แผ่นดินไหวกับประเทศเกาะๆ เป็นของคู่กัน ประเทศอย่างญี่ปุ่นกับนิวซีแลนด์ เรามักจะได้ยินข่าวแผ่นดินไหวอยู่บ่อยๆ เท่าที่ติดตามข่าว เหมือนกับที่ญี่ปุ่นจะมีความรุ่นแรงมากกว่า ของนิวซีแลนด์ที่รุนแรงมากๆ ก็น่าจะเป็นที่ Christchurch เมื่อเกือบสิบปีมาแล้ว ที่บ้านเมืองถล่ม สิ่งก่อสร้างพังเสียหาย ผู้คนล้มตายจำนวนมาก เป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด การซ่อมแซมของที่ Christchurch ก็น่าเศร้า ไม่กล้าสร้างอะไรเยอะ เพราะกลัวมันจะถล่มอีก ตรงโซนที่เคยถล่มก็เป็นตู้คอนเทนเนอร์มาตั้งๆแทน ไม่ได้ก็สร้างอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
เนื่องจากเป็นประเทศที่มีการแผ่นดินไหวบ่อย ตึกในนิวซีแลนด์เลยไม่ได้สร้างสูงมาก หรือถ้าตึกไหนสูงก็คือมีการตรวจสอบแล้วว่า จะไม่ก่อให้เกิดความเสียหายเวลาเกิดแผ่นดินไหว จึงมีหลายตึกที่ต้องโดนทุบ เพราะไม่สามารถจ่ายค่า maintenance การแผ่นดินไหวได้ ตึกที่มหาวิทยาลัยผมก็โดน เป็นตึกแค่เก้าชั้นครับ สูงที่สุดในมหาวิทยาลัย แต่ตึกมันไม่ปลอดภัยสำหรับแผ่นดินไหว ถ้าจะปรับปรุงก็คือเสียเงินจำนวนมาก ทางมหาวิทยาลัยเลยตัดสินใจทุบ สร้างเป็นตึก 2 ชั้นแทน
ตึกที่โดนทุบ
มาเล่าเรื่องแผ่นดินไหวต่อ แผ่นดินไหวที่นิวซีแลนด์เกิดบ่อย บ่อยกว่าที่ทุกคนได้ยินข่าว จนคนต่างชาติอย่างผม ที่ไม่เคยเจอแผ่นดินไหวมาก่อนชิน เมืองที่ผมอยู่เป็น in land คือไม่ได้ติดทะเล ดังนั้นการไหว ก็จะไม่ค่อยรุ่นแรงเท่าเมืองที่อยู่ติดทะเล แต่ก็มีหลายครั้งที่ทำให้ตกอกตกใจ โดยเฉพาะปีแรกๆที่ไปอยู่
เหตุการณ์เกิดขึ้นในบ่ายวันศุกร์ตา ในระหว่างที่กำลังโดนอาจารย์ถามแล้วตอบไม่ได้อยู่นั้น อาจารย์คงโกรธมาก ว่าทำไมคำถามง่ายๆแบบนี้ เด็กพวกนี้ตอบไม่ได้ ดังนั้นของลงทัณต์ ให้แผ่นดินสั่นไหว แผ่นดินไหวครับ ไหวจริงๆ แบบไม่ใช่แค่พอรู้สึก แต่ทุกอย่างสั่นไหวไปหมด กินเวลาเกือบหนึ่งนาที
ผมตกใจมาก ตาม protocol คือ ทุกคนควรมุดลงไปใต้โต๊ะ เพื่อป้องกันการสิ่งของตกใส่หัว แต่ในห้องนั้น ไม่มีชั้นวางของ แอร์ หรือสิ่งใดเลย นอกจากกล้องจุลทรรศน์ขนาดไหนที่วางอยู่บนโต๊ะ ผมก็มองหน้าเพื่อน ว่าจะทำยังไง ทุกคนก็ทำหน้าปกติ รวมถึงอาจารย์ด้วย ทุกคนนั่งเฉยๆ ถ่อยตัวห่างออกจากล้องนิดหน่อย ผมน่าจะเป็นคนเดียวที่ทำหน้าซ็อกมาก
พอหยุดไหว ผมก็รวบของเตรียมกลับ อาจารย์ก็ถามว่า จะไปไหน ในใจผมคือ ก็คือแผ่นดินไหว ก็ควรออกจากตึกปะ เลิกเรียน อาจารย์บอกว่า ยังราวเคสไม่จบเลย มีธุระเหรอ หน้าตาผมก็เลิกลัก อาจารย์เลยถามต่อว่า กลัวเหรอ เพิ่งเจอครั้งแรกสินะ ไหวแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก เรียนต่อ ผมมองหน้าอาจารย์แบบ เอาจริงว่างั้น และก็ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ นั่งเตรียมส่งกล้องต่อ แต่ปลาอานนท์ก็เอาอีกครับ ขยับตัวอีกรอบ แต่รอบนี้แป๊ปเดียว น่าจะประมาณ 10 วินาที หลังจากนั้น ทุกคนก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นักเรียนก็ดำเนินต่อไป
ตอนที่อยู่นิวซีแลนด์ผมเจอแผ่นดินไหวอีกหลายครั้ง จนครั้งหลังๆที่ปลาอานนท์พลิกตัวตอนกลางคืน และผมนอนอยู่ ผมก็ปล่อยให้พี่เค้าพลิกตัวจนพอใจ ไม่ได้ลุกไปไหน และผมก็หลับต่อ หาได้แคร์อะไรทั้งสิ้น มีอยู่ครั้งหนึ่งจำได้ว่าไหวค่อนข้างรุนแรงจน ที่ Wellington เมืองหลวงที่อยู่ติดทะเล ถึงขั้นแผ่นดินทรุด และ Kaikoura เมืองทางเกาะใต้ที่อยู่ติดทะเลชายฝั่งถล่ม และภาระกิจก็ตามมา ต้องมีทีมงานส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัย ลงไปที่ Kaikoura เพื่อไปช่วยดึงลูกแมวน้ำ ที่ติดหินถล่มออกมา
แผ่นดินไหว ใครไม่ไหว ขอให้ลุก
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2023 Blockdit
