Hunger : หนังไทยที่ต้องดูของปี 2023
Hunger : คนหิว เกมกระหาย เป็นหนังไทย ที่นักแสดง ผู้กำกับ ล้วนเป็นคนไทยทั้งสิ้น
ผู้เขียนบังเอิญได้มีโอกาสดูทาง Netflix นับเป็นหนังไทยเรื่องแรกในรอบหลายปี ที่ได้ชมแบบเต็มเรื่อง ปกติจะคุ้นเคยกับการดูหนังของค่ายตะวันตกเป็นหลัก
หนังเรื่องคังคุไบ
แต่ปีที่แล้ว ได้มีโอกาสดูหนังอินเดียเรื่อง คังคุไบ ต้องบอกว่า surprise ยิ่ง ดีมากๆ ตามที่ผู้เขียนได้เขียนรีวิวใน Blockdit ไปแล้ว
วันนี้หลังจากดู Hunger แล้ว ต้องรีบจับปากกาขึ้นมาเขียนถึงหนังไทยเรื่องนี้เลย ไม่เขียนถึงไม่ได้แล้ว
เพราะ surprise มาก ในระดับเดียวกับหนัง คังคุไบ เลยทีเดียว
นึกไม่ถึงว่า หนังไทยของเราจะมีพัฒนาการ ก้าวมาไกลมากถึงระดับนี้ได้แล้ว
ประทับใจร้านผัดซีอิ๊วในหนังเรื่องนี้ และสังเกตเห็นแวบนึงเล็กๆว่า อยู่ที่ซอยเฉลิมเขต 4
สถานที่จริง ปากซอยเฉลิมเขต 4
จึงได้บึ่งรถไปเก็บภาพร้านที่ถ่ายทำไว้จริง เพื่อให้เกิดความสมบูรณ์ของบทความนี้
เข้มข้น เร้าใจ ตลอดเรื่อง
เริ่มตั้งแต่ความสามารถของผู้แสดงซึ่งเป็นคนไทย ถือว่าอยู่ในขั้นยอดเยี่ยม น่าภูมิใจแทนมาก
มุมกล้อง : การจับภาพตัวแสดง ที่มีสีหน้า อารมณ์ ท่าทาง แววตา ทำได้ดีมาก
แสง : สวยจริงๆโดยเฉพาะเปลวไฟสีแดงส้ม สุดสวยและร้อนแรง จากกระทะจีนในการทอดเนื้อวากิว ตลอดจนมีดที่วางเรียงกัน และตกลงกับพื้นในจังหวะพอดี
แสงสวยจากกระทะจีน
เพลง : ได้อารมณ์สอดคล้องกับท้องเรื่องและตัวละครเป็นอย่างมาก
เครื่องแต่งกาย : มีความเหมาะสมโดยเฉพาะฉากในร้านสตรีทฟู้ด ที่ทำผัดซีอิ๊ดและราดหน้า
แต่งตัวแบบลูกจีนร้านผัดซีอิ๊ว
บทภาพยนต์เข้ม สนุก และชวนติดตามอย่างมาก แม้กระทั่งเรื่องธรรมดา ของคนธรรมดา อย่างอาหารธรรมดา พื้นๆ แบบ “ผัดงอแง”
ซึ่งก็ทำให้ผู้เขียนต้องตามไปชิมทันที โดยตั้งใจจะตามไปชิม ผัดงอแงของจริงที่เซ็นทรัลเวิลด์ โซน The Groove ซึ่งได้เปิดร้านอาหารชั่วคราวขึ้นสำหรับแฟนหนังเรื่องนี้
ร้านจริงที่ขายอาหารตามจินตนาการในหนัง
แต่คิวเต็มแน่นเอี้ยด เลยชวดไม่ได้ทานอาหารในจินตนาการจากหนัง แต่วันนี้ก็ได้จองล่วงหน้าไว้แล้ว
หนังเรื่องนี้ เป็นเรื่องของ ออย (ออกแบบ) ลูกสาวคนโตของครอบครัวคนจีนที่ทำสตรีทฟู้ด โดยทำราดหน้าและผัดซีอิ๋วขาย แม้คนชอบกันมาก แต่เป็นร้านเล็กๆโทรมๆขายในราคาถูกๆ
ออยแสดงโดย ออกแบบ
จึงเหน็ดเหนื่อยกับการอยู่หน้าเตาที่ร้อน และเหนื่อยสายตัวแทบขาดทุกเมื่อเชื่อวัน โดยไม่เห็นอนาคต
แล้ววันหนึ่ง ชีวิตออยก็เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและรุนแรง เมื่อโตน(กรรณ สวัสดิวัตน์) ผู้ช่วยเชฟระดับโลกคือเชฟพอล(นพชัย ชัยนาม) ได้มาทานอาหารที่ร้านของออย
โตนแสดงโดย กรรณ
หลังจากนั้น เนื้อเรื่องก็ดำเนินไปอย่างเข้มข้น ตื่นเต้น และชวนติดตามยิ่ง
แม้จะมีเนื้อหาสาระที่หนักอึ้ง ชวนให้ขบคิดอยู่ตลอดเวลาไปด้วยก็ตาม
