17 เม.ย. เวลา 07:45 • หนังสือ

What People Who Have Lost Love Know

สิ่งที่คนสูญเสียความรักรู้ดี
By Brianna Wiest
Updated January 25, 2022
จาก Brianna is the author of 101 Essays That Will Change The Way You Think, The Mountain Is You, Ceremony, and When You’re Ready, This Is How You Heal. 101 บทความเปลี่ยนชีวิตที่จะเปลี่ยนวิธีคิดคุณ
The people who have lost love know that someone else’s love isn’t yours to lose.
คนที่สูญเสียความรักรู้ดีว่าคุณต้องไม่สูญเสียความรักของผู้อื่น
Someone else’s love is yours to experience, but anything beyond that is just becoming attached to an idea, a hope, a big ‘ol “supposed to be.” The people who have lost love know that right there is the point at which you lose yourself — when you start believing someone else will carry some part of you with them when they walk away. When you start seeking salvation in the very person you have to be saved from, believing that someone else — someone other than yourself — can save you.
ความรักของผู้อื่นเป็นสิ่งที่คุณสัมผัสด้วยตัวเอง หากคุณไม่สัมผัส มันเป็นเพียงความคิดและความหวัง คนที่สูญเสียความรักจะรู้ว่าในขณะนั้น คุณจะสูญเสียตัวเอง - เมื่อคุณเริ่มเชื่อว่าคนอื่นจะเข้ามามีส่วนร่วมกับคุณเมื่อพวกเขาจากคุณไป เมื่อคุณเริ่มหวังว่าคนอื่น (ไม่ใช่ตัวคุณเอง) จะช่วยคุณ , เมื่อคุณเริ่มเชื่อว่าคนอื่น (บุคคลอื่นที่ไม่ใช่คุณ) สามารถช่วยคุณได้
The people who have lost love know that you can lose things you never really had, end relationships that never really started, that never ran the course of all the dreams and plans you had together. They know that you can mourn people who were never really there at all.
คนที่สูญเสียความรักจะรู้ว่าคุณสามารถสูญเสียสิ่งที่คุณไม่เคยมีจริงๆ ได้ การยุติความสัมพันธ์ที่ไม่เคยเริ่มต้นจริงๆ ความสัมพันธ์ที่ไม่เคยเติมเต็มความฝันและไม่ได้อยู่ในแผนของคุณ พวกเขารู้ว่าคุณสามารถไว้ทุกข์ให้กับผู้คนที่ไม่เคยมีตัวตนอยู่จริงได้
The people who have lost love know what it means to fill the empty spaces in your bed with pillows and in your life with work or dates that don’t matter much or just the acknowledgement of sadness. They know the therapeutic quality of embracing it.
ผู้สูญเสียความรักรู้ว่าพวกเขาสามารถเติมพื้นที่ว่างบนเตียงด้วยหมอน พวกเขาสามารถเติมเต็มชีวิตด้วยงานที่ยุ่งวุ่นวายหรือการนัดหมายบ่อยๆ พวกเขารู้ว่าการรับรู้ถึงความเศร้าโศกหมายความว่าอย่างไร และพวกเขารู้พลังการเยียวยาของการกอด.
They know what it means to be absolutely certain there is no feasible way you could ever love somebody as much as you love that one person. They know what it’s like to have your concept of logic and sense and justice and fairness and “supposed to be” turned all the way on it’s ass.
พวกเขารู้ว่าการรู้อย่างแน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะรักคนอื่นมากเท่ากับที่พวกเขารักคนนั้นนั้นหมายความว่าอย่างไร พวกเขารู้ว่ารู้สึกอย่างไรที่โลกทัศน์ของพวกเขากลับหัวกลับหาง
They know that you don’t always spend forever with the person you love the most, but you can spend forever trying to reconcile that fact in your mind.
พวกเขารู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่กับคนที่พวกเขารักที่สุดตลอดไป แต่พวกเขาสามารถใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อยอมรับความจริงข้อนี้
And more importantly than those things, they know that moving on isn’t a conscious choice, but rather what happens when you stop trying to. When you stop forcing yourself to forget. You forget about them when you start thinking about you.
They know what it’s like to look back on the things they thought they’d never get over, and to realize that even the hardest things somehow dissipate with time, ease with understanding, release with awareness.
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขารู้ว่าการปล่อยให้ชีวิตดำเนินต่อไปไม่ใช่การเลือกอย่างมีสติ แต่เป็นเพราะไม่มีทางเลือกอื่น เมื่อคุณไม่บังคับตัวเองให้ลืมอีกต่อไป เมื่อคุณเริ่มคิดถึงตัวเอง คุณจะลืมอีกฝ่ายโดยธรรมชาติ
They know there is incomparable strength in having seen yourself through the worst.
