันมาตลอดทางรวมถึงรายละเอียดงานคร่าวๆ ทั้งหมดของพริมมาหมายถึงบริษัท ‘นิฟตี้’ ทำเกี่ยวกับเครื่องสำอางชั้นนำของประเทศนั่นเอง แบรนด์นี้เธอเคยเห็นวางขึ้นห้างสรรพสินค้าและก็ขายดีมากๆ ด้วย จรีภรณ์เดินตามกันตภณเข้าไปโดยไม่ปริปากถามอะไร สายตาก็สำรวจรอบๆ ที่เดินผ่านทั้งตื่นเต้นและแปลกตา ไม่คิดเลยว่าพริมมาจะเป็นหุ้นส่วนที่นี่ด้วย ชีวิตของหล่อนช่างสมบูรณ์พร้อมทุกสิ่งจริงๆ
จรีภรณ์เดินตามมาจนกระทั่งขึ้นลิฟต์ชั้นบนสุดและหยุดลงที่หน้าห้องหนึ่ง กันตภณเปิดเข้าไป หญิงสาวจึงก้าวตามไปติดๆ
“นี่คือห้องทำงานของพริม ส่วนรายละเอียดงานคร่าวๆ พริมคงเข้าใจเเล้ว หากไม่เข้าใจหรือว่ายังตัดสินใจไม่ได้ เรามาปรึกษาพี่หรือเจ้าไม้ก็ได้” กันตภณกล่าว
“ค่ะ” จรีภรณ์เพียงขานรับโดยไม่ถามอะไร
“ห้องทำงานของพี่อยู่ฝั่งทางด้านโน้น ส่วนห้องของเจ้าไม้อยู่ฝั่งตรงข้ามของห้องพี่”
จรีภรณ์พยักหน้าเเทนคำตอบ สมองรีบจดจำรายละเอียดที่บอก
“งั้นถ้าไม่มีอะไรเเล้วพี่ไปทำงานก่อนส่วนเอกสารของพี่จะให้เลขาฯ นำมาให้” หญิงสาวพยักหน้ารับอีกครั้งในขณะที่ชายหนุ่มเดินออกไปจากห้อง
เมื่อประตูปิดลงจรีภรณ์ลอบถอนหายใจออกมาอย่างหนัก เงยหน้าขึ้นมองกวาดสายตาไปรอบๆ ห้องทำงาน
ห้องทำงานขนาดกลางถูกจัดอย่างเรียบร้อย ภายในมีโซฟารับรองโต๊ะทำงาน รวมถึงตู้ใส่เอกสารเรียงกันมากมาย จรีภรณ์ยืนทำใจอยู่นานเเละตั้งสติว่าควรจะเริ่มทำสิ่งไหนก่อนดี เพราะเธอไม่ได้เรียนจบสายเดียวกับพริมมา หนำซ้ำยังตรงข้ามโดยสิ้นเชิง
เธอเรียนจบสายวิทยาศาสตร์มา ทำงานในห้องปฏิบัติการมาตลอด ตั้งแต่เริ่มงาน ความรู้เเละความสามารถไปอยู่เพียงด้านเดียว ต่างกับพริมมาที่น่าจะเรียนบริหารฯ มาและทำงานทางด้านเอกสารรวมถึงการบริหารและจัดการ…เเต่ไม่เป็นไร ทุกอย่างเริ่มต้นเรียนรู้ใหม่ได้ !
จรีภรณ์ก้าวเดินไปที่โต๊ะทำงานในขณะที่เสียงเคาะประตูดังขึ้นเเละถูกเปิดออก
“ผมนำเอกสารที่ต้องประชุมในวันพรุ่งนี้มาให้ครับ รวมถึงเอกสารที่ทำค้างไว้ก่อนหน้านั้น…”
เลขาหนุ่มเดินเข้ามาในห้องเเละวางแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะ จรีภรณ์มองด้วยความงุนงงเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้ารับในขณะที่ชายหนุ่มเดินออกจากห้องไป
หญิงสาวหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาเปิดอ่าน จะว่าเข้าใจก็เข้าใจ จะว่ามีส่วนที่ไม่เข้าใจก็มีอยู่
‘เธอจะนั่งทำอะไร !’ เสียงคุ้นหูดังขึ้นทำให้จรีภรณ์นิ่งแข็งเป็นหินไม่กล้าขยับตัว
พริมมาตามเธอมาด้วย ! อยากจะร้องไห้วิ่งหนีเลยในตอนนี้
‘เปิดอ่านเอกสารเก่ามาอ่านก่อนสิ’
บันทึก
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
มายาปฏิพัทธ์
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย