Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
กุ้ยหลิน
•
ติดตาม
26 ก.ย. 2024 เวลา 10:34 • ประวัติศาสตร์
ขุนโจรเหลียงซาน 162
น้ำไฟกำราบเหลียงซาน (2) ขุนพลน้ำไฟ
ไท่โส่วเมืองหลิงโจวรับพระราชโองการจากฮ่องเต้ เรียกสองขุนพลซ่านถิงกุย เว่ยติ้งกว๋อมาแจ้งให้ทราบ ตระเตรียมทัพที่จะโจมตีเหลียงซาน ยังไม่ทันได้เคลื่อนทัพ มีรายงานว่าทัพเขาเหลียงซานยกมา
“ง้าวใหญ่กวนเสิ้งแห่งผู่ตงนำทัพมาบุกเมืองเรา”
ซ่านถิงกุย เว่ยติ้งกว๋อจึงยกทัพออกไปรับศึก สองทัพตั้งประจันหน้ากัน ขุนพลทิพย์วารี 圣水将军 ขี่ม้าขึ้นหน้า
戴一顶浑铁打就四方铁帽,顶上撒一颗斗来大小黑缨。
披一付熊皮砌就嵌缝沿边乌油铠甲,穿一领皂罗绣就点翠团花秃袖征袍,
着一双斜皮踢镫嵌线云跟靴,系一条碧鞓钉就迭胜狮蛮带。
一张弓,一壶箭。
骑一匹深乌马,使一条黑杆枪。
สวมหมวกเกราะเหล็กจตุรัส
ยอดพู่ดำขนาดวัดเทียบทัพพี
เหล็กดำมันคั่นตัดขอบเกราะหนังหมี
ชุดศึกโปร่งดำมีเตี่ยนชุ่ยบุปผา
เหยียบบังโกลนรองเท้าหนังลายเมฆา
เข็มขัดหน้าสิงห์ซ้อนทับหยกเลอค่า
ขี่อาชาสีดำสนิทมิผิดกา
คู่กายาทวนดำแล่งศรคันธนู
มีธงบัญชาทัพหันด้านเหนือสีดำปักอักษรเงินเจ็ดตัว “ขุน พล ทิพย์ วารี ซ่าน ถิง กุย 圣水将军单廷珪”
อีกด้านมีเสียงกระพรวนม้าดัง ขุนพลเทพอัคคีขึ่ม้าขึ้นหน้ามาเช่นกัน
戴一顶朱红缀嵌点金束发盔,顶上撒一把扫帚长短赤缨。
披一副摆连环吞兽面狻猊铠,穿一领绣云霞飞怪兽绛红袍,着一双刺麒麟间翡翠云缝锦跟靴。
带一张描金雀画宝雕弓,悬一壶凤翎凿山狼牙箭。
骑坐一匹胭脂马,手使一口熟铜刀。
สวมหมวกเกราะใบแดงแต้มสุวรรณ
ยอดพู่แดงสั้นยาวราวแส้กวาด
เกราะซวนหนีห่วงโซ่หน้าสัตว์ประหลาด
ชุดศึกชาดปักส่ำสัตว์เหินเมฆา
สวมรองเท้ากิเลนเหยียบเมฆหยก
พกธนูฉลักทาทองลายมยุรา
กระบอกศรขนหงส์เขี้ยวหมาป่า
ขี่ม้าแดงเอียนจือง้าวสำริด
(ม้าเอียนจือ 胭脂马 มีสีแดง เป็นชื่อม้าที่ลิโป้ขี่)
มีธงบัญชาทัพหันด้านใต้สีแดงปักอักษรเงินเจ็ดตัว “ขุน พล เทพ อัคคี เว่ย ติ้ง กว๋อ 神火将军魏定国”
กวนเสิ้งเห็นขุนพลทั้งสองขึ้นหน้ามาพร้อมกัน จึงทักทายว่า “ท่านขุนพลทั้งสอง ไม่ได้พบกันนาน”
ซ่านถิงกุย เว่ยติ้งกว๋อพากันหัวเราะ ชึ้หน้ากวนเสิ้งด่าว่า
“คนถ่อยไร้สามารถ บังอาจขบถคิดคด ทรยศต่อราชสำนักเบื้องบน หลบหลู่บรรพชนเบื้องล่าง ไม่รู้ที่ตาย นำทหารมานี่ มีอะไรจะพูด”