พวกเขารู้ว่าการได้เห็นตัวเองผ่านจุดเลวร้ายที่สุดนั้นมีพลังที่ไม่มีใครเทียบได้
They consider their actions before they’re reckless with other people. They know what it’s like to be on the receiving end of carelessness. They become the gentle lovers and cautious suitors whose hesitation and timidity might be confused for indifference — but it’s not, and this is significant. They gain a reverence, and an understanding, of just how deep a human heart can love, and how fragile an ego can break.
พวกเขาควบคุมแรงกระตุ้นก่อนที่จะลงมือทำ พวกเขารู้ผลที่ตามมาของการสูญเสียสติ พวกเขากลายเป็นคู่รักที่อ่อนโยนและเป็นคู่ครองที่ระมัดระวัง และความลังเลและความขี้อายของพวกเขาอาจถูกเข้าใจผิดว่าเป็นความเฉยเมย แต่ไม่ใช่ และนั่นเป็นสิ่งสำคัญ พวกเขารู้สึกถึงความน่าเกรงขาม เรียนรู้ที่จะเข้าใจ และรู้ว่าผู้คนสามารถรักได้ลึกซึ้งเพียงใด และจิตใจของพวกเขาเปราะบางเพียงใด
The people who have lost love know that tight, stinging, burning feeling in your chest and throat and legs. They know what depths panic can drive you to when you’ve exhausted every option.
ใครที่สูญเสียความรักจะรู้ถึงความรู้สึกถูกมีดกรีด พวกเขารู้ดีถึงความตื่นตระหนกที่อาจเกิดขึ้นได้เมื่อพวกเขาใช้ทางเลือกทั้งหมดจนหมด
They know that soul mates aren’t what people think they are — they aren’t happily ever after most of the time. They are a love that lights every part of you up and exposes the unhealed layers; your true soul mate is the one who shows you to yourself.
พวกเขารู้ว่าเนื้อคู่ไม่ใช่อย่างที่คนอื่นคิด แต่ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาไม่มีความสุข เป็นความรักที่ส่องสว่างทุกส่วนในตัวคุณและเผยให้เห็นพื้นที่ที่ยังไม่ได้รับการรักษาในตัวคุณ เนื้อคู่ที่แท้จริงคือคนที่ทำให้คุณมองเห็นตัวเองได้ชัดเจน
And they know that’s the point.
ที่พวกเขารู้ว่านี่คือกุญแจสำคัญ
They know that you can love a person, but never as much as you can miss them. They know what it’s like to have no choice but to live in the moment, to have to mentally walk yourself through every hour of the day, because otherwise your awareness will be pulled from sifting through what happened and worrying about what will and wondering about where they are and if they even cared at all.
พวกเขารู้ว่าคุณสามารถรักใครสักคนได้ แต่เขาจะไม่คิดถึงคุณมากเท่ากับที่คุณคิดถึงเขา พวกเขารู้ว่าการไม่มีทางเลือกนั้นเป็นอย่างไรนอกจากต้องอยู่กับปัจจุบัน รู้ว่าพวกเขาต้องเติมเต็มทุกชั่วโมงของวัน ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะสงสัยอยู่ตลอดเวลาว่าเกิดอะไรขึ้น กังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป สงสัยว่าเขาอยู่ที่ไหน เขาใส่ใจตัวเองหรือเปล่า?
They know to appreciate what they have while they have it.
พวกเขารู้วิธีชื่นชมสิ่งที่พวกเขามีตอนนี้
They know that there may be no deeper pain than seeing someone you love be in love with someone else. Or, more accurately, someone you thought belonged to you, suddenly belong to someone else. That simply. For all the great oceans of depth that you could feel running between you, that it can be over in a simple drop.
พวกเขารู้ดีว่าการเห็นคนที่คุณรักตกหลุมรักใครสักคนอาจเป็นความเจ็บปวดที่ลึกล้ำที่สุดในโลก หรือให้ชัดเจนยิ่งขึ้น - คนที่คุณคิดว่าเป็นของคุณจู่ๆ ก็เป็นของคนอื่น
They know what it’s like to carefully daydream running into that lost-love again. They know what it’s like to be picking out clothes with them in mind, rehearsing conversations alone in your bedroom, cutting their hair and running a mile longer as though a simple shift of appearance could make someone fall in love again.
