นิทานเซน...เรื่อง “ผ้าขาว”
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสองสามีภรรยาคู่หนึ่งอาศัยอยู่ในหม่บ้านแห่งหนึ่ง เช้าตรู่วันหนึ่งภรรยาตื่นแต่เช้ามายืนมองทะลุกระจก เพื่อเฝ้าดูเพื่อนบ้านที่กำลังตากผ้าอยู่ด้านนอก เธอยืนมองนานสักครู่ จึงพูดขึ้นว่า "เพื่อนบ้านเราซักผ้าไม่สะอาดเลย”
เช้าตรู่วันใหม่ภรรยาก็ตื่นแต่เช้าอีกเช่นเคย และก็มายืนมองทะลุกระจกดูเพื่อนบ้านซึ่งกำลังตากผ้าเหมือนเมื่อวาน เธอเฝ้าดูสักครู่จึงพูดขึ้นอีกว่า "เพื่อนบ้านเราซักผ้าไม่สะอาดยิ่งกว่าเดิมเสียอีก แย่จัง”
จากเหตุการณ์ทั้งสองวันนี้ สามีของเธอก็ได้ยินเรื่องราวทั้งหมด แต่ก็ไม่พูดอะไร
พอถึงเช้าวันที่สามภรรยา ก็ตื่นแต่เช้า หวังจะดูว่าวันนีเพื่อนบ้านจะซักผ้าเป็นอย่างไร เมื่อมาถึง เธอก็มองทะลุกระจกออกไป เธอตกตลึงแทบไม่เชื่อตาตัวเอง เพราะวันนี้เธอเห็นเสื้อผ้าที่ตากอยู่บนราวขาวสะอาดมาก ๆ เธอตื่นเต้นมากจึงรีบวิ่งไปบอกสามีของเธอว่า "วันนี้เพื่อนบ้านเราซักเสื้อผ้าได้สะอาดมากๆ น่าแปลกจังเลย”
สามีของเธอพอได้ยิน ดังนั้นก็มองหน้าเธอด้วยแววตาที่เอื้ออาทรพร้อมกับพูดดว่า "คุณ เมื่อเช้าผมขัดกระจกบ้านเราเองหรอก มันจึงทำให้คุณเห็นเสื้อผ้าของเพื่อนบ้านดูสะอาดมากขึ้น แต่จริงๆแล้ว ผมคิดว่าทั้งวันแรกและวันที่สองเพื่อนบ้านของเรา เขาก็ซักเสื้อผ้าได้สะอาดเหมือนวันนี้แหละ กระจกบ้านเราต่างหากที่มันไม่สะอาด "
ในขณะที่ภรรยากำลังยืนนิ่่ง เหมือนกำลังคิดอะไรได้ สามีจึงพูดขึ้นอีกว่า
"ใดๆ ในโลกนี้ ทั้ง ดี เลว ขาวดำ สะอาด สกปรก จริงๆแล้วขึ้นอยู่กับที่เรามอง ทุกอย่างมันมีแต่ความเป็นธรรมดาของมัน ไม่มีดี เลว ขาวดำ สะอาด สกปรก และบางทีการที่เราเห็นสิ่งใดๆไม่สะอาด สกปรก แท้จริงอาจจะไม่ใช่ก็ได้ อาจจะเป็นเราเองก็ได้ที่ไม่สะอาด สกปรกเสียเอง ดังนั้นจึงควรระวังเมื่อเราจะมองอะไรสักอย่าง"
#เพื่อนกัลยาณธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
