อาจารย์มารหวนภพ (4 เล่มจบ)
ขวงซั่งจยาขวง เขียน / กอหญ้า แปล
โปรยสำนักพิมพ์อรุณ :
บนเขาเจวี๋ยซานมียอดเขาชื่อว่าแท่นเซียน บนยอดเขาแท่นเซียนมีต้นไม้ต้นหนึ่ง บนต้นไม้ติดผลโสมสองผล นั่นคือการกลับมาเกิดใหม่ของสองผู้บำเพ็ญเซียนในอดีต…
เซวียหรานหร่าน ร่างกายอ่อนแอตั้งแต่แบเบาะ ได้บิดามารดาบุญธรรมเก็บมาเลี้ยง เพื่อที่จะรักษาชีวิตให้ยืนยาว เมื่อนางอายุสิบหกปีจึงต้องไปกราบเป็นศิษย์ของผู้บำเพ็ญเซียนซูอี้สุ่ย อาจารย์ผู้หล่อเหลา แต่มักทำสีหน้าเย็นชาน่ากลัวและมีท่าทีแปลก ๆ กับนางเสมอ แต่นางผู้ไม่ฝักใฝ่การบำเพ็ญ ชีวิตมีเพียงปณิธาน “ขอเป็นคนธรรมดาที่ได้กินอาหารอร่อย เกิดเป็นคนมิใช่ง่าย ไยต้องยึดติดกับการเป็นอมตะด้วยเล่า!”
นับตั้งแต่เข้ามาในสำนักก็เป็นศิษย์ไม่เอาไหน นางได้ยินว่าอดีตอาจารย์ของซูอี้สุ่ยคือจอมมารหญิงมู่ชิงเกอ ผู้ก่อหายนะแก่โลกมนุษย์ และถูกฝ่ายธรรมะลงทัณฑ์จนถึงแก่ความตาย แต่ได้ซูอี้สุ่ยชักนำเสี้ยววิญญาณที่เหลือไปพึ่งพิงบนต้นไม้เซียนเพื่อก่อกำเนิดใหม่ในผลโสม ทั้งได้ยินมาว่ามู่ชิงเกอผู้นี้ชื่นชอบในตัวซูอี้สุ่ยแต่ไม่อาจสมหวัง เมื่อกลับมาเกิดใหม่ จึงต้องการผูกวาสนากับเขาอีกครั้ง แต่กลับพบว่าท่าทีที่เขามีต่อนางเปลี่ยนไป
ทว่าผลโสมมีสองผล หากผลหนึ่งคือมู่ชิงเกอ แล้วอีกผลหนึ่งเล่าคือผู้ใดเล่า...การอุบัติขึ้นของสองผลโสมมีอะไรผิดพลาดหรือลึกลับซับซ้อนซ่อนอยู่เบื้องหลังหรือไม่...
หลังอ่านรวดเดียวจบ / เนื้อเรื่องพลิกหลายตลบจนอึ้ง
นี่เป็นนิยายแปลจีนโบราณไม่ย้อนกาลแนวกึ่งเทพเซียนที่ครบรสที่สุดเรื่องหนึ่ง อ่านจบก็เข้าใจว่าทำไมถึงซื้อไปสร้างละครแล้ว เพราะมีองค์ประกอบครบถ้วนที่จะทำให้อารมณ์คนอ่านและคนดูขึ้นสูงสุดและดำดิ่งถึงที่สุด ด้วยสำนวนการเขียนของ ขวงซั่งจยาขวง ไม่ได้ทำให้เศร้านาน สุขนาน หรือซึมนาน แต่เชื่อว่าละครจะพาไปสุดขอบจักรวาลแน่ 555
โปรยสำนักพิมพ์เหมือนจะล่อหลอกว่านางเอกมีที่มาที่ไปไม่ชัดแจ้ง ชื่อเรื่อง “อาจารย์มารหวนภพ” สื่อถึงมู่ชิงเกอผู้มีชาติภพก่อนเป็นผู้บำเพ็ญที่เข้าสู่ทางมาร กลับมาเกิดอีกครั้งในร่างเด็กสาวแสนใสซื่อ เก็บงำประกายเสียสิ้น แต่ความจริงแล้วแก่นหลักของเรื่องอยู่ที่พระเอก-ซูอวี้สุ่ยต่างหาก!