พวกเขารู้ดีว่าการฝันกลางวันเกี่ยวกับการพบกับคนรักที่อกหักอีกครั้งทุกวันนั้นเป็นอย่างไร พวกเขารู้ว่ารู้สึกอย่างไรที่ต้องคิดถึงเขาเมื่อเลือกเสื้อผ้า นึกถึงช่วงเวลาที่อยู่กับเขาเมื่ออยู่คนเดียว ตัดผม และไปวิ่งไปยิมเพื่อเขาโดยเฉพาะ ราวกับว่าเธอสามารถเอาชนะความรักของเขาได้อีกครั้งเพียงแค่เปลี่ยนรูปลักษณ์ของเธอ
They know what it’s like to actually run into them, when they’re with someone else. Someone else who is in so many ways not what they are, for better, for worse.
พวกเขารู้ดีว่าการได้เจอกับแฟนเก่ากับคนอื่นนั้นเป็นอย่างไร บุคคลนั้นมีความแตกต่างกันในหลายๆ ด้าน ในทางที่ดีขึ้นและแย่ลง
From that extraordinary pain, they learn that someone’s love for you isn’t lessened or greatened by how much they love someone else. It’s not a singular, expendable thing.
จากความเจ็บปวดที่ไม่ธรรมดานี้ พวกเขารู้ว่าความรักที่บุคคลหนึ่งมีต่อคุณไม่ได้ลดลงหรือเพิ่มขึ้นเนื่องจากความรักที่เขามีต่อผู้อื่น กล่าวอีกนัยหนึ่งไม่ว่าเขาจะรักคุณลึกแค่ไหนเขาก็สามารถรักผู้อื่นได้อย่างเท่าเทียมกันเช่นกัน
And that knowing this may be the greatest lesson of all.
การทำความเข้าใจเรื่องนี้อาจเป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุด
They know what it’s like to live with the ghost of what would have and should have and maybe-still-could be. To be walking down the street with the constant-running narrative of what they’d be saying, what they’d be thinking, if only they were there. To be out at the bar when the conversation seems to drift from your awareness and all of a sudden all you can focus on is the faint thought of what it would be if they were sitting next to you.
พวกเขารู้ว่าการเสียใจกับอดีตอยู่ตลอดเวลาเป็นอย่างไร เมื่อเดินไปตามถนน ฉันเอาแต่คิดว่าคนนั้นจะพูดและคิดอย่างไร และจะดีแค่ไหนถ้าคนนั้นอยู่ใกล้ๆ ที่บาร์ จิตใจของคุณล่องลอยไปไกลและเริ่มฝันกลางวันว่าถ้าเขานั่งข้างๆ จะเป็นอย่างไร
To be holding your basket in line at the grocery store and hear your song come on and all of a sudden, to be imagining all the ways you once thought they imagined you, and how they must think those very same thoughts, send those very same texts, act that very same way, just with someone else.
เมื่อคุณรอต่อแถวที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตพร้อมกับตะกร้าช้อปปิ้งและฟังเพลงโปรดของคุณ คุณจะจำได้ทันทีว่าคุณหน้าตาเป็นอย่างไรในสายตาของเขา ตอนนี้เขาจะมีความปรารถนาแบบเดียวกัน ส่งข้อความแบบเดียวกัน และทำแบบเดียวกันหรือไม่? - เพียงแต่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของบุคคลอื่นอยู่แล้ว
They know what it’s like for there to be strangers in the world who once knew everything about you.
พวกเขารู้ดีว่าครั้งหนึ่งเคยมีคนแปลกหน้าในโลกที่รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพวกเขาเป็นอย่างไร
They know that you somehow always call into your life exactly what you need — the most painful, the most changing amongst it.
พวกเขารู้ว่าคุณมักจะเรียกสิ่งที่คุณต้องการเข้ามาในชีวิต—ในรูปแบบที่เจ็บปวดและเปลี่ยนแปลงมากที่สุด
They know you never lose love. They know that what you experience, how you grow, what you take and learn and see and do because of it, is the point. Not to have it forever, but to become what it was meant to make you.
พวกเขารู้ว่าคุณไม่สามารถขาดความรักได้ พวกเขารู้ว่าคุณผ่านอะไรมาบ้าง คุณเติบโตอย่างไร คุณได้รับอะไรและเรียนรู้ผลที่ตามมา นั่นคือสิ่งสำคัญ ไม่ใช่การมีมันตลอดไป แต่เพื่อให้เป็นสิ่งที่ประสบการณ์เหล่านี้มอบให้กับคุณ
They know that — at first — you’ll spend your time trying to figure out what to do with all the love that is left lingering.
พวกเขารู้ดีว่าในช่วงเริ่มต้น คุณจะใช้เวลามากมายในการพยายามคิดว่าจะทำยังไงกับความรักที่เหลืออยู่
And they know that you’re supposed to give it to yourself.
พวกเขารู้ว่าคุณควรรักตัวเอง
ตัดแปะโดย เฉลิมชัย เอื้อวิริยะวิทย์
โฆษณา