หนังเรื่องนี้มีบทสนทนา คำพูดที่ไม่ธรรมดา น่าสนใจ ละเมียดละไมละเอียดละออ ลุ่มลึก ประชดประชันและดุดันมาก
คนไทยจะเข้าใจได้ลึกซึ้งมาก เพราะเป็นภาษาของเราเอง
เชฟพอล แสดงโดย นพชัย
เช่น เชฟพอลบอกว่า วันนี้เราจะไปทำอาหารที่มีธีม(Theme) “กินเลือดกินเนื้อ” เป็นไฟน์ไดนิ่ง(Fine Dining) แพงระยับ สำหรับคนรวยระเบิด
แล้วก็จะได้เห็นเมนูเลือดสดๆ เนื้อที่ไม่สุกดีนัก โดยเลือดถูกเคาะกระแทก เพื่อสร้างศิลปะบนจานอาหารราคาแพงด้วยช้อนโลหะ
เสียงดังและกระแทกแรง จนเลือดกระเด็นมาติดที่ผ้ากันเปื้อนของเชฟพอลด้วย
มุมกล้องและการถ่ายทำอันนี้ ต้องเรียกว่า พลาดไม่ได้เลย
สามดาราดังมากฝีมือ
หรือคำพูดที่บอกว่า “ พอล คุณทำให้ต่อมลิ้นของฉันถึงจุดสุดยอด “ (คิดได้ยังไง)
“ อาหารที่ยิ่งกิน ก็ยิ่งหิว “
“ อาหารที่จะทำให้คุณ กลายเป็นคนพิเศษ”
“ Hunger เป็นอาหารสำหรับคนที่หิวโหยเท่านั้น “ (อาจไม่ได้หิวอาหาร แต่หิวโหยหน้าตา ชื่อเสียงในสังคม)
“ ความหิวโหย ทำให้เราเป็นคนพิเศษ” ( ทุนนิยม? กิเลส?)
“ คุณอยากเป็นคนธรรมดา หรือคนที่พิเศษกว่าคนอื่น “ (จริงหรือ ที่พิเศษแล้วดีกว่า)
หรือฉากที่พ่อของออยถามว่า “ มันแพงเพราะมันพิเศษ หรือพิเศษเพราะมันแพง”
บทพูดต่างๆเหล่านี้ ถูกรังสรรค์ สกัด และถ่ายทอดผ่านตัวละครที่นับว่าเก่งมาก ทำได้ดี
ในการถ่ายทอดน้ำเสียงคำพูด ที่พร้อมสรรพไปด้วยหน้าตา แววตาและท่าทาง
ความเข้มข้นของหนังที่ระคนปนเปไปด้วยความตื่นเต้นและบีบคั้นกดดันนั้น มีให้เห็นตลอดทั้งเรื่อง
ครูไหวใจร้าย
เช่น ในฉากที่เชฟพอลสอนแบบ “ ครูไหวใจร้าย “ เลยทีเดียว ผิดหรือถูกแล้วแต่มุมมอง
โดยเชฟพอล ต้องการให้ออยพิสูจน์ความสามารถในการหั่นเนื้อวากิวที่ราคาแพงระยับ
โดยพอลบีบคั้นด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด น้ำเสียงที่ห้วน ดุดัน และดังขึ้นเรื่อยเรื่อย
เริ่มจากคำสั่งห้วนสั้นว่า “หั่นให้บางพอดี “ พอออยวางมีดลงไป ยังไม่ทันหั่น
เสียงเข้มและหน้าดุมากของพอลก็บอกว่า “หนาไป “
พอออยขยับมีดเพื่อจะหั่นเนื้อให้บางลง “ ยังหนาไป “ ด้วยเสียงที่เย็นยะเยือก แม้จะยังไม่ได้ตะโกนเสียงดัง
พอจรดมีด เสียงก็ตามมาดุว่า จับมีดให้มั่น
รู้มั้ย เนื้อนี้ชิ้นละเท่าไหร่
พอเริ่มหั่น ก็ดุอีกว่า “อย่าให้เนื้อขาด ”
หั่นไปได้นิดเดียว บอกว่า “ อย่าเลื่อย “
และไฮไลท์สุดก็เกิดขึ้น ตอนที่พอลตะโกนจนสุดเสียง ด้วยความไม่พอใจยิ่ง ในระดับโกรธมาก
ซึ่งนอกจากออยจะตกใจแล้ว คนดูอย่างผม ยังตกใจตามไปด้วย กับน้ำเสียงที่ดังและดุมากว่า “ กูบอกว่าอย่าเลื่อย มึงยังเลื่อยอยู่ “
ปิดท้ายด้วยเสียงเย็นชาและดูถูกคนอย่างมากว่า “รู้มั้ย เนื้อนี้ชิ้นละเท่าไหร่ “
น้ำตาใสใสจากดวงตาของสาวน้อย มาดมุ่งมั่นอย่างออยก็เอ่อล้นและไหลลงมาอาบแก้มอย่างช่วยไม่ได้
ในฐานะคนเป็นครูบาอาจารย์ เห็นใจออยมาก และไม่ค่อยชอบใจการสอนแบบนี้เลย ครูน่าจะมีวิธีสอนที่บรรลุผลที่ดีเยี่ยมเช่นเดียวกับที่เชื่อว่าต้องดุและเข้ม แต่ไม่จำเป็นต้องทำร้ายจิตใจลูกศิษย์
