7 มี.ค. เวลา 07:57 • นิยาย เรื่องสั้น

กับดักหัวใจในวันวาน

บทที่ 2 - ความลับไม่มีในโลก
@บ้านริมน้ำ
แทนคุณในชุดลำลองสบายๆ นั่งฟังเพลงชิลๆ จิบกาแฟไปพลางอยู่ในห้องนั่งเล่น การฟังเพลงเป็นกิจกรรมสุดโปรดในวันว่างของเขา “ยายจะออกไปไหนแต่เช้าครับ?” ชายหนุ่มเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าวันนี้ยายแต่งตัวเนี้ยบ ชุดเรียบกริ๊บ ดูเหมือนว่ากำลังจะเดินออกไปหน้าบ้าน พร้อมกับสาวใช้คนสนิท
“ยายมีธุระข้างนอกนิดหน่อย...” ยายนงลักษณ์ตอบหลานชายด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
“...งั้น ผมขอขึ้นไปเปลี่ยนชุดแป๊บเดียว” ทุกครั้งที่ยายออกไปทำธุระนอกบ้าน จะเป็นเขาที่คอยขับรถ รับ-ส่ง แต่ทำไมวันนี้ ยายไม่ยอมบอกกันล่วงหน้า
“แทน...แกอยู่บ้านพักผ่อนเถอะ อามีนาจะมารับยาย นัดกันไว้แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงยายหรอกนะ น้ำปลาก็ไปด้วยกัน” พอพูดจบ หญิงมากวัยก็หันไปพยักหน้ากับสาวใช้ เป็นเชิงบอกรีบไปกันเถอะ ท่าทางของนางก็ดูเลิ่กลั่ก เร่งรีบ เหมือนกำลังปิดบังอะไรบางอย่างอยู่
ร่างสูงชะเง้อมองตามหลังยายอย่างสงสัย กำลังจะก้าวขาเดินตามออกไป แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นรถญี่ปุ่นสีดำเลี้ยวเข้ามาจอดที่ลานหน้าบ้าน สักพักอามีนาก็ก้าวขาลงมาจากรถ แม้แทนคุณจะไม่ได้ยินบทสนทนาของทั้งสาม แต่ก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติอะไรบางอย่าง ชายหนุ่มล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วกดโทรออกหาใครบางคน
สองวันต่อมา...
@ บริษัท The Jewelry Group - มุมพักผ่อนผู้บริหาร
“บ้านอามีนาติดจำนองอยู่กับธนาคาร ยายกูเป็นคนไถ่ถอนให้...ห้าล้าน” แทนคุณบอกข้อมูลกับสองเพื่อนซี้ทันทีที่หย่อนกายนั่งลงบนโซฟา สองหนุ่มเผยสีหน้าประหลาดใจเมื่อได้ยิน “เรื่องใหญ่ขนาดนี้ยายไม่ยอมปรึกษากูเลย...” น้ำเสียงคล้ายตัดพ้อ ดวงตาคู่คมฉายแววแห่งความน้อยใจออกมาชัดเจน แทนคุณเติบโตมากับยาย เพราะแม่จากไปตั้งแต่วัยเด็ก ความสนิทสนมจึงมีมากล้น ปกติจะคุยกันทุกเรื่อง
“_” สองเพื่อนซี้ได้แต่นั่งฟังอยู่เงียบๆ
“ถ้าไอ้เสกไม่โทรมาบอก กูก็คงจะไม่รู้เรื่องนี้” แทนคุณพูดถึงเสกสรรค์เพื่อนอีกคน ซึ่งตอนนี้ทำงานในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายเร่งรัดหนี้สินที่ธนาคารชื่อดังแห่งหนึ่ง
“อามีนาที่พวกเราเคยรู้จักก็เป็นคนดีอยู่นะมึง” คิมหันต์ออกความคิดเห็น เขาเองก็รู้จักผู้หญิงคนนี้ในฐานะเพื่อนสนิทของแม่
“เงินเยอะแยะขนาดนี้ ต้องมาปรึกษากับลูกหลานเขาก่อนมั๊ยวะ ...” แทนคุณพูดขึ้น ครอบครัวของเขาไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย มีฐานะปานกลาง โชคดีที่เขากับพ่อมีหน้าที่การงานดีทั้งคู่ จึงไม่มีปัญหาเรื่องเงินให้หนักใจ
“แสดงว่าพ่อมึงก็ไม่รู้เรื่องนี้?” แผ่นดินเป็นคนถามประโยคนี้
“อืมม...กูเกริ่นๆ ถาม แต่กูก็ไม่ได้บอกพ่อเรื่องนี้เหมือนกันนะ” หลังจากที่แทนคุณรู้ข้อมูลเรื่องการไถ่ถอนบ้านจากเพื่อน ก็ไม่ได้ถามอะไรยาย เขารอให้ท่านเป็นคนเปิดปากพูดเรื่องนี้เอง แต่ท่านก็เงียบกริบ “เอาจริงๆ ... กูไม่ได้ติดใจเรื่องที่ยายเอาเงินไปปิดหนี้ให้อามีนานะ แต่อย่างน้อยๆ ยายควรเล่าให้กูฟังบ้าง” มีนาเป็นเพื่อนรักของแม่แทนคุณ ยายนงลักษณ์จึงเอ็นดูนางเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง ช่วยเหลือกันจึงไม่ใช่เรื่องแปลก
