หนังเปิดตัวมาได้น่าตื่นตาตื่นใจ ด้วยมุมกล้องที่เลียนแบบหนังในยุค 40's ซึ่ง Matthew Libatique ก็ทำได้เนียนกริบมากๆ หนังภาพขาวดำที่ใช้สัดส่วน academy ratio และงานโปรดักชั่นในช่วงแรกมันดีเอามากๆ มันเหมือนเราได้ดู musical ยุคเก่าจริงๆ
ต้องบอกว่าเป็นหนังอีกเรื่องที่น่าเสียดาย เพราะการใส่ใจองค์ประกอบแทบทุกอย่างอย่างละเอียดยิบ อาจทำให้ลืมองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดนั่นก็คือ the story itself นั่นเอง