วิธีการเล่าเรื่องของขวงซั่งจยาขวงไม่เคยทำให้ผิดหวังในการพลิกเส้นเรื่องครั้งแล้วครั้งเล่า พลิกแต่ละทีมีหัวใจกระตุก 555 แต่นักเขียนไม่ใช่สายชอบทำให้คนอ่านซึมกระทือ ดังนั้น การเล่าเรื่องที่ควรจะวิปโยคกลับสื่อออกมาอย่างมีอารมณ์ขัน ปล่อยวาง แทรกเรื่องธรรมะในการใช้ชีวิตอย่างแยบคายผ่านตัวเอกทั้งสอง โดยเฉพาะนางเอกที่กลับมาอยู่ในร่างใหม่-มู่ชิงเกอ และพระเอก-ซูอวี้สุ่ย อาจารย์ในชาตินี้ ศิษย์ในภพก่อน และปริศนาอักษรไขว้อีกมากมายในตัวตนของเขา
“อาจารย์มารหวนภพ” มีฉากของเรื่องอยู่ในยุคโบราณซึ่งมีจอมยุทธ์ ผู้บำเพ็ญ เทพเซียน สัตว์วิเศษ ฮ่องเต้ปกครองแว่นแคว้น ภูตผีปีศาจ และสำนักฝึกวิชาเพื่อเหินหาวขึ้นสวรรค์ แต่ละสำนักล้วนแย่งชิงความเป็นใหญ่ เช่นเดียวกับฮ่องเต้ผู้ต้องการความเป็นอมตะ และลาสบอสในความมืดที่คอยชักใยให้ทุกเหตุการณ์ค่อย ๆ โยงใยเข้าหากัน
นักเขียนมิได้เล่าเรียงลำดับการเจอกันของพระนาง แต่ยกภพปัจจุบันของผลไม้ที่หล่นลงมาจากต้นก่อน-เซวียหรานหร่าน ถูกครอบครัวยากจนแต่อบอุ่นความรักเก็บมาเลี้ยง เนื่องจากร่างกายอ่อนแอจึงนำไปฝากเป็นศิษย์ซูอวี้สุ่ย เจ้าสำนักซีซานผู้หล่อเหลาองอาจและเย็นชา หรานหร่านดูเป็นสาวน้อยบอบบางอ่อนแอไร้พื้นฐานที่จะฝึกวิชาได้ดี แต่นางไม่อินังขังขอบ กลับใช้ชีวิตอย่างเริงรื่นสบายใจ ชอบทำอาหารและทำได้อร่อย แม้อาจารย์หน้าบึ้งจะชอบตีหน้ามึนใส่นาง นางก็ทำของชอบให้เขากินผ่อนคลายอารมณ์เป็นใช้ได้!
ความสัมพันธ์เรียบง่ายดำเนินไปจนวันหนึ่งโลกแห่งนี้ได้ต้อนรับการกลับมาของมู่ชิงเกอ-จอมมารหญิงที่วิญญาณแตกซ่านไปแล้วแต่เสี้ยวส่วนหนึ่งถูกศิษย์ซูอวี้สุ่ยกอบเก็บมาปลูกไว้ในผลโสม 20 ปีผ่านไปผลไม้นั้นก็สุกงอมร่วงหล่นจากต้น แม้มู่ชิงเกอคนนี้จะพยายามกลับมาสานสัมพันธ์กับศิษย์คนเดิมที่นางเคยตามติดหยอกเอินเขา แต่เขากลับไม่สนใจใยดี เพิกเฉย ปล่อยให้นางอวดโอ่อยู่กับศิษย์คนอื่นที่เคยปลาบปลื้มไป
ระหว่างการฝึกวิชาและดำเนินความสัมพันธ์แปลก ๆ ระหว่างอาจารย์ซูอวี้สุ่ยกับศิษย์หรานหร่าน มีบททดสอบการก้าวสู่ความเป็นเซียนครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ละครั้งทำให้นางเอกของเราค่อย ๆ แข็งแกร่งขึ้น โดดเด่นขึ้น ได้พบคนที่แต่เดิมเคยเป็นศิษย์ผู้ภักดีของนางในภพก่อน กลับมาเกื้อหนุนให้ความช่วยเหลืออีกครั้งทั้งที่หรานหร่านยังไม่รู้ว่าตัวเองเคยเป็นใครมาก่อน ถึงอย่างนั้นนางก็ไม่สนใจอดีต เพียงใช้ชีวิตนี้อย่างผ่อนคลายเป็นอิสระ ได้กินของอร่อย ได้ฝึกวิชากับอาจารย์ ได้อยู่กับศิษย์พี่ศิษย์น้องเป็นพอ
การทดสอบวิชาบนเขาเทียนม่ายนำพาให้เกิดปริศนาที่ขบไม่แตกเรื่องหนึ่ง เหตุการณ์นี้ชักนำให้มีเรื่องยากคลี่คลายตามมาอย่างต่อเนื่อง จนต้องเข้าไปพัวพันกับฮ่องเต้ในวังหลวง ทำให้รู้ว่าซูอวี้สุ่ยมิใช่เป็นเพียงอาจารย์หน้าตาดีฝีมือฉกาจเท่านั้น หากยังมีศักดิ์เป็นเชื้อพระวงศ์ที่เคยมีคดียุยงให้บิดาผู้เป็นอ๋องก่อกบฏต้องโทษประหาร ทั้งยังเคยตกอยู่ในวังวนของมารมาแล้ว
