13 มิ.ย. 2023 เวลา 13:03 • ปรัชญา

ตื่นจากทุกสิ่งทีละเรื่อยๆ ข้อคิดชีวิตที่ได้จากการฟังเพลง 🎞

สวัสดีค่ะทุกคน 🥰 มีเรื่องอยากจะมาแชร์ เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความเข้าใจรวบยอดที่เราได้จากการที่ค่อยๆตื่นจากทุกสิ่งทีละเรื่อยๆ เรื่อยๆ.. จริงๆอยากจะทำเป็นคลิปพูดเหมือนกันแต่ว่าเราไม่สามารถบรรยายสิ่งที่เราเข้าใจได้ทีเดียว มันค่อยๆไหลออกมาเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าเราควรจะพิมพ์ดีกว่าเพื่อให้ความเข้าใจนี้ตกหล่นน้อยที่สุด
ก่อนหน้านี้ไปเจอเพลงนึง end credits – sarah kang เป็นเพลงที่สื่อถึงการที่เรารู้ว่าสุดท้ายแล้วหนังเรื่องนี้คงจะต้องจบลง แต่ขอนั่งอยู่ตรงนี้เพื่อดูฉากสุดท้ายก่อน
แต่สิ่งที่พิเศษคือเราไม่ได้นึกถึงการดูหนังจริงๆหน่ะสิ แต่หมายถึงการนั่งดูประสบการณ์ทุกอย่างที่เราเคยได้รับในโลกใบนี้ มองดูเส้นทางที่เราเคยผ่านมา การมองดูภาพความทรงจำนั้นที่เต็มไปด้วยเรื่องราว
ภาพความทรงจำนั้นมีความวิเศษอย่างนึงคือ ไม่ว่าเราจะมองกลับเข้าไปในสถานที่แห่งนั้นในตอนที่อายุเท่าไหร่แล้วก็ตาม ภาพๆนั้น เหตุการณ์นั้น ยังคงเป็นเหมือนเดิม ยังคงเป็นเหมือนวันนั้น ยังคงเต็มไปด้วยเรื่องราวเหล่านั้น ซึ่งเพลงๆนี้ถ่ายถอดบางอย่างให้แก่เราโดยที่ไม่รู้ตัว ตอนที่ฟัง ณ ตอนนั้นแค่รู้สึกว่า อินจังเลย
เข้าใจถึงเพลงนี้จัง
แต่เราไม่ได้รู้เลยว่า ปัญญาภายในเรานั้นกำลังทำงานบางอย่างอยู่ เรารับรู้แค่ว่า มีอะไรสักอย่าง ทำไมนะ รับรู้ได้แค่สิ่งที่ได้จากการฟัง รับรู้แค่ความรู้สึก แต่ไม่สามารถถ่ายทอดออกมาให้ใครได้เข้าใจอย่างง่ายดายได้
เรารู้สึกเข้าใจถึงเพลงนี้ แต่ทำไมเหมือนมีอะไรบางอย่าง ที่เป็นช่องว่างกว้างๆในความรู้สึกที่เราก็ไม่รู้ว่า ช่องว่างนี้มีไว้เพื่อรออะไร หรือกำลังจะมีอะไรบางอย่างแสดงออกมารึเปล่าวนะ..เราไม่ได้รู้เลยว่า ปัญญาภายในของเรานั้นอาจจะกำลังทำงานบางอย่างอยู่ เรารับรู้แค่ว่า มีอะไรสักอย่าง ทำไมนะ รับรู้ได้แค่สิ่งที่ได้จากการฟัง รับรู้แค่ความรู้สึก แต่ไม่สามารถถ่ายทอดออกมาให้ใครได้เข้าใจอย่างง่ายดายได้
จนในวันนี้ที่เรากำลังจะไปอาบน้ำ จู่ๆตอนลุกขึ้นเราก็ได้รับข้อความบางอย่างขึ้นมาในความคิดของตัวเอง จนต้อง อ๋อ!! ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไม จึงได้รีบตัดสินใจมานั่งพิมพ์ข้อความนี้ก่อนที่จะไปอาบน้ำจริงๆ เพราะอยากจะแบ่งปันให้คนที่บังเอิญได้ผ่านเข้ามาอ่านได้รู้สึกถึงความพิเศษนี้ไปพร้อมๆกับเรา ❤️
เราตีความว่าในแต่ละท่อนของเพลงออกมาสรุปเป็นความคิดรวบยอดว่า..
