22 มี.ค. เวลา 20:41 • ความคิดเห็น

แล้วมันก็จะผ่านไป…

ทุกวันนี้เราอาจมีชีวิตอยู่เพื่อใครสักคน หรือเพื่อบางสิ่งบางอย่าง อาจจะเป็นสิ่งเล็กๆ อย่างการได้ดื่มกาแฟทุกเช้า ได้เล่นกับแมวที่คุยกันรู้เรื่องกว่าคนบางคน ได้เฝ้ารออ่านนิยายที่คนแต่งเขียนไม่ยอมจบสักที หรือ ได้ทำอาหารให้ลูกและคนรัก
ถ้าใครที่ไม่มีคนหรือสิ่งใดที่เป็นแรงขับเคลื่อนในชีวิต อย่างน้อย… ก็อยู่เพื่อที่จะได้เห็นวันพรุ่งนี้กันนะคะ เพราะการสู้ต่อมันอาศัยความหวังใจ บางเวลาเราไม่มีพลังใจเหลือ ให้เรารู้ไว้ว่า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือร้าย เรื่องใหญ่หรือเล็กแค่ไหนก็ตาม สุดท้าย… มันก็จะผ่านไป This too shall pass.
เมื่อวานช่วงเย็นฉันตามแม่ไปล้างแผลที่โรงพยาบาล นิ้วสองนิ้วของแม่ถูกไฟลวกขณะทำอาหาร ปรากฏว่าพอหาหมอเสร็จ รถดัน… เสีย! ขอบคุณช่างและอากู๋ที่รีบบึ่งมาเปลี่ยนแบตเตอร์รี่ให้ใหม่ ขณะที่รอ มือถือของทั้งแม่และฉันเหลือแบตไม่กี่เปอร์เซ็นต์ เราเลยนั่งคุยกันแทนการเสพโซเชี่ยล อากาศอบอ้าว แต่ดีที่พระอาทิตย์ไม่ได้อวดแสงจ้า เมื่อแก้ไขปัญหาเรื่องรถจบ พวกเราก็กลับบ้านไปเจอน้องและพ่อ ก่อนจะพากันออกไปกินข้าว พอกินเสร็จ กลับบ้าน ช่วงก่อนนอนฉันนวดเท้าให้แม่เช่นเคย
ระหว่างนวด ฉันนึกถึงช่วงเวลาที่รอช่างมาซ่อมรถ ตอนนั้นอากาศร้อนเอาการ พวกเราภาวนาให้ช่างมาเร็วๆ และสุดท้าย “มันก็ผ่านไป” พอมาถึงช่วงกินข้าว อาหารอร่อยมาก มีความสุขและสนุก ได้คุยกัน อัพเดตชีวิต เม้ามอยสารพัดเรื่อง แต่แล้ว “มันก็ผ่านไป” เช่นกัน ขณะที่คลึงเท้าให้แม่ ฉันก็รับรู้ได้ว่า อีกไม่นานการนวด “มันก็จะผ่านไป” เช่นเดียวกับทุกๆ เรื่องในชีวิต
จะเห็นได้ว่า… ‘สุข’ ก็ไม่ได้อยู่กับเรานาน ‘ทุกข์’ หรือ ‘ปัญหา’ เองก็ด้วย บางครั้งการมีชีวิตอยู่มันดูยาก และบางครามันก็สร้างสุขให้เราเกินพรรณา
ไม่ว่าเราจะมีชีวิตอยู่เพื่อใคร หรือเพื่ออะไร ขึ้นชื่อว่าชีวิต มันคือการผจญภัย ในบางครั้งเราต้องหยิบดาบและโล่ ใช้ความกล้าหาญที่จะมีชีวิตต่อมากกว่าการเลือกที่จะจากไป ลองคิดแค่สิ่งที่ต้องทำในวันนี้ และวางแผนสั้นๆ สำหรับแค่พรุ่งนี้ก็ได้
ชีวิตยังมีวันพรุ่งนี้เสมอ และในที่สุดทุกอย่างไม่ว่าดี หรือร้าย “มันก็จะผ่านไป”
Terry Taksintaweesap (Ordinary Terry)
เทอร์รี่เป็นคนธรรมดา
โฆษณา