ตอนที่ 3 ความจริงของไดอารี่วิเศษ
“รูปวาดใบนี้มีชิ้นเดียวนะครับ“
เพื่อนพฤกษ์ยิ้ม
“มีชิ้นเดียวหรอคะ?”
โรสมองหน้าพฤกษ์ด้วยความสงสัย
“ใช่ มีแค่ชิ้นเดียวในโรสนี้เท่านั้น”
พฤกษ์ยิ้มสดใสแบบกวนๆ
“ใช่ ป๊าววววว!!!”
ไดม่อนทำหน้ากวนๆใส่พฤกษ์
“ใช่ครับ”
พฤกษ์ยิ้มอย่างสุภาพ
“เอ่อ… ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม พฤกษ์”
โรสเริ่มเปิดประเด็น
“ห้ะ!! รู้จักกันด้วยหรอ?”
ไดม่อนตกใจ
“ได้สิ จะคุยตรงนี้หรือ จะคุยแค่สองคน”
พฤกษ์ยิ้มประชดไดม่อน
“เดี๋ยวๆ เพื่อนม่อน จะคุยกันสองคนได้ไง”
ไดม่อนมองหน้าทั้งสองคนด้วยความสงสัย
“งั้น ขอคุยแค่สองคนนะ ม่อน
ขอโรสคุยกับพฤกษ์ก่อนนะ”
โรสยิ้มให้ม่อนเพื่อนของเธอ
“โอเค ก็ตามนั้นอ่ะ”
ไดม่อนหันหน้าหนี
“นั่งร้านกาแฟฝั่งนู้นไหม ไม่ค่อยวุ่นวาย”
พฤกษ์ผายมือไปร้านกาแฟตรงข้าม
“โอเคเลย”
โรสพยักหน้าเบาๆ
“กินด้วยได้ปะ กำลังหิวพอดี!!”
ไดม่อนเริ่มป่วน
“ม่อน!!!”
โรสมองหน้าเพื่อน เธอรู้ว่าเขากำลังจะป่วน
“ล้อเล่นหน่าา”
ไดม่อนหัวเราะ
ณ ร้านกาแฟ
“มีเรื่องอะไรจะถามหรอ”
พฤกษ์ยิ้มเบาๆ
“เรื่องออดี้น่ะ ออดี้ ไม่ตอบอะไรเลย
ทำไมพฤกษ์ถึง ทิ้งออดี้ไว้ล่ะ”
โรสถามด้วยความสงสัย
“เธออยากรู้จริงๆหรอ”
พฤกษ์ยิ้มเล็กน้อย
“ใช่!!!”
โรสพยักหน้า
“งั้นขอมือหน่อย”
พฤกษ์ยิ้ม
“บ้าหรอ!! ขอมืออะไร”
โรสแอบกลัวเล็กน้อย
“จะพาไปดู ไปม้ะ!!!”
พฤกษ์ยิ้มเล็กน้อย
“ไปไหน!!!”
โรสงง
“วางมือลงมาสิ”
เขาแบมือของเขา
“ห้ะ!!!“
โรสค่อยๆวางฝ่ามือของเธอทับลงบนฝ่ามือของเขา
”ที่นี่ที่ไหน!!!“
โรสมองไปรอบๆ ที่นี่ไม่ใช่ที่เดิมของเธอ
”ที่นี่แหละ ออดี้ถูกสร้างขึ้นที่นี่ก่อนที่ออดี้
จะถูกทิ้งไว้ที่ร้านหนังสือ“
พฤกษ์เปิดภาพเรื่องราวในอดีตให้เธอดู
“Rose Quartz หลอมรวมกับดอกกุหลาบสีขาว
เป็นแหล่งควบคุมพลังให้สิ่งนี้สามารถเป็นสิ่งวิเศษได้”
พ่อของพฤกษ์กำลังทำการทดลอง
“สมุดเปล่าเล่มนี้จะกลายเป็นสมุดวิเศษ แต่มีข้อแม้”
พ่อพูดก่อนจะยื่นสมุดไดอารี่วิเศษให้เขา
“ข้อแม้อะไรครับ”
พฤกษ์หยิบสมุดจากพ่อของเขา
“คนที่สามารถสั่งการได้
จะต้องเป็นคนที่สมุดเล่มนี้เลือกเท่านั้น
Rose Quartz เป็นแร่ที่เต็มไปด้วยความรัก
คนที่จะสามารถสั่งการสมุดเล่มนี้ได้
จะต้องเป็นคนที่มีแร่ธาตุเดียวกันในจิตวิญญาณ
ถึงจะสามารถสั่งการสมุดเล่มนี้ให้กลายเป็น
สมุดวิเศษ สามารถเสกอะไรก็ได้“
พ่อของพฤกษ์พูดต่อ