แต่ละช่วงขณะที่เราได้ดำเนินชีวิตไปในแต่ละวัน เราจะพบเจอคนบางคน ที่เข้ามามอบทั้งประสบการณ์ที่ดีและไม่ดี เข้ามามีช่วงเวลาดีๆร่วมกัน และอาจจะจากไปในช่วงเวลาต่อมา พบเจอกับสถานการณ์นึงที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเรา หรืออาจจะพบเจอคนแปลกหน้าที่เข้ามาแลกเปลี่ยนบทสนทนาแก่เรา ทำให้เราค้นพบบางอย่างและเข้าใจบางสิ่ง ทุกคนล้วนเข้ามาเพื่อให้อะไรแก่เราเสมอ แต่ขึ้นอยู่กับเราว่าเราจะแกะสลักสิ่งที่ได้ออกมาเป็นรูปใด อาจจะแกะสลักออกมาเป็นบทเรียนหรือความเข้าใจ หรือสิ่งอื่น
แต่ทุกๆประสบการณ์ที่เราพบเจอล้วนเปรียบเสมือน ซิกซอว์ 1 ชิ้น การที่เราพบเจอใครสักคนและได้มีเวลาร่วมกันอย่างลึกซึ้ง อาจจะเป็นเพื่อน ครอบครัว หรือ สัตว์เลี้ยง หรือแม้กระทั่ง คนรักก็ตาม ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วจบลงที่การแยกจากกัน อาจจะจากเป็นหรือจากตายก็ตาม แต่ช่วงเวลาเหล่านั้นยังคงอยู่ที่เดิม ไม่มีอะไรสามารถเปลี่ยนแปลงเรื่องราวทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้นระหว่างทางของการพบเจอกันในครั้งนั้นได้ – ไม่มีสิ่งใดสามารถทำได้
และในบางทีเราก็อาจจะบังเอิญไปพบเจอใครสักคนนึงอีกเช่นกัน คนที่เข้ามาขัดเกลาเราจากที่เคยเป็นคนหยาบกระด้างละมืดบอดทางปัญญาให้เห็นถึงหนทางของความสว่างและเบาสบาย ไม่ว่าประสบการณ์ที่เราพบเจอนั้นจะเป็นอะไรก็ตามทุกอย่างล้วนเป็นซิกซอว์ทีละชิ้นๆ ที่เราค่อยๆได้รับมา เรื่อยๆ ในเพลงend credit นี้มีท่อนนึงที่ชอบมากๆ คือ The highs and the lows, the hellos and goodbyes
That made up the scenes of this beautiful life
สิ่งที่เราแวบขึ้นมาเลยจากการได้ยินท่อนนี้คือ ทุกๆประสบการณ์ที่เราพบเจอบางครั้งเราไม่เข้าใจเลยว่าทำไม มันสำคัญยังไง คนที่เจอกันไม่กี่อาทิตย์พอผ่านไปกลับกลายเป็นคนแปลกหน้า หรือแม้กระทั่ง คนที่เข้ามารู้จักแค่แปปเดียว เราพบเจอสิ่งที่ไม่ถาวรนี้ สิ่งเล็กๆเหล่านี้เพื่ออะไร?
ความไม่เข้าใจนี้ได้เกิดความเข้าใจแล้วตอนที่เจอท่อนนี้คือ That made up the scenes of this beautiful life คือทุกประสบการณ์นั้น สร้างฉากที่สวยงามของชีวิต ลองนึกภาพดูว่าวันนึงเราได้ใช้ชีวิตผ่านไปครึ่งนึงของเวลาชีวิต แล้วนั่งอยู่สถานที่นึงที่สามารถถอดสายตาออกไปได้ไกลพอที่จะทำให้รู้สึกถึงความว่างได้
แล้วก็ค่อยๆเห็นประสบการณ์ต่างๆที่เราเคยได้เดินทางผ่านมาแล้ว ขึ้นมาทีละเรื่อง
เห็นทั้งความทรงจำที่สวยงามและเจ็บปวด พบเจอคนที่เคยได้บอกลาและจากกันไปแล้วอีกครั้งในภาพของความทรงจำนี้
พบเจอกันอีกครั้ง ในช่วงเวลาเดิม ที่ต่างออกไปจากที่เคยเป็น เจอทั้งเพื่อนที่รักกันมาก แล้ววันนึงก็แยกจากกัน ทั้งอาจจะเพราะทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน หรือความไม่ตรงกันก็ตาม เจอคนในครอบครัวที่ไม่เคยทิ้งเราไปไหน ถึงแม้ว่าเขาอาจจะจากเราไปแล้วในตอนนี้หรือยังอยู่ อยู่ก็ตาม เจอคนที่เรารัก คนที่เคยใช้ชีวิตร่วมกัน คนที่หัวเราะและร้องไห้ คนที่เคยอยู่เคียงข้างกันในช่วงเวลานึงของชีวิต
เรายังคงจำภาพวันแรกที่เจอกันและตอนสุดท้ายที่จากลากันได้ดี ภาพทุกๆอย่างค่อยๆเคลื่อนไปข้างหน้าเรื่อยๆ จนใกล้จะนาทีสุดท้ายของหนังเรื่องนี้แล้ว ใกล้จะถึงตอนจบของหนังเรื่องนี้แล้ว เรารู้ว่าหนังเรื่องนี้กำลังจะจบลงแล้วแต่ขอนั่งอยู่ตรงนี้เพื่อจดจำชื่อและใบหน้าของคนเหล่านั้นที่เชื่อในตัวเราเสมอไม่ว่าเราจะเป็นยังไง ขอได้นั่งอยู่ตรงนี้เพื่อจดจำทุกขณะ ของชีวิตที่เคยได้ผ่านมันมา ขอนั่งอยู่ตรงนี้ก่อนจะจากไปเพื่อที่จะได้เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง และได้มองดูฉากสุดท้ายของชีวิตที่สวยงาม
ที่เกิดจากซิกซอว์ทุกๆชิ้นที่เราเคยได้รับมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
"สิ่งเล็กๆทั้งหมดที่เราได้พบเจอมานั้นสร้างช่วงเวลาที่สวยงามของชีวิต"
ของเราได้มากแค่ไหน วันนึงเราคงจะไม่สามารถมองเห็นภาพเหล่านี้ได้อีกแล้วเราคงจะค่อยๆมองเห็นภาพทุกอย่างแคบลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่งไม่เห็นภาพเหล่านี้อีกแล้ว เมื่อถึงเวลานั้น คงเป็นสัญญาณที่บอกแล้วว่า หนังเรื่องนี้ได้จบบริบูรณ์แล้ว
โฆษณา