กวนเสิ้งตอบว่า “ท่านขุนพลทั้งสองกล่าวผิดแล้ว เบื้องบนทุกวันนี้เมามัว ขุนนางชั่วเหลิงอำนาจ มิใช่ญาติมิช่วงใช้ มิใช่แค้นส่วนตนไม่สนใจ ท่านพี่ซ่งกงหมิงใช้พระคุณทรงคุณธรรม ผดุงธรรมแทนฟ้า ให้กวนเสิ้งมาเชื้อเชิญท่านขุนพลทั้งสอง แม้นไม่รังเกียจ ให้ย้ายข้างมาอยู่ร่วมค่ายกัน”
1
ซ่าน เว่ยสองขุนพลได้ฟังก็โกรธไม่โต้เถียงควบม้าเข้าจู่โจมกวนเสิ้งพร้อมกัน ดังพายุฝนแดนเหนือ และกองเพลิงแดนใต้ เซวียนจ้าน เห่าซือเหวินโผนม้าจากด้านซ้ายและขวาของกวนเสิ้งออกรับศึก ง้าวเจอง้าว ทวนเจอทวน รบกันอยู่ๆ สองขุนพลน้ำไฟก็ชักม้าหนีกลับค่าย เซวียนจ้าน เห่าซือเหวินไล่ตาม เว่ยติ้งกว๋อหนีเข้าค่ายไปทางซ้าย เซวียนจ้านตามหลังติด ซ่านถิงกุยหนีไปทางด้านขวา เห่าซือเหวินตามไป
พอหลงเข้าค่ายพยุหะไป เซวียนจ้านเห็นทหารเดินเท้าเกราะแดงธงแดงราวห้าร้อยนายตั้งแถวเรียงหนึ่งเข้ามาล้อม ใช้ตะขอยาวและบ่วงบาศทั้งเกี่ยวทั้งคล้องอุตลุต จนถูกจับเป็นทั้งคนทั้งม้า
เห่าซือเหวินพบทหารเกราะดำธงดำราวห้าร้อยคนตั้งแถวเรียงหนึ่งเข้ามาล้อมจับเป็นได้เช่นกัน
ทั้งสองถูกนำตัวส่งไปยังเมืองหลิงโจว
ทัพทหารห้าร้อยเปิดฉากโจมตีทหารกวนเสิ้งจนแตกยับถอยหนีจ้าละหวั่น จนกระทั่งมาพบกับหลินชง หยางจื้อผู้นำทัพหนุนตามมา จึงตีโตัได้ ขับไล่ทหารเมืองหลิงโจวแตกกลับไป กวนเสิ้งจึงรวมทัพเข้ากับหลินชง สักพักซุนลี่กับหวงซิ่นก็ตามมาถึง จึงตั้งค่ายด้วยกัน
ทางด้านขุนพลน้ำไฟ จับตัวเซวียนจ้าน เห่าซือเหวินได้ กลับเข้าเมืองด้วยชัยชนะ จางไท่โส่ว 张太守 ผู้รักษาเมืองจัดเลี้ยงฉลองชัย แล้วให้ต่อรถนักโทษ ใส่ตัวเซวียนจ้าน เห่าซือเหวิน ให้ทหารสามร้อยนายคุมตัวไปส่งราชสำนักกรุงตงจิง
ขบวนส่งตัวนักโทษลัดเลาะมาตามทางล่วงเข้าตำบลหนึ่งเต็มไปด้วยไม้ใหญ่ตายซาก ตามพื้นเต็มไปด้วยหน่ออ่อนต้นกกอ้อ มีเสียงม้าล่อดัง โจรกลุ่มหนึ่งออกมาสกัดทาง ตัวนายถือขวานใหญ่คู่ เสียงดังปานฟ้าผ่าคือ พายุหมุนดำหลี่ขุย มีตัวนายรองตามมาผู้หนึ่ง
相扑丛中人尽伏,拽拳飞脚如刀毒。
劣性发时似山倒,焦挺从来没面目。
นักมวยปล้ำทั้งปวงเข็ดขยาด
จะวาดแขนวางขาสารพัดพิษ
