เรื่อง..วิธี ..เรื่องของพุทธ ไม่ใช่ว่า อยู่จะไปแนะนำ ให้เค้่าไปนั่งสมาธิ เดินจงกรม ปฏิบัติธรรมเลย ก็ต้องดูด้วยว่า เค้ามีนิสัยพอที่จะประพฤติปฏิบัติธรรมได้หรือไม่ ไม่ใช่ว่า อยู่ๆจะไปแนะนำ ให้ไปปฏิบัติเลย มันทำไม่ได้หรอก ..บางคนกราบพระก็ยังไม่เคย มีหิ้งพระในบ้าน ก็นานๆยกมือสาธุ สักหน ..หรือ บุญทานก็ไม่เคยทำ อยู่จะนั่งสมาธิ มันเป็นไปไม่ได้เลย .
คนที่เค้ารู้จัก ..รู้ว่าไม่เคยทำ ..บุญก็ไม่ทำสวดมนต์ก็ไม่ทำ ..เค้าก็แนะนำ ให้ทำทานไปก่อน ..ค่อยๆ เค้า มีน้องคนหนึ่ง ก็บอกเค้า ทำทานไป ..ไปท้องตลาด เจอพวกปลา ที่เค้ากพลังจะทุบหัวปลา หรือ ในตระกร้าที่แม่ค้าเค้าวางขาย ..ก็ขอซื้อเค้าไปปล่อย ในสภาพแวดล้อมที่ดีๆ ยิ่งเป็นชาวบ้านที่เค้าจับปลามาขาย เราก็ขอซื้อเค้าไปปล่อยอยู่กับธรรมชาติของเค้า ก็ค่อยๆทำไปเรื่อย
จิตใจที่เค้าเคยหงุดหงิดอะไร เจ้าอารมณ์ เครียดง่าย ก็ค่อยผ่อนคลายลงไป ใช้เวลา ร่วมๆสามปี ..พอเค้าดีขึ้น ก็บอกให้เข้า หัดทำบุญ ..เค้าก็ว่า เจอพระมารับบาตรที่ร้านที่เค้าซื้อของจะใส่บาตร .เค้าก็เกิดทิฐิไม่ชอบใจ
เราก็ต้องค่อยๆบอก ให้ทำบุญที่หน้าพระ ว่าต้องทำอย่างไร ทพแล้วกรวดน้ำเลย ให้เค้าฝึกหัดตัวเค้าเอง เค้าก็ค่อยขยับ เข้าห้องพระมาสวดมนต์ไหว้พระ ก็ต้องค่อยขยับเขยื้อน ในเรื่องที่ว่า ทาน..บุญ ..บารมี
พอเป็นเรื่องของบารมี ก็เป็นเรื่องของการปฏิบัติ ..ที่มีกิริยา ยืนเดินนั่งนอน..คนที่เค้าสติ..ยังไม่รู้จักคำว่า สติ ..ก็แนะนำให้เค้า เดินจงกรม ..เดินจงกรม ..เค้าก็ต้องลืมตาเดิน ..เดืนให้เกิดมีสติเกิดขึ้นก่อน ..ยังไม่ต้องไปนั่งหลับตา เอาแค่เดิน .ให้เกิดสติ .. คนที่เค้าเครียดอยู่แล้ว มันก็เหมือนมีกรรม มีของหนัก ..ไม่ควรแนะนำ ..ควรให้พักผ่อน ให้กายได้พัก ..ค่อยทำบุญทำทานไปก่อน
. คนที่เค้าเครียดอยู่..อารมณ์มันก็ปรุงแต่งมาก หน้าหงิกหน้างอ ใครมันจะไปนั่งทำจิตทำใจได้ ..แล้วยิ่งเราไม่ได้ เจอะเจอ..นั่งจับเข่าคุยกัน ไม่รู้ที่มาที่ไปที่เค้าเครียด เค้าทุกข์อยู่ หาที่ระบายทุกข์ไม่ได้ แค่คนจะรับฟัง..ที่จะให้เค้าระบายทุกข์ระบายอารมณ์ ที่จะอกแตกตาย มันยังหาไม่ได้เลย
แม้ความเห็นอกเห็นใจกันเล็กน้อยๆ น้ำใจเล็กๆที่จะเผื่อรดไปที่ใจเค้ายังไม่เลย มันเหมือนอยู่ที่ไหน ก็ไม่มีความสุข เหมือนไฟในทรวงมันสุมขอนอยู่ จิตน้อยๆ จะไปนั่งดับไฟได้อย่างไร ..บ้านต้องเช่า ญาติคนนั่นคนนี้ หนี้สินเงินทอง ปัจจัยมันไม่พอ มีแต่หนี้ ใครมันจะไปทำใจได้
เรื่องที่อยู่จะแนะนำใคร ไปนั่งสมาธิเลย ควรหลีกเลี่ยงด้วยซ้ำไปหาก เค้าไม่มีนิสัย ..เพราเรื่องของการนั่งสมาธิ ..ขจัดอารมณ์ ขจัดปลดเปลื้องเรื่องอารมณ์ มันเป็นเรื่องของผู้ที่ มีเค้ามีสติปัญญา สร้างสติปัญญา .นำกายบิดามารดา มากระทำอยู่นิ่ง ไม่ใช้กายไปสร้างกรรม อยู่นิ่ง..ไม่มีอารมณ์
..คราวนี้คนเรามันทำไม่ได้ มันร้อน..เร่าร้อน ..ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องยาก แต่คนมันทำไม่ได้ ..หรือว่าเวรกรรมเค้าปิดกั้นไม่ให้ทำ ..มันก็เลยมานั่งนิ่งทำจิตทำใจเฉย ปลดเปลื้องเรื่องราวอารมณ์ไม่ได้ ..เค้าก็เห็นว่าไม่เป็นประโยชน์ ใครล่ะที่บอกว่าไม่เป็นประโยชน์ กับอารมณ์ที่ปรุงแต่งในกายเค้านั้นแหละ ที่บอกว่า ..ไปนั่งหลับหูหลับตาจะไปได้อะไร
..ก็เค้านั่งหลับหูหลับ ให้ปล่อยวาง ..มันจะไปมีอะไร ..เค้านั่งหลับตาเพื่อไม่มีอะไร อารมณ์ปรุงแต่งไม่มี แล้วจะไปมีอะไรอีก นั่นก็คือ คนนั่งอยากมีนั่นมีนี้ กับคนที่นั่งไม่อยากมี ..อยากปล่อยวาง แม้อารมณ์นึกคิด ก็ต้องขจัดปล่อยวาง นั่งไม่มีอะไร ..ก็นั่งมันไปเรื่อย นั่งหลับตา ..ไม่มีอะไรเลย
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
