Output 1
เมื่อวานตั้งใจไปออกกำลังกาย เตรียมชุดมาพร้อม กับอากาศวันนั้นที่ฝนทำท่าจะตก เลยตัดสินใจขับรถไปที่สวนสาธารณะก่อน และค่อยว่ากันอีกที พอถึงเลยตัดสินใจที่จะลงไปออกกำลังกาย เดินสักรอบก็ยังดีน่า และก็ภาวนาไปด้วยว่าอย่าเพิ่งตกเลยนะ ขอร้องล่ะ และเริ่มออกเดินด้วยจิตใจที่กระวนกระวายเรื่องฝน และฝนก็เริ่มปรอยลงมาเล็กน้อย และเราก็เดินต่อด้วยความกระวนกระวายแบบนั้น และคิดว่างั้นเดินรอบเล็กก่อนเพื่อรอดูสถานการณ์
ผ่านไปรอบแรกเลยตัดสินใจที่จะไปต่อในรอบที่สอง และฝนก็เริ่มปรอยลงมาหนักขึ้น เราก็ไปต่อเรื่อยๆด้วยความกังวลเรื่องฝน ทีนี้ระหว่างเดินเราหันไปสังเกตคนรอบข้าง ว่าทำไมเค้าถึงเดิน หรือวิ่ง ด้วยท่าทางปกติเหมือนฝนไม่ตกเลย หรือฝนมันตกที่เราคนเดียวนะ เราก็มอบ
รอบๆที่อื่นก็ตกนิ แล้วทำไมทุกคนนิ่งจัง
ซึ่งเราก็กลับมาคิดกับตัวเองว่า หรือเพราะเราโฟกัสอยู่แต่กับฝน และคนอื่นเค้าโฟกัสที่การวิ่ง หรือบางทีเค้าก็อาจจะมีความคิดเหมือนกันกับเราอยู่ก็ได้ แต่นั่นทำให้เรากับมาโฟกัสกับตัวเองและดีลกับตัวเองว่า ใช่ฝนตก แต่ไม่ได้ตกจนเราเป็นอันตรายได้ เรายังสามารถออกกำลังกายได้ สนุกกับลมและฝนเล็กๆที่ตกมาได้ เหมือนได้เป็นเด็กอีกครั้ง และสุดท้ายเราก็วิ่งไปด้วยความสนุกและจนครบที่เราตั้งใจไว้
เป็นเพียงเรื่องราวของเราเองที่เกิดขึ้น จากความคิดส่วนตัวล้วนๆ แค่อยากนำมันออกมาผ่านการเขียนค่ะ
Cr.Pinterest
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