ยามฉุนเฉียวดังเขาถล่มมิมีผิด
ไม่ไว้หน้าสักนิดคือเจียวถิ่ง
หลี่ขุย เจียวถิ่ง นำลิ่วล้อสกัดขบวนรถส่งตัวนักโทษ ไล่สังหารทหารที่ควบคุมมา ด้านหลังยังมีตัวนายอีกผู้หนึ่ง
狰狞丑脸如锅底,双睛迭暴露狼唇。
放火杀人提阔剑,鲍旭名唤丧门神。
หน้าดุร้ายอัปลักษณ์ก้นหม้อด่าง
สองตาขวางปากแสยะกว้างอย่างหมาป่า
กระบี่กว้างชอบวางเพลิงและเข่นฆ่า
สมฉายาเป้าสวี้มรณะเทพ
มรณะเทพเป้าสวี้ ใช้กระบี่สองคมใบกว้าง 阔剑 (คว่อเจี้ยน) ฟันม้าล้ม ทหารทึ่เหลือวิ่งหนีไม่คิดชีวิต พอดูหน้านักโทษเห็นว่าเป็นเซวียนจ้าน เห่าซือเหวิน หลี่ขุยจึงถามสาเหตุ
เซวียนจ้านเห็นหลี่ขุยกลับย้อนถามว่า “ทำไมท่านจึงมาอยู่ที่นี่”
หลี่ขุยว่า “ท่านพี่ไม่ให้ข้าออกมาฆ่าคน ข้าเลยลงเขามาเอง ฆ่าเจ้าหันป๋อหลงไปก่อน แล้วมาเจอเจียวถิ่งพาข้ามาที่นี่ เจอเป้าสวี้อย่างกับคุ้นเคยกันมาก่อน ต้อนรับข้าอย่างพี่น้อง คุยกันอยู่ว่าจะยกพวกไปถล่มหลิงโจว ลิ่วล้อมาบอกว่า มีทหารทางการคุมนักโทษผ่านมา คิดแค่ว่าโจร ไม่รู้ว่าเป็นท่านทั้งสอง”
เป้าสวี้เชิญมากันยังค่าย ล้มวัวจัดสุราอาหารรับรอง
เห่าซือเหวินว่า “น้องเรา เมื่อมีใจจะไปเข้าร่วมเหลียงซาน เช่นนั้นก็พาทหารที่มีไปช่วยตีหลิงโจวด้วยกัน”
เป้าสวี้ว่า “ผู้น้อยกับพี่หลี่ก็ได้คุยกันอยู่เหมือนอย่างที่ใต้เท้าว่า ที่ค่ายนี่ มีม้าอยู่สองสามร้อยตัว ลิ่วล้อราวเจ็ดร้อย พวกเราทั้งห้า ไปตีหลิงโจวกัน”
ฝ่ายทหารคุมนักโทษหนีตายกลับเข้าเมืองไปรายงานจางไท่โส่วว่า “ระหว่างทางมีพวกโจรมาปล้นรถนักโทษ ไล่สังหารพวกเรา”
ซ่านถิงกุย เว่ยติงกว๋อได้ฟังก็โกรธว่า “เดี๋ยวไปจับพวกมันมาประหารเสียที่นี่”
มีรายงานว่ากวนเสิ้งมาท้ารบอยู่หน้าเมือง ซ่านถิงกุยชิงขึ้นม้าเปิดประตูเมือง นำทหารห้าร้อยคนออกรับศึก พอเห็นหน้ากวนเสิ้งก็ด่าว่า “ขุนพลพ่ายศึกขายหน้าบ้านเมือง ทำไมยังไม่ไปตาย”
กวนเสิ้งไม่ตอบ ควบม้ารำง้าวเข้าหา รบกันได้ห้าสิบกว่าเพลง กวนเสิ้งก็ชักม้าหนี ซ่านถิงกุยกวดตามมาได้สิบกว่าลี้ กวนเสิ้งเหลียวหลังตวาดว่า “ยังไม่ลงม้ามายอมแพ้ มัวรออะไร”
ซ่านถิงกุยเสือกทวนแทงใส่กลางหลังกวนเสิ้ง กวนเสิ้งใช้ง้าวปัดพร้อมตวาดว่า “ลงไป”
