รัตติกาลสิ้นสูญ (สามเล่มจบ)
ผู้เขียน : มิ่งมาดา
หยิบนิยายจีนโบราณคนไทยเขียนมาอ่านคั่นเสียหน่อย เคยทดลองอ่านเรื่องนี้ใน RAW ถือว่าสำนวนดี เส้นเรื่องใช้ได้ ก็เลยเช่าอ่านเป็นเล่มเสียเลย ทราบว่ามิ่งมาดาเขียนหนังสือมานาน เมื่อก่อนใช้อีกนามปากกา มีคนอ่านงานของผู้เขียนเยอะทีเดียว ขอยกมารีวิวในมุมมองของเราที่ไม่ได้เป็นแฟนคลับนักเขียน และอยากเปิดมุมมองอ่านงานนักเขียนไทยเขียนจีนซึ่งที่ผ่านมายอมรับว่าแทบไม่รอดสักเรื่อง
แต่เรื่องนี้รอดตั้งแต่เล่มหนึ่งถึงหน้าจบเล่มสาม แม้จะเป็นสูตรสำเร็จ แม้จะยุงชุมมาก 5555
“รัตติกาลสิ้นสูญ” เล่าเรื่องราวของ เสิ่นเตี้ยนเถียน บุตรีภรรยารองของจวนอัครเสนาบดี นางงดงามล่มเมือง เต็มไปด้วยเสน่ห์ของสาวแรกแย้ม แน่นอนว่าตัวร้ายย่อมเป็นบุตรีภรรยาหลัก เสิ่นเชียนเหยา แน่นนอนว่านางมีพี่ชายต่างมารดาไม่เอาอ่าว สำมะเลเทเมา แน่นอนอีกว่ามารดานางเคยถูกภรรยาหลวงกับพี่สาวคนโตกลั่นแกล้งจนต้องระเห็จไปอยู่จวนชานเมืองทั้งที่บิดารักมารดามาก ตัวนางถูกเรียกให้กลับมาอยู่เมืองหลวงเพราะต้องเป็นหมากให้บิดากับท่านย่าส่งเข้าไปในวัง
ทีนี้ นางเอกก็มีคนรักอยู่แล้วคือ หลี่หมิง บุตรชายเว่ยอ๋อง น้องชายฮ่องเต้ แน่นอน (อีกแล้ว) ว่าพี่สาวกับคนรักคบกันลับๆ และใช้นางเป็นเหยื่อล่อ ความอิจฉาของพี่สาวรุนแรงระดับจ้างคนลักพาตัวน้องสาวระเหเร่ร่อนไปชายแดน ยังไม่พอ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดให้นางหลบหนีการไล่ล่าไปอารามบนยอดเขา ตั้งใจจะไปขอความช่วยเหลือ แต่เจอ “ศิลาสมปรารถนา” ของศาลเจ้าแม่งูขาว และหินก้อนนี้นี่แหละคือตัวควบคุมทิศทางของเรื่อง
เสิ่นเตี้ยนเถียน คว้าศิลาปรารถนาแนบกาย อธิษฐานจิตขอให้ชีวิตรอดปลอดภัย แต่แล้วนางก็ตกบ่วงคนร้ายที่รอนางไปติดกับ ต้องร่วมรับบาปกรรมเป็นมารศาสนาเพราะโดนยากำหนัดพร้อมไต้ซือหรงจิ่นในอาราม ความผิดบาปนี้ร้ายแรงนัก ส่งผลให้นางกับไต้ซือโดนฝังในโลงทั้งเป็น
ระหว่างที่แสงรัตติกาลกำลังจะดับสูญ นางกำหินในมือแน่น อธิษฐานจิตขอให้ชาติหน้าได้มีชีวิตที่ไม่โง่งม ถูกลวงหลอกเช่นชาตินี้ และแล้ว นางก็หมดลมหายใจ วาร์ปไปโผล่ที่ชายแดนกันดารระหว่างสงครามในอีกสี่ปีต่อมาด้วยร่างกายเดิมที่มีราคี
