คุกกี้ ๑ ห่อ กับการตัดสินคน
ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจคนเรามักจะตัดสินคนอื่นผ่านมุมมองของเราเสมอ
วันนี้มีโอกาสได้หยิบหนังสือ “๙ นิทานธรรม” เป็นหนังสือธรรมะที่มีการพิมพ์แจกจ่ายเพื่อเป็นธรรมฐานมาอ่านอีกครั้ง อ่านแล้วได้ข้อคิดดี ๆ จึงอยากนำมาแบ่งปัน
๙ นิทานธรรม
เมื่อได้เริ่มอ่านเราก็จะคิดตามมุมของตัวละครที่เล่าเรื่องเพียงมุมเดียว เมื่ออ่านไปเรื่อย ๆ เราจะค่อย ๆ เห็นความจริงอีกมุม แต่เราได้ตัดสินทุกอย่างไปแล้วเพียงเพราะความคิดในเชิงอคติของตัวเราเองตั้งแต่ต้น
ซึ่งทักษะการตัดสิน (𝗝𝘂𝗱𝗴𝗲) ถือว่าเป็นหนึ่งในอคติ (𝗕𝗶𝗮𝘀) ที่มาจากจิตวิทยาอคติในการตัดสินใจ (𝗖𝗼𝗴𝗻𝗶𝘁𝗶𝘃𝗲 𝗕𝗶𝗮𝘀) พูดง่าย ๆ ก็คือทุกคนเกิดมามีพื้นฐาน สังคม การเลี้ยงดู ประสบการณ์ชีวิต ความเจ็บปวด ฯลฯ ที่แตกต่างกัน ดังนั้นไม่มีทางเลยที่คนคนนั้นจะตัดสินแล้วถูกแบบ 100% หรือ ผิดแบบ 100%
มาลองอ่านกันดูนะ ..
ที่สนามบินนานาชาติระดับโลก มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี จำเป็นต้องรอเวลาถึง ๓ ชั่วโมง ในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไปจุดหมายปลายทาง เธอตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ ๑ เล่ม และคุกกี้ ๑ ห่อ และเตรียมหาที่นั่งเพื่ออ่านและกินฆ่าเวลาไปพลาง ๆ
เธอสอดส่ายมองหาที่นั่งได้ ๑ แห่ง เมื่อนั่งลงก็เตรียมหนังสือและคุกกี้ เพื่ออ่านและกินไปพลาง ๆ เธอสังเกตเห็นว่า ข้าง ๆ เธอมีชายหนุ่มซึ่งนั่งเหยียดกายอย่างไม่สนใจใคร ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้าง ๆ เขา
ภาพจากหนังสือ ๙ นิทานธรรม
สักครู่หนึ่ง.... ขณะที่เธออ่านหนังสือ ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุง ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง แล้วกินมันทีละชิ้น
เธอมองด้วยความโกรธ แต่ไม่ต้องการทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ เธอเริ่มรู้สึกเบื่อที่จะกินคุกกี้และเฝ้ามองนาฬิกาในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ขโมยไร้ยางอาย กำลังกินมันให้หมดสิ้นไป เธอเริ่มโมโหและคิดในใจว่า
ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการศึกษาแล้วละก็....
ฉันจะชกหน้าเจ้าหมอนี้ให้แหลกไปเลย
ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน ๑ ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน ๑ ชิ้น ทั้งสองส่งสายตามองกัน เมื่อคุกกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย เธอหยุดและอยากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่างไร ชายหนุ่มค่อย ๆ หยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายแล้วหักออกเป็น ๒ ชิ้น ส่งให้เธอครึ่งชิ้นและกินเองครึ่งชิ้นเธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็วและคิดในใจว่า
เขาช่างเป็นคนไร้มารยาทสุด ๆ
ช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ
เธอลุกขึ้น หยิบข้าวของทั้งหมดแล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง ไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามอง หัวขโมยผู้ไร้มารยาท ซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม
ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำที่อย่างสบายแล้ว เธอก็หยิบหนังสือที่อ่านค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้งในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋า ก็พบว่า มีขนมคุกกี้ ๑ ห่อ เธอตกใจมาก ถ้าคุกกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่า.... คุกกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่มที่แบ่งให้เธอกิน
เธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งออกจากเครื่องบินไปยังที่นั่งของชายหนุ่ม แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่า มันสายไปเสียแล้วที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ เธอนั่นเองที่ไร้มารยาท เป็นหัวขโมยที่ไร้การศึกษาตัวจริง
มีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น มันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิด มีกี่ครั้งในชีวิต ที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย...
นี่แหละที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีก
ก่อนตัดสินผู้อื่น
เพราะหลาย ๆ สิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น
ควรมองผู้อื่นในแง่ดีแล้วคอยสงสัยตัวเองว่า..
เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง?
เราเคยแบ่งปันอะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ควรคิดบวกและใจดีเสมอ เพราะทุกวันนี้โลกซับซ้อน วุ่นวาย ใจร้ายกับเรามากพอแล้ว ฉะนั้น ไม่จำเป็นเลยที่คนเราจะยังต้องมาใจร้ายใส่กันอีก ในทางกลับกัน ใจดีกับอื่นให้มากขึ้นอีกนิด มีน้ำใจ มีเมตตา เห็นใจกันมากขึ้นอีกหน่อย น่าจะทำให้โลกใบนี้น่าอยู่ขึ้น
สุดท้ายการตัดสินคนอื่น มันไม่ได้เป็นตัวกำหนดว่าคนเหล่านั้นเป็นคนยังไง แต่มันเป็นตัวกำหนดว่าตัวเราเป็นคนยังไงมากกว่า
พัฒนาตัวเองไปพร้อมกัน
🩵ความรู้คู่ Blockdit https://shorturl.at/Dl7Ya
🩵สนุกได้ความรู้ IG https://shorturl.at/nkAnd
🩵ใกล้ชิด LINE OA https://lin.ee/RxBdQAB
ชอบกด Like ใช่กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันนะคะ สามารถแบ่งปันแนวคิด มุมมองดี ๆ ได้ใน Comments นี้เลยจ้า :)(:
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