”แร่ธาตุเดียวกัน พ่อหมายความว่ายังไงครับ“
พฤกษ์ถามนิ่งๆ
”ถ้าลูกได้เจอคนนั้น ลูกจะเข้าใจเอง“
พ่อยิ้มเบาๆ
”ฟังนะ พฤกษ์ขอตั้งชื่ิอสมุดไดอารี่เล่มนี้ว่า ออดี้“
พฤกษ์พูดกับสมุดไดอารี่วิเศษ
”ได้ยินแล้ว!!!“
เสียงออดี้ สมุดไดอารี่วิเศษตอบกลับ
”นายพูดได้ไงอ่ะ!!!“
พฤกษ์ตกใจเล็กน้อย
”นายยังพูดได้เลย“
ออดี้ตอบ
”อ้าว!! นี่นายกวนแบบนี้ได้ด้วยหรอเนี่ย!!!“
พฤกษ์รู้สึกแปลกใจกับสิ่งประดิษฐ์ของพ่อเขา
”กวนอะไร นายยังพูดได้เลย
ทำไมออดี้จะพูดไม่ได้ล่ะ“
ออดี้ตอบ
”น่าสนุกจังเลย แฮะ!!!“
พฤกษ์รู้สึกสนุก
”งั้นมาสนุกกันเถอะ!!!“
ออดี้ตอบ
”งั้นช่วยเสกดอกกุหลาบขาวให้หน่อยสิ“
พฤกษ์ยิ้มเบาๆ
”ไม่!!! คนที่จะสั่งออดี้ได้
จะต้องเป็นคนที่ออดี้เลือกเท่านั้น“
ออดี้ตอบกลับ
”แย่จัง จะตามเจ้าของได้ที่ไหนล่ะ“
พฤกษ์ถอนหายใจ
”ออดี้ก็ไม่รู้ แต่ถ้าออดี้เจอเมื่อไร
ออดี้จะบอกพฤกษ์ คนแรกเลยนะ“
ออดี้ตอบ
”ชาตินี้จะเจอไหมล่ะ“
พฤกษ์ส่ายหัว
”พ่อจะไปเที่ยวร้านเพื่อนฝากเอาอะไรไหม?“
พ่อของพฤกษ์ถามจากนอกบ้าน
เขานึกขึ้นได้ว่า ร้านเพื่อนพ่อของเขา
คือร้านหนังสือ เขารีบวิ่งไปหาพ่อของเขาทันที
”พ่อครับ ไปด้วยได้ไหมครับ“
พฤกษ์ขึ้นรถยนต์
”ทำไมรอบนี้ถึงไปล่ะ“
พ่อทำหน้างงๆ
”นี่ครับ!!!“
พฤกษ์ยื่นสมุดไดอารี่วิเศษของพ่อขึ้นมา
”จะฝากสมุดเล่มนี้ ไว้ที่ร้านหนังสือ ว่างั้น?“
พ่อเขาพยักหน้าเบาๆ
”ครับ“
พฤกษ์พยักหน้าเบาๆ
”งั้นก็ดีเหมือนกัน หวังว่าจะได้เจอกับเจ้าของตัวจริง“
พ่อเขาขับรถออกจากบ้าน
”สิ่งประดิษฐ์ของพ่อพฤกษ์?“
โรสตกใจ
”ใช่ ออดี้คือสิ่งประดิษฐ์ของพ่อ
และโรสคือคนที่พวกเราตามหา“
พฤกษ์ยิ้มเบาๆ
”ตามหาโรส?“
โรสทำหน้านิ่ง
”ห้ะ!!! กลับมาที่ร้านได้ไง!!!“
โรสตกใจอย่างแรง
”เจอแล้ว เจ้าของไดอารี่วิเศษตัวจริง“
พฤกษ์ยิ้มเบาๆ
”แร่ธาตุในจิตวิญญาณ หมายความว่ายังไงอ่ะ“
โรสทำหน้านิ่งๆ เธอกำลังอยากรู้อะไรบางอย่างจากเขา
”เธอไม่เข้าใจหรอก มันเป็นเรื่องที่อธิบายยากน่ะ“
พฤกษ์ยิ้ม
”แล้วยังไงต่อล่ะ เจอเจ้าของตัวจริงแล้วยังไงต่อ“
โรสไม่เข้าใจ
”ไม่รู้สิ“
พฤกษ์ส่ายหัว
”อ้าว!!! ไม่รู้ได้ไงอ่ะ“
โรสถอนหายใจ
”ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะเป็นยังไง“
พฤกษ์ส่ายหัวเบาๆ
”งั้น โรสขอตัวก่อนนะ ต้องรีบกลับแล้วน่ะ“
โรสยิ้มให้เล็กน้อยก่อนเดินไปหาไดม่อน
เพื่อนของเธอยืนอยู่รอข้างนอกทางเดิน
“ไปเดินเล่นกันต่อเถอะ”
โรสยิ้มให้ไดม่อน
“ปะ!!!”