ถูกเกณฑ์ไปเป็นทาสอุ่นเตียงของกองทัพทหาร แน่นอนว่ารูปโฉมผุดผ่องเป็นยองใยนี้ก็ไปต้องตานายทหารระดับหัวหน้า รีบทำความสะอาดส่งตัวให้อ๋องปีศาจที่ชอบตัดหัวศัตรูเสียบไม้ เก็บเป็นคอลเลคชันสุดเฟี้ยวในกระโจมแม่ทัพอย่าง หลี่เยียนสิง น้องชายฮ่องเต้ แน่นอนว่าคาแรกเตอร์แบบนี้ก็ต้องพระเอกไงจะใครล่ะ
พระเอกของเรามาแบบเหี้ยมโหดสุดขั้ว พูดจาไม่มียั้งคิด ประหารก่อนค่อยพิจารณา (บางทีก็ไม่ คือบั่นคอตัดปัญหาเสียเลยง่ายกว่า) ดูถูกนางเอกสารพัด ใช้งานเยี่ยงทาส ขี้โมโห โกรธกรุ่นขึ้นมาก็ผลักไสให้ไปอยู่หอคณิกาบ้าง นอนกลางดินกินกลางทรายบ้าง พูดได้ว่าเป็นนางเอกสุ้ชีวิตแต่ชีวิตสู้กลับโคตรๆ
แน่นอนว่าในความหยาบคายก็ยังรู้สึกถึงอุ่นไอนาง จนกลายเป็นความประทับใจดีๆ แม้นางเอกจะทำไปเพราะอยากเปลี่ยนแปลงชะตากรรมตัวเองอีกคนในห้วงเวลาเดียวกัน แต่ความหึงหวงของพระเอกนั้นรุนแรงจนขาดสติ (คนอ่านยังรู้สึกว่าอุตส่าห์เป็นแม่ทัพผู้เกรียงไกร ไฉนเรื่องในบ้านจึงเด็กน้อยปานนี้)
ทว่าก็ค่อยๆ เปิดปมพระเอกในวัยเด็กเคยเผชิญชะตากรรมไม่เป็นธรรมอย่างยิ่ง จนโตมาอย่างวิปริต รักใครไม่เป็น ไม่รู้ว่าควรปฏิบัติตัวต่อคนที่ชอบอย่างไร นางเอกจึงพยายามหลบหนีตลอดเวลา บางครั้งก็หนีได้ บางครั้งหนีไม่ได้ ถูกจับกลับมาให้ทรมานเล่น หรือไม่ก็ถูกขังในห้องเก็บฟืน รันทดจริงเชียว
ยังไม่พอ ชะตายังทำให้นางเอกตั้งครรภ์ขึ้นมา ส่วนพ่อของเด็กก็คือไต้ซือจากชาติก่อน อื้อหือ นักเขียนบอกแล้วว่ามัลติเวิร์ส เรื่องเลยยิ่งชุลมุน นางเอกบอกไม่ได้ว่าท้องกับใคร พระเอกก็รบไปหงุดหงิดไป เลยรับอนุภรรยาอีกคนมาแก้กลุ้ม แล้ว หลินหว่านซี ก็เป็นนางร้ายในอุดมคติมาก คือต่อหน้าอ่อนหวานบอบบางเจ้าน้ำตา ลับหลังปุ๊บแกล้งนางเอกทุกทาง ทั้งใส่ยาพิษ ให้อดข้าวอดน้ำ จะคลอดก็ส่งคนไปขัดขวางไม่ให้หมอตำแยมาจวน โอ้โห ยุงชุมไม่พอ กัดคนอ่านตัวแดงเลย เพราะมีพระรองอย่างรัชทายาทผู้อ่อนโยนโผล่มาช่วยไว้ทัน