ซ่านถิงกุยตกม้า กวนเสิ้งลงจากม้าเข้ามาพยุงให้ลุกขึ้น พร้อมกล่าวว่า “ขออภัยด้วย ท่านขุนพล”
ซ่านถิงกุยรีบคำนับ ขอยอมแพ้
กวนเสิ้งว่า “ข้าเคยแนะนำท่านต่อท่านพี่ซ่งกงหมิงอยู่หลายครั้ง จึงได้มาชักชวนท่านขุนพลทั้งสองให้มาร่วมอุดมการณ์กัน”
ซ่านถิงกุยว่า “ผู้ไร้ความสามารถยินดีพลีแรงกาย ร่วมผดุงธรรมแทนฟ้า”
ทั้งสองจึงขี่ม้าเคียงกันกลับมา หลินชงเห็นขี่ม้าคู่กันมาจึงถามสาเหตุ กวนเสิ้งไม่พูดถึงผลแพ้ชนะ ตอบว่า
“พอเข้าไปในป่า ก็ท้าวความเก่า แล้วชักชวนให้มาสามิภักดิ์” พวกหลินชงต่างยินดี
ซ่านถิงกุยขึ่ม้ากลับมาหน้าขบวนพยุหะของตนแล้วตะโกนเรียก ทหารเกราะดำทั้งห้าร้อยย้ายข้างตามมา ส่วนทหารที่เหลือกลับเข้าเมืองไปรายงานจางไท่โส่ว
เว่ยติ้งกว๋อได้ฟังก็โกรธ วันรุ่งขึ้นจึงนำทหารออกจากเมืองมาท้ารบ ซ่านถิงกุย กวนเสิ้ง หลินชง ขี่ม้ามาหน้าขบวน ประตูขบวนพยุหะเคลื่อนเปิด ขุนพลเทพอัคคีเว่ยติ้งกว๋อขี่ม้าออกมา พอเห็นซ่านถิงกุยสามิภักดิ์กวนเสิ้งแล้วก็ด่าว่า
“ไพร่ไร้คุณธรรม ลืมคุณขบถเจ้า”
กวนเสิ้งโกรธโผนม้าเข้าหา รบกันได้ไม่ถึงสิบเพลง เว่ยติ้งกว๋อหนีกลับขบวนพยุหะของตน กวนเสิ้งจะกวดตามไป ซ่านถิงกุยตะโกนลั่นมาว่า “ท่านขุนพล อย่าตาม”
กวนเสิ้งรีบยั้งม้าไว้ ไม่ทันขาดคำ มีทหารเกราะแดงออกมาจากค่ายพยุหะห้าร้อยคนถืออุปกรณ์ไฟในมือ เข็นรถเพลิงห้าสิบคันบรรทุกกกแห้งและเชื้อที่ติดไฟง่ายเต็มรถ กลางหลังทหารแต่ละคนสะพายน้ำเต้าบรรจุกำมะถัน ดินประสิว จุดปะทุอยู่ กรูกันออกมา เข้าใกล้คน คนล้ม เข้าใกล้ม้า ม้าเจ็บ ทหารของกวนเสิ้งแตกฮือหนีตะเลิดมาถึงสี่สิบลี้จึงตั้งค่ายใหม่
เว่ยติ้งกว๋อนำทหารกลับเมือง พอใกล้จะถึงกลับเห็นเพลิงลุกไหม้อยู่ในเมือง เป็นฝีมือของพวกหลี่ขุย เจียวถิ่ง เป้าสวี้นำกำลังจากเขาไม้ตายซากมาทางหลังเมืองตีประตูทิศเหนือแตก บุกเข้าเผาเมืองปล้นคลังและเสบียง เว่ยติ้งกว๋อไม่กล้าเข้าเมือง พาทหารถอยมา พบเข้ากับกวนเสิ้งพาทหารย้อนตามมาไล่ตีจนไม่เป็นขบวน หนีไปปักหลักที่อำเภอจงหลิง 中陵县 กวนเสิ้งนำทัพตามไปล้อมไว้ ให้ทหารเข้าตี เว่ยติ้งกว๋อปิดประตูไม่ยอมออกรบ