ไดม่อนยิ้ม
“ที่นี่ปีนี้ดูครึกครื้นกว่าปีอื่นเลยเนอะ
เอ๊ะ !!! แร่หิน คริสตัล”
โรสเห็นหนังสือเกี่ยวกับแร่หิน
เธอกำลังอยากรู้เกี่ยวกับแร่ธาตุในจิตวิญญาณ
เธอเดินเข้าไปดูหนังสือเล่มนั้นทันที
“สนใจเรื่องแบบนี้หรอ ไปที่ร้านพ่อม่อนสิ”
ไดม่อนพูดด้วยความหวังดี
“จริงด้วย!!! ลืมนึกไปเลยอ่ะ
อยากรู้เรื่องแร่ธาตุแล้วก็จิตวิญญาณ
เกี่ยวข้องอะไรกันหรอ ไม่เข้าใจเลย”
โรสถามด้วยความอยากรู้
“ม่อนไม่รู้เรื่องอะไรเลย โทษที
แต่เรื่องนี้ถามพ่อและแม่ม่อนได้นะ
ไปที่ร้านม่อนก็ได้ เพชร ก็เป็นแร่ธาตุ
เหมือนพวกแร่หินพวกนี้”
ไดม่อนพยายามอธิบายสุดชีวิต
“จริงหรอเนี้ย น่าสนุกจัง“
โรสรู้สึกอยากรู้เรื่องนี้มากขึ้นเรื่อยๆ
โรสหยิบหนังสือเล่มใหญ่ที่เพิ่งซื้อจากงานหนังสือขึ้นมา
มันเป็นหนังสือเกี่ยวกับแร่ธาตุที่อธิบาย
ถึงพลังและคุณสมบัติลึกลับของแร่ธาตุต่างๆ
รวมถึง Rose Quartz ซึ่งเป็นแร่ที่เกี่ยวข้องกับเธอโดยตรง
“Rose Quartz เป็นแร่ที่มีคุณสมบัติเด่น
ในการเชื่อมโยงกับความรักและจิตวิญญาณ
ถือเป็นแร่ที่มีพลังในการรักษาจิตใจและช่วยเสริมสร้าง
ความสัมพันธ์กับพลังงานด้านในของมนุษย์ นอกจากนี้
ยังมีความเชื่อว่า Rose Quartz สามารถทำงาน
ร่วมกับจิตวิญญาณได้ โดยสร้างคลื่นพลังงาน
ที่สามารถสื่อสารกับจิตใจของผู้ครอบครองได้”
โรสอ่านไปจนเจอส่วนที่เธอกำลังสงสัย
“ในวิทยาศาสตร์ยุคใหม่ มีการค้นพบว่าแร่ธาตุสามารถเก็บข้อมูลได้ เช่นเดียวกับผลึกคริสตัลที่ใช้ในเทคโนโลยีต่างๆ อย่างนาฬิกาควอตซ์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ข้อมูลที่เก็บอยู่ในผลึกจะถูกเก็บในรูปแบบของการสั่นสะเทือนที่สามารถเข้าถึงได้โดยปัญญาประดิษฐ์หรือผู้ที่มีพลังจิตวิญญาณเชื่อมโยง
กับแร่ธาตุนั้นๆ”
โรสอ่านหนังสือเล่มนี้ในห้องนอนของเธอ
เธอยังมีคำถามมากมายเกี่ยวข้องกับตัวเอง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