จะไม่บอกนะครับว่า ออยหั่นและทอดเนื้อวากิว ได้หรือไม่ และอย่างไร
เข้มงวด จริงจัง และดุดัน
อีกฉากที่สุดยอดคือ การสอบหาผู้ช่วยเชฟคนใหม่มาเสริมทีมของ Hunger
โดยออยต้องแข่งกับหนุ่มหน้าจีนที่เก่งกาจและเตรียมตัวมาอย่างดี โดยการเรียนทำอาหารมาแล้ว
เชฟพอลบอกว่า ให้สอบดูการผัดข้าวผัดแล้วกัน
ออยก็ผัดโดยใช้ข้าวเก่าที่หุงทิ้งไว้ ร่วมกับฝีมือการใช้ไฟและกระทะจีน จากทักษะที่เคยผัดซีอิ๋วที่ร้านพ่อของเธอ
ผลเป็นอย่างไร ต้องไปติดตามกันเอง หนุกครับ ฉากนี้
Hunger ยังคงเดินเรื่องแบบเข้มข้นต่อเนื่องไปตลอด มีคุณทศนักธุรกิจเข้ามาเป็นตัวแปร ที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตออย
มีน้าแดง ซึ่งเป็นเชฟอาวุโสมือรองจากเชฟพอล ที่เก็บกดความรู้สึกต่างๆ จนวินาทีฟางเส้นสุดท้าย จากการกระทำที่ก้าวร้าวและดูถูกของเชฟพอล
ร้านอาหารในหนัง แต่ปรากฏตัวจริง
ผู้เขียนได้มีโอกาสพบกับน้าแดงตัวจริง ที่ร้านอาหารป๊อปอัพ (ชั่วคราว) ที่เดอะกรูพ เซ็นทรัลเวิลด์
ทราบว่าเป็นเชฟจริงๆโดยอาชีพ ชื่อคุณประชัน วงอุทัยพรรณ นิสัยดีมากพูดคุยกับผู้เขียนทั้งที่ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน คุยกันนานทีเดียว
ทราบว่าถูก Casting จากทีมงานของ Netflix แล้วก็ทราบจากน้าแดงอีกว่า เชฟในหนังทุกคน มีอาชีพจริงเป็นเชฟด้วยครับ
หนังให้สาระเข้มข้น สอดแทรกไปกับดราม่าและอารมณ์สนุกของหนังตลอดเรื่อง
ทำให้เห็นถึงกิเลสของมนุษย์ ความมีตัวตน ความเชื่อมั่นในตนเองที่มากเกิน
การใช้เส้นสายในสังคมอุปถัมภ์ของนักธุรกิจร่วมกับนักการเมือง
ความเหลื่อมล้ำของชีวิตคนจน แม้กระทั่งการจอดรถหน้าร้าน ก็ถูกเลือกปฏิบัติ โดยตำรวจ
ความฟุ้งเฟ้อ สุรุ่ยสุร่ายของลูกหลานคนรวย ใช้เงินเป็นเบี้ย เพื่อแสดงตัวตน กินเหล้าเคล้านารี ชีวิตเหลวแหลกจริงๆ
วันนี้หนังไทยไปไกลมากทีเดียว ในอดีตอาจจะมีบางฉากที่รับกันไม่ได้ แต่ก็ปรากฏในภาพยนตร์เรื่องนี้
เช่น ฉากจูบจริงและบดขยี้ริมฝีปากอย่างต่อเนื่องแบบฮอลลีวู้ดของออยและโตน
ถ้าเป็นสมัยก่อน คุณตา คุณยาย คงหัวใจวายกันไปแล้ว
ฉากเปลือยอก ฉากพูดหยาบคาย ที่คนวันนี้ส่วนหนึ่งเข้าใจว่าไม่หยาบคาย เพราะชินหูกันไปแล้ว
โดยภาพรวม เป็นหนังที่ต้องดูให้ได้ในปี 2023 จบแล้วจะได้อารมณ์ความรู้สึกที่หลากหลาย ตามพื้นเพ ภูมิหลังของแต่ละคนที่แตกต่างกันไป
แต่สำหรับคนดูหนังธรรมดา ใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา ดูแล้วจะไม่เสียดายเวลาแน่นอน
รายละเอียดของหนัง
ผู้แสดง
เชฟพอล : ปีเตอร์ นพชัย ชัยนาม
ออย : ออกแบบ ชุติมณฑน์ จึงเจริญสุขยิ่ง
โตน : กรรณ สวัสดิวัตน์ ณ อยุธยา
น้าแดง : ประชัน วงอุทัยพันธุ์
ผู้กำกับ
สิทธิศิริ มงคลศิริ
โปรดิวเซอร์ คงเดช จาตุรันต์รัศมี
เขียนบทร่วม โสฬส สุขุม
- 65
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