“เดี๋ยวกูจะปะติดปะต่อเรื่องให้...อามีนากำลังเดือดร้อน ยายมึงอยากได้หลานสะใภ้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยอาสาช่วยเรื่องเงิน แลกกับการให้เด็กนั่นย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านด้วย สรุป...คุณเธอไม่ได้จะมาเรียนทำขนมกับยายมึงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ย้ายเข้ามาอยู่เพื่อเป็นเมียมึงนี้แหละ” แผ่นดินอธิบายเป็นฉากๆ ราวกับว่าตัวเองเป็นคนวางแผนนี้ขึ้นมา
“กูก็คิดแบบนั้น ที่ยายมึงไม่ยอมพูดเรื่องเงินห้าล้าน เพราะกลัวแผนแตกไง” คิมหันต์เสริมขึ้น มองตามเกมแล้ว คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลยจริงๆ
“ยัยเด็กนั่นค่อนข้างหัวรั้น ทำไมยอมย้ายเขามาอยู่บ้านมึงง่ายๆ วะ แปลกไหม?” แผ่นดินถามขึ้นอย่างสงสัย เพราะเมษาที่เขาเคยรู้จัก ใช่ว่าจะทำตามคำสั่งใครง่ายๆ แบบนี้
“_” แทนคุณหรี่ตามองแผ่นดินอย่างครุ่นคิด เพราะเขาเองก็สงสัยข้อนี้เหมือนกัน
“คนเราเปลี่ยนกันได้นะมึง ตอนเป็นเด็กอาจมีนิสัยแบบหนึ่ง พอโตขึ้นอาจกลายเป็นอีกคนหนึ่ง” คิมหันต์ออกความคิดเห็น
“รู้อย่างนี้...กูดูตัวไปเรื่อยๆ ยังดีกว่าต้องเห็นหน้ายัยแสบนั่นทุกวัน...ไม่รู้จะเลิกเล่นแผลงๆ หรือยังนะ” แทนคุณเองก็คิดไปในทางเดียวกันกับเพื่อนๆ ถ้าไม่เดือดร้อน คงจะไม่ได้เห็นหน้าครอบครัวนี้อีกแล้ว
“นอกจากจะชอบจับหนอนมาปาใส่หน้ากูแล้ว ยัยเด็กนั่นยังชอบไปฟ้องพ่อมึงว่าพวกเราแอบดูหนังผู้ใหญ่กัน” ขี้ฟ้องเป็นหนึ่งในวีรกรรมของเด็กเมษาที่แผ่นดินจำไม่เคยลืม
“ไปแอบดูกันตอนไหนคะ?” เพียงฟ้าที่กำลังเดินเข้ามามุมพักผ่อนผู้บริหาร เพื่อมาตามสามีกลับบ้าน บังเอิญได้ยินประโยคสุดท้ายพอดี
คิมหันต์ยื่นมือไปคว้าแขนภรรยาสาว ดึงเธอให้นั่งลงบนตักเขา แล้วโน้มหน้าไปกระซิบข้างใบหูพอให้ได้ยินกันแค่สองคน “ไอ้องศาชอบเปิดหนังแนวนั้นให้พวกพี่ดู พี่ไม่ชอบดูหรอกนะ...พี่ชอบทำมากกว่า” ชายหนุ่มเอ่ยถึงองศาเพื่อนสนิทในกลุ่มอีกคน
เพียงฟ้ากระทุ้งศอกใส่สีข้างของสามีอย่างหยอกเย้า พร้อมสะบัดตัวลุกขึ้นตักแกร่งของเขา
“พี่แทนไม่เปลี่ยนใจไปเที่ยวเชียงใหม่กับพวกเราแน่นะ” ตอนนี้เพียงฟ้าได้กลายมาเป็นน้องสาวของแทนคุณไปโดยปริยาย เพราะพ่อแม่ของทั้งสองตกลงคบหาอยู่กินกันฉันสามีภรรยาอย่างเป็นทางการแล้ว เธอเลยอยากให้แทนคุณไปเที่ยวด้วยกันแบบครอบครัว
“เอาไว้คราวหน้าพี่จะไปด้วยนะ”
“เดี๋ยวพวกเราเที่ยวเผื่อนะคะพี่แทน พี่แผ่นดิน...กลับบ้านกันคะพี่คิม” เพียงฟ้าฉีกยิ้มหวานให้สองหนุ่ม แล้วดึงแขนสามีให้ลุกขึ้น เธออยากกลับบ้านไปแพ็คกระเป๋าเดินทางเต็มทน ตั้งแต่อยู่กินกับคิมหันต์มา เป็นครั้งแรกที่จะได้มีโอกาสไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันแบบนี้ สองหนุ่มคลี่ยิ้มกว้างออกมาแทนคำตอบ ก่อนที่จะอวยพรให้ทั้งคู่เดินทางปลอดภัย
“เรื่องยัยเด็กนั่นก็อย่าคิดมาก ตอนนี้ก็ตามน้ำไปก่อน ค่อยหาทางชิ่งที่หลัง ... ถ้ายังไม่ทิ้งนิสัยเดิม ก็จับกดสั่งสอนซะเลย” หลังจากลับหลังคู่สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามัน แผ่นดินก็แนะแนวทางสว่างให้กับคนหน้าเครียด
แทนคุณส่ายหน้านิดๆ เมื่อได้ยินคำแนะนำจากปากเพื่อนหน้าตี๋ โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายที่มันจงใจพูดซะดังลั่น...คำพูดของมัน ไม่ช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นเลยสักนิด ให้ตายสิ!
เรื่องนี้จบแล้วนะคะ ฝาดอุดหนุนด้วยนะคะ
โฆษณา