ในช่วงแรกของการปฏิวัติฝรั่งเศส นักคิดหลายคนในอังกฤษมีท่าทีสนับสนุนการปฏิวัติ หนังสือพิมพ์ The London Chronicle ลงข่าวการทลายคุกบาสตีย์โดยมีเนื้อหาประมาณว่า ‘ในทุกหนแห่งของราชอาณาจักรอันยิ่งใหญ่นี้ เปลวไฟแห่งเสรีภาพได้ลุกโชนขึ้น’
อย่างไรก็ตาม The London Chronicle ลงท้ายว่า ‘ก่อนที่พวกเขา (ชาวฝรั่งเศส) จะประสบความสำเร็จ ฝรั่งเศสจะเจิ่งนองไปด้วยเลือด’
ในปี 1790 เอ็ดมันด์ เบิร์ก (Edmund Burke) รัฐบุรุษชาวไอริชและนักการเมืองจากพรรควิก ตีพิมพ์ผลงาน ‘Reflections on the Revolution in France’ เพื่อวิพากษ์วิจารณ์การปฏิวัติฝรั่งเศส
อย่างไรก็ตาม Rights of Man ของเพนถูกวิจารณ์อย่างหนักโดยเฉพาะกับชนชั้นนำของอังกฤษ ที่มองว่าเป็นแนวคิดที่สุ่มเสี่ยง ผลสุดท้ายเพนจึงต้องลี้ภัยไปยังฝรั่งเศส
ท่าทีของอังกฤษกับการปฏิวัติฝรั่งเศสมีการเปลี่ยนแปลงสำคัญในช่วงปี 1792-1793 ในช่วงที่ฝรั่งเศสเปลี่ยนการปกครองเป็นสาธารณรัฐ การประหารชีวิตพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 หรือที่นักปฏิวัติฝรั่งเศสเรียกว่า ‘พลเมืองหลุยส์ กาเปต์’ (Citizen Louis Capet) รวมถึงยุคสมัยน่าสะพรึงกลัว (Reign of Terror) ที่มีการประหารชีวิตผู้คนด้วยกิโยตินจำนวนมาก อังกฤษมองว่า นี่ไม่ใช่การปฏิวัติฝรั่งเศสแบบที่เข้าใจในตอนแรก แต่เป็นการปฏิวัติที่รุนแรงและอันตราย