ทำไมเราทุกคนถึงต้องรีบหลุดพ้นจากระบบสมมติหรือสังสารวัฏให้ไวที่สุด
พระพุทธองค์ทรงเผยความจริงที่ว่า สังสารวัฏเป็นของอันตราย แล้วตราบใดที่เรายังไม่ใช่ผู้อยู่ในกระแสมรรค ก็ไม่สามารถจะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ได้อีก เพราะการเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากที่สุดในอนันตจักรวาล เปรียบได้กับการที่เต่าตาบอดตัวหนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ก้นบึ้งของมหาสมุทร จะขึ้นมาบนผิวสมุทรทุก ๑๐๐ ปี แล้วเต่าตาบอดตัวนั้นก็สามารถเอาหัวมุดสอดผ่านแอกไม้ไผ่ที่ลอยอยู่บนยอดคลื่นได้อย่างแม่นยำ ฟังดูเหมือนกับเป็นเรื่องโกหกใช่มั้ยครับ ถ้างั้นลองมาฟังต่อกันอีกสักนิดนะครับ
#สังสารวัฏ #พุทธวจน
ปัจจุบัน มีประชากรโลกอยู่ทั้งสิ้น 8500กว่าล้านคน เป็นจำนวนที่เยอะมากใช่มั้ยล่ะครับ ช้าก่อน ลองมาดูจำนวนประชากรของมดในโลกนี้ดูนะครับ มดมีทั้งหมด 2หมื่นล้านล้านตัวทั่วโลก เกินจำนวนมนุษย์โลกไปมาก หลักล้านๆตัวนะครับ ย้ำ หลักล้านล้านตัว แถมเชื่อได้เลยว่ามดมีจิตวิญญาณแน่นอนไม่ต่างจากสัตว์อื่น ไม่งั้นมดก็จะขยับตัวไม่ได้ จะหากินไม่ได้ จะมีพฤติกรรมขึ้นมาไม่ได้อย่างแน่นอน
ทีนี้มากันที่จำนวนแพลงก์ตอนทั่วโลก แพลงก์ตอนพืช จากผลการคำนวณเชิงคณิตศาสตร์ระดับสูง คาดว่ามีจำนวนแพลงก์ตอนพืชทั่วโลกนี้อยู่ ที่ เก้าพันหกร้อยล้านล้านล้านล้านตัว ในขณะที่แพลงก์ตอนสัตว์มีจำนวนราวสามพันห้าร้อยห้าสิบล้านล้านล้านล้านตัว เห็นมั้ยครับว่าจำนวนของแพลงก์ตอนทั่วโลกนี้มีทั้งหมดแทบจะเป็นอสงไขย เป็นอนันต์ นับไม่ถ้วน มากกว่าจำนวนมนุษย์ไปไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า
ยังไม่รวมจำนวนของสัตว์โลกประเภทอื่นๆอีกนะครับ เช่น จุลินทรีย์ แมลงต่างๆ หมูหมากาไก่ สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์มีปล้อง สัตว์ปีก สัตว์มีขน หนอนตัวแบน หนอนตัวกลม ปะการัง ฯลฯ จะเห็นได้ว่าเมื่อเทียบกับ จำนวน8500กว่าล้านคนของมนุษย์เราแล้ว จงเลิกคิดไปได้เลยว่ามนุษย์มีจำนวนเยอะ และเกิดเป็นมนุษย์กันได้ง่าย มันไม่ใช่ความจริงเลยครับ
นอกจากนี้ พระตถาคตยังทรงเผยว่า การจะเกิดเป็นมนุษย์ได้ ย่อมมาจากมีน้ำหนักของการกระทำกรรมดี และกรรมชั่วมาเท่ากัน มีจิตไม่หลงกระทำกาละ หรือเคยเป็นผู้กระทำกรรมดีมากกว่ากรรมชั่วพ่วงด้วยจิตปรารถนาความเป็นมนุษย์ และไม่หลงกระทำกาละ(คือ ไม่ตายไปพร้อมการวางจิตรักโลภโกรธหลง) จึงได้มาเกิดเป็นมนุษย์ จะสังเกตได้ว่า จิตสุดท้ายเป็นปัจจัยนำส่งอันสำคัญ ที่จะทำให้สัตว์ไปเกิดเป็นเดรัจฉาน พรหม หรือเทวดา หรือมนุษย์ หรือแม้แต่สัตว์นรก และเปรตวิสัย เป็นต้น
การครองภพชาติของเรานั้น ส่วนที่เป็นไปโดยสุข จะเรียกว่า มีกุศลวิบากหนุนนำ ส่วนที่เป็นไปโดยทุกข์ จะเรียกว่า มีอกุศลวิบากหนุนนำ ถ้าเราเป็นมหาเศรษฐีแต่ก็มีทุกข์เพราะการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น แปลว่าในอดีตเคยทำจาคะทานบารมีไว้มาก แต่ไม่รู้จักการเจริญภาวนา ทำให้ต้องมาเกิดเป็นคนรวยมั่งมี แต่ไม่มีความสุข มีแต่ความยึดมั่นถือมั่น ฟุ้งซ่านไป ใจไม่สงบร่มเย็น เป็นต้น