ยิ่งเรื่องราวผ่านไปก็มีหลายสาเหตุค่อย ๆ เผยตัวทีละนิด ทั้งมู่ชิงเกอคนนั้นไม่ใช่ตัวจริง ทั้งซูอวี้สุ่ยที่หรานหร่านรู้จักในภพนี้ก็ไม่ใช่คนที่มู่ชิงเกอในอดีตเคยรู้จัก ทั้งตัวนางเองยังไม่ใช่ตัวเองเลย แต่นางเอกของเราไม่ใช่คนจมปลักอยู่กับสิ่งที่แก้ไขไม่ได้หรือผ่านไปแล้ว นางเป็นคนที่อยู่กับปัจจุบันอย่างที่สุด เผชิญทุกเหตุด้วยสติปัญญาพรั่งพร้อม และใช้สตินี่แหละแก้ไขทุกปัญหาที่ถาโถมเข้ามาให้ทุกคน
สำหรับซูอวี้สุ่ย-ถ้าคิดว่าตัวเขาในภพนี้กับภพก่อนต่างกันชนิดคนละคนแล้ว นักเขียนยังทำให้เราอึ้งในตัวตนของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากเป็นแคนดิเดทฮ่องเต้เพราะเป็นบุตรชายอ๋องแล้ว ยังเคยเข้าสู่วิถีมารจนได้รับคำเรียกขานว่า “บุตรมาร” ยังไม่พอ ความเก่งกาจมากพรสวรรค์ยังก้าวล้ำกว่านั้นไปอีกหลายขั้น ตรงนี้ไม่เฉลยดีกว่าค่ะ เพราะยังมีปมใหญ่สุดอึ้งรอคนอ่านไปเจอคำตอบของเรื่องราวทั้งหมดในช่วงท้ายเล่มอีกต่างหาก
ความรักของพระนางเป็นไปอย่างน่ารัก ชวนติดตาม ชวนเขินมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามแนวนักเขียนที่ช่างใส่อารมณ์เย้าแหย่มาถูกจุด หรานหร่านในภพนี้เริ่มแรกเห็นเขาเป็นเพียงอาจารย์จริง ๆ แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปก็ค่อย ๆ ซึมซับความเอาใจใส่แบบไม่ตั้งใจของซูอวี้สุ่ยเข้ามาช้า ๆ ส่วนพระเอกของเราก็เจ้าเล่ห์ไม่หยอก ชอบอ้างจิตมารเข้าตัวเป็นเหตุให้นางเอกต้องช่วยสยบด้วยความใกล้ชิดแสนหวานบ่อย ๆ
เป็นความรักที่ไร้ดราม่าจริง ๆ แม้จะมีมารผจญรอบด้านทั้งคนคอยแย่งนางเอก คนคอยชิงพระเอก 555 แต่ทั้งคู่ไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อย หนักแน่นน่าประทับใจมาก และเมื่อเฉลยเงื่อนงำความเข้าใจคลาดเคลื่อนของการกระทำบางอย่างในภพก่อนทีละเรื่อง ก็ยิ่งทำให้พระนางผูกพันกันแนบแน่นยิ่งขึ้นไปอีก
สัตว์วิเศษในเรื่องน่าเอ็นดูมาก อ่านหนังสือแล้วภาพจริงลอยมาเลยทั้งน้องเสือขาวและหงส์เพลิง บรรดาบริวารพระนางก็น่ารัก ทั้งเซียนเฒ่าจอมร่ำสุราผู้เขียนยันต์พึลึกกึกกือและเก่งฉกาจ เหล่าเจ้าสำนักประหลาด ๆ สร้างสีสันในเรื่องได้มีชีวิตชีวา รวมทั้งลูกชายตัวน้อยที่โผล่มาเสริมรอยยิ้มให้คนอ่านท้ายเล่ม
สรุปว่านี่คือหนังสือแปลจีนโบราณแนวแฟนตาซีที่มาครบรส มีรายละเอียด จุดหักเห เส้นพลิกผันให้ตาค้างไม่หยุดหย่อน แต่ละสิ่งนำไปสู่บทเฉลยที่ยิ่งใหญ่จนสมควรต้องอ้าปากค้าง ตรงนี้ไม่บอกให้คาดเดาทั้งสิ้นเพราะเป็นแก่นของเรื่องที่ทำให้เกิดด่านเคราะห์มากมายขนาดนี้ แนะนำให้อ่านเองเท่านั้นค่ะ
คะแนนเต็ม 10 ให้ 9 สำนวนแปลอ่านลื่นไหลสละสลวยผิดคาด 5555 หน้าปกสวยเซ็กซี่เหมาะสมกับความสัมพันธ์พระนางที่ไม่มี NC แต่อ่านแล้ววาบหวามใจไม่รู้สิ้น ชอบบทเฉลยของทุกสิ่งมาก หวังว่าละครชุดจะจบได้แบบนี้ ไม่จบปลายเปิดแบบที่ละครจีนชอบทำนะคะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
