นาร์ซีซัส ตำนานของการหลงตัวเอง
ชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งในตำนานกรีกโบราณคือ “นาร์ซีซัส (Narcissus)” ที่ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมาแกจะต้องส่องดูรูปโฉมตัวเอง ดูหน้าตาทรงผม มัดกล้ามซิกแพ็คของตัวเองด้วยความพึงพอใจในทุกส่วนของร่างกายแก
ยัง..ยังไม่พอ หญิงสาวทั้งเมืองต่างก็หลงรักในรูปโฉมของนาร์ซีซัสด้วยเช่นกัน
แต่..ทว่าแกมั่นหน้ามั่นโหนกมั่นรูปโฉมความหล่อของตัวเองมากเสียจนคิดว่าไม่มีสาวคนไหนที่มีค่าคู่ควรกับความหล่อล่ำของแก เรียกได้ว่ามีความมั่นสูงแบบไม่บันยะบันยังไม่แคร์สื่อเลยก็ว่าได้
ว่ากันว่าแกเคยทำให้หญิงสาวที่มาหลงรักถึงกับต้องฆ่าตัวตายเมื่อแกไม่รับรักเลยเชียวแหละ
และนอกเหนือจากหญิงสาวชาวมนุษย์จะหลงรักแกแล้ว ก็ยังมีนางไม้รูปสวยที่ชื่อเอ็คโค่ (Echo-คุ้น ๆ กับคำว่า “เสียงเอ็คโค่” ไหมครับ) ก็ยังมาหลงรัก
แต่เนื่องจากนางไม้เอ็คโค่ไปทำให้เทพีเฮรา (Hera) ที่เป็นมเหสีของซุส (Zeus-ผู้ปกครองคณะเทพเทวดากรีก) ไม่พอใจก็เลยถูกสาปให้พูดซ้ำ ๆ เหมือนคนติดอ่างเลยกลายมาเป็นรากศัพท์ว่าเสียงเอ็คโค่ (Echo) ทุกวันนี้
ปรากฎว่ายัยนางไม้เอ็คโค่เธออยากจะบอกรักนาร์ซีซัส แต่เนื่องจากถูกสาปก็เลยได้แต่พูดซ้ำ ๆ คำพูดสุดท้ายของนาร์ซีซัสอยู่นั่นแหละ
จนกระทั่งนาร์ซีซัสชักจะรำคาญและโมโหก็เลยพูดโพล่งออกมาว่า “ต่อให้เจ้าเป็นเทพีอโฟรไดท์ (Aphrodite-ที่ชาวโรมันเรียกว่า “วีนัส” หรือ Venus ที่ถือกันว่าเป็นเทพีแห่งความงามและความรัก) เราก็ไม่ยอมให้ออเจ้าเข้าใกล้เรา”
เท่านั้นแหละครับเทพีอโฟรไดท์ซึ่งเป็นเทพีแห่งความงามเกิดมีน้ำโหที่ถูกนาร์ซีซัสพูดลบหลู่ เธอก็เลยสาปเข้าให้ว่า “ในเมื่อเจ้าลบหลู่ข้า ก็ขอให้ออเจ้าหลงใหลรูปโฉมของตัวเจ้าเองเป็นบ้าเป็นหลังไม่ต้องกินต้องนอนไปจนตายกันล่ะ”
ลองคิดดูสิครับ ก่อนที่แกยังไม่ถูกสาปแกก็ยังหลงตัวเองซะมากมายขนาดนั้น แล้วพอถูกเทวีอโฟรไดท์สาปซ้ำเข้าไปอีกจะหลงตัวเองมากขึ้นอีกขนาดไหน
คำว่านาร์ซีซัสจึงหมายถึงคนที่หลงตัวเอง (ไม่เฉพาะรูปโฉมเท่านั้นนะครับแต่หมายถึงหลงอำนาจวาสนาที่คิดว่าตัวเองถูกทุกเรื่องทุกอย่างทุกข้อด้วยเหมือนกัน) มาก ๆ จนไม่ฟังใครก็ว่าได้ครับ
หลังจากถูกเทวีสาประหว่างที่เดินทางกลับบ้านกลางป่าแกหิวน้ำก็เลยจะไปกินน้ำในสระน้ำระหว่างทางแกก็ไปเห็นเงาของของตัวเองในสระน้ำนั้น คำสาปของเทวีอโฟรไดท์ก็เริ่มทำงานทันที
นาร์ซีซัสมองเงาของตัวเองในสระอย่างตกตะลึงว่าทำไมเราถึงได้หล่อปานเทพบุตรอย่างงี้หนอ แล้วก็เฝ้าดูรูปโฉมของตัวเองที่ริมสระน้ำแห่งนั้นจนกระทั่งไม่กินอาหารและในที่สุดก็นอนตายตรงข้างสระน้ำนั้นเอง
และตรงที่นาร์ซีซัสตายนั้นเองก็มีดอกไม้เล็ก ๆ ผุดขึ้นมาคือ “ดอกนาร์ซีซัส” ให้เราได้รู้จักกันจนทุกวันนี้
และต่อมาในทางการแพทย์ก็เลยมีการเรียกคนที่เป็นโรคบุคลิกภาพผิดปกติแบบนี้นี้ว่าโรค “Narcissistic personality disorder”
คนที่ป่วยเป็นโรคนี้มักจะคิด (และยึด) เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล
เช่น อยากจะให้คนมาป้อยอเอาอกเอาใจ
หรือชอบคุยโวโอ้อวดความสำเร็จของตัวเองอวดรวยอวดบ้าน อวดรถ หรืออวดฐานะทางการเงินว่าฉันมี ทรัพย์สินเยอะกว่าหรือเหนือกว่าคนอื่น
ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ล้วนแต่ถูกแต่ดีไปซะทุกเรื่องเข้าทำนอง I’m OK, you’re not OK.
ฯลฯ
นี่แหละครับ นาร์ซีซัสที่เป็นตำนานและคำศัพท์ที่เกี่ยวกับการหลงตัวเอง 😆
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
