อาการรู้ต้องทำอะไร ..รู้แล้วๆ ว่าต้องทำอะไร ..แต่ไม่ทำ ไม่สนใจ ก็เนื่องมาจากตัวขี้เกียจบ้าง บางครั้งก็อยากจะทำอะไรดีๆคิดได้..แต่ไม่ทำ .มันก็มีตัวขัดขวาง เหมือนเราเคยไปขัดขวางคนที่เค้าอยากทำดี กำลังทำเรื่องราวดี ..เราก็ไปอิจฉา ไปแกล้ง ยุแหย่ ..ทำให้เค้าอารมณ์เสีย..เสียความตั้งใจที่ทำดี พวกตัวขี้เกียจ ตัวขัดขวาง ต่อต้าน ..ที่เราเคยใช้อารมณ์พวกนี้ มันก็เข้ามา ..ทำให้เราไปเพลิดเพลินกับเรื่องอื่น ..เรื่องที่ตั้งใจว่าจะทำ ก็เลยไม่ได้ทำ
เรื่องที่เราก็รู้จักเวลา ..เราย่อมรู้ตัวเราเองเวลาไหนทำอะไร เราก็พยายาม แบ่งเวลา ให้กับสิ่งที่เราต้องการทำ แบ่งเวลาให้มันถูก สละเวลาให้มันถูก
สมมุติว่า ตอนหัวค่ำ ทำอะไรเรียบร้อย สมมุติว่าเวลาสามทุ่ม เราตั้งใจว่าจะสวดมนต์ไหว้พระ ก่อนถึงเวลา เราก็เตรียมตัว สวดมนต์ไหว้พระ เราก็ลองสังเกตตัวเอง ก่อนจะถึงเวลาสวดมนต์ ที่ตั้งใจไว้ ..มันมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง มัวไปดูเรื่องราวอะไร บางครั้งก็ง่วง ปวดเมื่อย อยากจะหลับ หรือหลับไปเลย จนไม่ได้สวดมนต์ มันก็เนื่องมาจากอารมณ์ขี้เกียจ สกัดกั้นไม่ให้เราทำเรื่องราวดีๆ นั่นเราก็จะค่อยๆ สังเกตอารมณ์ขี้เกียจ ที่มันแปรปรวนไปเกิดขึ้น
เรื่องที่ว่ารู้แล้ว..รู้แล้วแต่ไม่ทำ ..เวลาเรารู้ว่า..เวลานี้เราต้องทำอะไร ..เราก็ควร ..ละเรื่องอื่นไว้ก่อน มาทำเรื่องที่เราตั้งใจทำ ..ต้องพยายามฝืน พยายามบอกตัวเอง เตือนตนเอง ..เพื่อลงมือทำในสิ่งเรารู้ตํวเอง ต้องลงมือทำ อย่า..มัวคอยเวลา ..ให้เกิดเป็นตัวขี้เกียจ ..ทับถมตัวเอง
แล้วเราก็ลองไปสังเกต พวกช่างติ วิจารณ์ดู ..รู้ไปหมด ..ส่วนมากไม่ค่อยทำอะไร จะลองมือทำอะไร เดี๋ยว..ก็ต้องมีเรื่องราวเข้ามาเป็นอุปสรรค เป็นเหตุไม่ได้ลงมือทำ ..เรื่องนี้ต้องค่อยสังเกตเอาเอง..เค้าว่า คนทำนั่น ไม่ค่อยพูด คนพูดไม่ค่อยได้ทำ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