ความยุงชุมยังดำเนินต่อไป พระเอกเอาแม่ไม่เอาลูก พอขัดอารมณ์ปุ๊บก็สั่งบั่นคอเสียเลย (อันนี้มาเฉลยตอนหลัง) นางเอกเก็บความเจ็บแค้นจนสุมอก วันหนึ่งก็สบโอกาสหนีไปกับผู้ช่วยนางเอก จับพลัดจับผลูไปอยู่ในจวนคนรักในชาติก่อน หลี่หมิง แล้วนางก็ได้รู้ว่าเขาเสแสร้งแสดงละครเก่งกาจขนาดไหน
จากนั้นเส้นเรื่องก็พาเราไปยุ่งเกี่ยวกับการช่วงชิงบัลลังก์ นางร้ายรายแรกโดนสวรรค์ลงโทษไปเอง นางเอกเลยกลับจวนได้ เตรียมแต่งงานกับรัชทายาท พระเอกไม่เจอนางเอกหลายปี เจอกันอีกครั้งกำลังจะกลายเป็นของคนอื่น ทั้งศักดิ์ฐานะก็เปลี่ยนไป แถมมารู้ความลับมัลติเวิร์สของศิลาอาถรรพ์ก้อนนั้นอีก ทำให้สำนึกได้ว่าตัวเองต่างหากเป็นพ่อของลูก ก็เลยพยายามทำตัวเป็นโจรขโมยบุปผา ย่องเบาเข้าหาแม่กับลูกบ่อยๆ แต่นางเอกไม่ไหวแล้ว โดนทำร้ายมาขนาดนั้น เคยหูเบาขนาดนั้น ชาตินี้แต่งกับรัชทายาทดีกว่า
แต่เรื่องก็ลากให้เกิดการปองร้าย เกิดการโดดหน้าผาช่วยสาวงาม เกิดการเห็นอกเห็นใจ เกิดการคิดขึ้นมาได้ว่าปล่อยนางไปเถอะ เจอคนที่ดีกว่าแล้วเราก็ควรตัดใจเป็นคนใหม่ในเวอร์ชันที่ดีกว่าเดิม ไม่ใช่เอะอะจับกด ไม่ใช่เอะอะสบถดุดัน ไม่ใช่เอะอะเขวี้ยงอาวุธ ผู้หญิงที่ไหนจะไปทนได้เนอะ
ทว่าท่ามกลางตัวละครร้ายกาจทั้งหลาย ย่อมมีสักหนึ่งที่นิสัยแสนดี ยินดีเสียสละ นั่นก็คือรัชทายาท หลานพระเอกนั่นเอง ระหว่างนี้ก็ยังมีการย้อนมิติอีกเล็กน้อยให้เข้าใจความเชื่อมโยงไปมา บทพิเศษท้ายเล่มให้พระเอกในวัย 45 ย้อนไปช่วยตัวเองตอนบวชเป็นไต้ซือด้วยอิทธิฤทธิ์ของศิลาสมปรารถนาด้วยนะ
เส้นเรื่องรวมๆ สนุกใช้ได้ สำนวนไม่ถึงกับติดขัด อ่านเพลินๆ ในวันที่อยากหยิบหนังสือไม่คิดอะไรมากมาคั่นเวลาสักเล่ม แม้บทพูดของเด็กสามขวบและเด็กคนอื่นจะอ่านแล้วแปลกๆ ไม่ชวนเอ็นดูเท่าใด การแก้ปัญหาของพระนางบางช่วงดูง่ายไป แต่การเอาหินก้อนหนึ่งเป็นจุดศูนย์กลางการเกิดเรื่องราวมากมายก็นับว่าเร้าใจดี บุคลิกพระนางเรื่องนี้สำหรับเราไม่มีเสน่ห์ดึงดูดอะไร อ่านเอาเพลินจริงๆ
ถึงอย่างนั้นก็อยากให้กำลังใจนักเขียน เพราะเป็นเรื่องแรกของนักเขียนไทยเขียนจีนที่เราอ่านรอดจนจบ เชื่อว่าผลงานเรื่องต่อไปของนักเขียนต้องเติบโตพัฒนาไปมากกว่านี้แน่นอนค่ะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
