คนโบราณเป็นนักคิดละเอียดอ่อนทางวัฒนธรรมชาติ คำว่า"เจ้าชู้ไก่แจ้"
ตรงตัวถูกตัวการ ไม่ไปกล่าวลอยๆ ไก่ผู้ หัวหน้าฝูงที่เรียก"โต้ง"
จะกลายเป็น"เจ้าชู้ไก่โต้ง"ไปซะ เสียหายสถาบันพ่อพันธุ์ดีๆหมด
จำได้ว่ามีร้านอาหารบ้านๆ ท้ายบ้านเข้าไปทีไรก็ต้องสั่งต้มยำไก่...อึ่ม
ไม่ต้องบอก"ไก่บ้าน"นะเพราะเฮียจะตอกหน้าเอาว่า"ไก่ป่า"มรึงก็ไปหากินเอง
ไอ้ครั้นจะถามหรือสั่งกำชับว่า "เอาไก่โต้งนะ"
ไม่เอาไก่แจ้ไม่ชอบขี้หน้ามัน(เจ้าชู้) ก็คงโดนเฮียเหวี่ยงบังตอมาแน่
หรือไม่ก็จะต้องโดนเฮียอัดอีกดอก
"กรูก็มีไก่แต่ไม่รู้ว่า แจ้หรือโต้ง มรึงจะแหรกหรือไม่แหรก"
ไก่แจ้หรือไก่บ้าน มันก็ไก่แก่บ้านเหมือนกัน เสริฟมาทีไรโครตะละ
เหนียวกรุบ คนเพิ่งผลัดฟันน้ำนมอย่างเราขี้คร้านจะเคี้ยวเลยละ
ความเห็นนะ "ไก่แก่ตัวเมีย"ยิ่งตัวแม่ คงหนังเหนียวกว่าเยอะเลยละ
เคี้ยวไป ฟันคงจะลาจากเหงือก หนังคงเหนียวววววว มากๆ
ทีนี้สั่งปลาช่อนลุยสวนอีก จะสั่งแม่ปลาช่อนก็กลัวลูกคอกไม่มีใครดูแล
แม้ว่าแม่ปลาช่อนจะดุ จริตจกร้านเนื้อเกร็งตรึงแน่นเปรี๊ยะน่าเคี้ยวก็ตาม
ก็คิดนะว่าจะลั่นวาจาสั่งว่า "เฮีย! เอาพ่อปลาช่อนนะ" แต่ก็มิกล้าเพราะ
แค่เรื่องต้มยำไก่ก็หนักละ
เลยไม่ต้องถาม ไม่รู้ไม่มี ว่ามันไก่อะไร ปลาช่อนพ่อหรือแม่ "แหรกๆไปเต๊อะ"
ไปถามลุงดีกว่าน่าจะได้คำตอบ ก็ไม่พ้นลุงละ อิๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