ความน่ากลัวของการเวียนว่ายตายเกิดก็คือ ถ้าเรายังไม่ใช่ผู้เดินอยู่ในกระแสแห่งมรรค เป็นเพียงปุถุชน เราก็จะอยู่อย่างวิ่งตามความสุขแต่เพียงเท่านั้น ไม่รู้จักเจริญภาวนาวิ่งหาสติตื่นรู้ พอเราอยู่นานยาวไป เวลาจะล่วงเลยไปพร้อมกับกุศลวิบากที่ร่อยหรอ เพราะมัวแต่เพลินในสมมติบัญญัติ เพลินในหน้าที่การงาน เพลินในเงินทองทรัพย์สมบัติ เพลินในลาภยศสรรเสริญและกาม เพลินในสามีภรรยาและบุตรหลาน เพลินในทางโลกทั้งหมด
บุคคลที่เอาแต่เสวยกุศลวิบากจนหมดไป หากบุคคลนั้นเป็นเทวดาปุถุชน เขาจะตายทันทีแล้วลงไปเกิดในนรกหรือสัตว์เดรัจฉาน หากบุคคลนั้นเป็นมนุษย์ปุถุชน เขาจะประสบความลำบากถ้ายังไม่ตาย จะทุกขเวทนาสาหัสในตอนยังมีลมหายใจ แต่เมื่อเขากระทำกาละตกตายเพราะกายแตก เขาย่อมเข้าถึง นรกกำเนิด ทุคติ วินิบาต เดรัจฉานและเปรตวิสัย เสมอไป
มาถึงตรงนี้ ทุกคนคงจะพอสังเกตเห็นแล้วว่า กรรมเลวที่เราเคยทำไว้ไม่ว่าจะในชาติปางก่อนหรือชาตินี้ จะยังคงซ่อนตัวอยู่ในสุมทุมมืดราวกับหมาล่าเนื้อที่พร้อมจะโดดออกมาขย้ำพวกเราให้จมเขี้ยว คุณเคยสังเกตเห็นดาราดังที่ครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตรุ่งโรจน์แต่ทุกวันนี้นอนติดเตียงจมกองอุจจาระปัสสาวะไหมครับ เคยเห็นคนรวยมีชื่อเสียงที่เคยเป็นขวัญใจมหาชนมาในสมัยก่อนแต่ตอนนี้กลายเป็นขอทานยาจกยากไร้ไหม เคยเห็นคนที่ประสบความสำเร็จมากมาก่อนแต่ตอนนี้ชีวิตตกต่ำจนเป็นบ้าไปแล้วไหมครับ นั่นล่ะตัวอย่างเล็กๆน้อยๆของ"คนบุญหมด"
ดังนั้น สิ่งที่เราจะประมาทไม่ได้เลย คือ ถ้าเปรียบอกุศลวิบากเป็นเกลือ เปรียบกุศลวิบากเป็นน้ำ การจะทำให้เกลือจืดได้ เราต้องเติมน้ำไปให้มากกว่าเกลือนั่นเองครับ เพราะยิ่งเติมน้ำมากเท่าไร เกลือจะจืดลงมากเท่านั้นเพราะโดนน้ำเจือจาง พอมันจืด เราจะได้กินน้ำจืดที่ดีต่อสุขภาพ ที่นี้ไตเราก็จะไม่วาย เราจะปลอดภัย ไม่ต้องกลัวตายอีกแล้ว เปรียบเกลือเป็นดั่งภัยของการเวียนว่ายตายเกิด เปรียบน้ำเปล่าเป็นดั่งกุศลกรรมบถ 10 จากการภาวนารู้แจ้งอริยสัจสี่ ต่อให้เป็นการรู้อยู่เนืองๆ พระพุทธองค์ก็ทรงนับรวมด้วยนะครับ
ด้วยเหตุทั้งหมดข้างต้นจึงเป็นที่มาที่พระพุทธองค์เปิดเผยให้พวกเรารู้ว่าการเกิดมาโดยที่ไม่ยอมเจริญภาวนา เกิดมาใช้ชีวิตโดยไม่สร้างสมปัญญาเห็นทุกขภัยในวัฏสงสาร จึงเป็นของอันตรายอย่างยิ่งยวด และการจะเกิดชาติหน้าเป็นมนุษย์และเทพนั้นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ถ้าเราไม่เดินในกระแสแห่งมรรคมีองค์๘ให้ได้ สิ่งที่ผมเล่าให้ฟังนี้เป็นแค่ภาษาที่สมมติขึ้นมาในพระไตรปิฎกเพื่ออธิบายให้ทุกคนเข้าใจ แต่มันจะเข้าใจถ่องแท้ไปไม่ได้หรอกครับถ้าทุกคนไม่น้อมนำสิ่งเหล่านี้ไปปฏิบัติจริงจนเริ่มเห็นผล เพราะนิพพานเป็นสุขที่แท้จริง
แอดมินสกิทาเทพ แห่งเพจเฟ๊ซบุ๊ค"ธรรมะแฟนตาซี"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