ซ่านถิงกุยจึงกล่าวกับกวนเสิ้ง และพวกหลินชงว่า “คนผู้นี้เป็นคนกล้า หากโจมตีหนักมือ คงยอมตายไม่ยอมถูกหยาม ยิ่งคุกคามยิ่งไม่เห็นผล ต้องผ่อนปรนจึงลุล่วง ผู้น้องยินดีเข้าไปในอำเภอ ไม่หลบเลี่ยงคมหอกดาบ ใช้วาจาเกลี้ยกล่อมให้ยอมมัดมือมาสามิภักดิ์ ไม่ต้องใช้อาวุธ”
กวนเสิ้งได้ฟังก็ยินดี ให้ซ่านถิงกุยขี่ม้าเข้าอำเภอไปโดยลำพัง
ทหารมารายงาน เว่ยติ้งกว๋อออกมาพบ ซ่านถิงกุยกล่าวเกลี้ยกล่อมว่า “ทุกวันนี้ ราชสำนักเลอะเลือน ฟ้าดินจึงวุ่นวาย โอรสสวรรค์เมามัว ขุนนางชั่วเหลิงอำนาจ พวกเราติดตามซ่งกงหมิง อาศัยหนองน้ำเพียงชั่วคราว วันหน้าขุนนางชั่วพ้นตำแหน่ง ยามนั้นเรื่องร้ายกลายดียังมิสาย”
เว่ยติ้งกว๋อได้ฟัง นิ่งคิดอยู่ครึ่งค่อนวันจึงกล่าวว่า “หากจะให้ข้ายอมแพ้ มีเพียงให้กวนเสิ้งมาเชิญเอง ข้าจึงสามิภักดิ์ หากเขาไม่มา ข้ายอมตายไม่ยอมถูกหยาม”
ซ่านถิงกุยขึ้นม้ากลับมารายงานกวนเสิ้ง
กวนเสิ้งกล่าวว่า “ชายชาตรีทำการใด ไยต้องเฝ้าแต่ระแวง” จึงเตรียมขึ้นม้าไปกับซ่านถิงกุยเพียงลำพัง
หลินชงท้วงว่า “พี่ท่าน ใจคนยากหยั่ง โปรดตรองจงดีก่อนที่จะไป”
กวนเสิ้งว่า “ผู้กล้าทำสิ่งใดไม่เอาแต่กลัว”
กวนเสิ้งเข้ามายังที่ว่าการอำเภอ เว่ยติ้งกว๋อพอใจยิ่งนัก ยินยอมสามิภักดิ์ แล้วคุยกันถึงความหลัง ตั้งโต๊ะจัดเลี้ยง ในวันนั้น กวนเสิ้งพาเว่ยติ้งกว๋อมาพร้อมทหารเพลิงห้าร้อย พบกับหลินชงและเหล่าหัวหน้า แล้วเตรียมยกทัพกลับเหลียงซาน
ซ่งเจียงให้ไต้จงติดตามมาได้พบหลี่ขุยจึงบอกว่า “เจ้าหนีลงเขามา ท่านพี่ให้พวกพี่น้องเที่ยวตามหา บัดนี้ สือเชียน เยว่เหอ หลี่หยุน หวางติ้งลิ่วก็กลับเขากันแล้ว ข้าจะล่วงหน้าไปแจ้งท่านพี่ก่อน จะได้ไม่ต้องคอยกังวล”
ตอนก่อนหน้า : ไม่ไว้หน้า
https://www.blockdit.com/posts/66f1471a04cef09ce70a18b2
ตอนถัดไป : ห้าทัพบุกตลาด
https://www.blockdit.com/posts/66fa844118566e8c618e19fe
บันทึก
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
ขุนโจรเหลียงซาน
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย