กลัวที่จะประกาศข่าวประเสริฐ?
กิจการ 16:20-26 THSV11
[20] เมื่อนำตัวมาถึงพวกผู้ว่าการเมืองแล้วจึงกล่าวว่า “คนเหล่านี้เป็นพวกยิว ก่อการวุ่นวายมากในเมืองของเรา [21] และสั่งสอนธรรมเนียมซึ่งเราชาวโรมันไม่ควรจะรับหรือถือเลย” [22] ฝูงชนก็ฮือขึ้นเล่นงานเปาโลและสิลาส พวกผู้ว่าการเมืองสั่งให้กระชากเสื้อของท่านทั้งสองออกและเฆี่ยนด้วยไม้
[23] เมื่อเฆี่ยนไปหลายทีแล้วจึงให้ขังไว้ในคุก และกำชับนายคุกให้ดูแลอย่างเข้มงวด [24] เมื่อนายคุกรับคำสั่ง จึงพาเปาโลกับสิลาสไปขังยังห้องชั้นใน เอาเท้าใส่ขื่อแน่นหนา [25] แต่ในเวลาประมาณเที่ยงคืน ขณะเปาโลกับสิลาสกำลังอธิษฐานและร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าและนักโทษทั้งหลายในคุกกำลังฟังอยู่ [26] ทันใดนั้น เกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงจนรากคุกสะเทือนสะท้านและประตูคุกเปิดหมดทุกบาน เครื่องจำจองก็หลุดจากพวกเขาทุกคน
ตอนนี้ใจผมก็มีใจนี้อยู่ด้วย กับใจที่ท้อแท้กับการประกาศข่าวประเสริฐ หลังถูกปฏิเสธซ้ำๆ แต่ก็รู้ว่ามันเป็นจิตใจที่มารซาตานคอยใส่ให้เพื่อจะขัดขวางการทำงานของพระเจ้าที่ต้องการให้ประกาศฯ เพื่อพาคนออกจากอำนาจการปกครองของเขาครับ
ใกล้ตัวผมกับสมาชิกหลายคนที่ตามมาที่โบสถ์ หลายคนก็ยังถูกจิตใจนี้จับแน่น กระตุ้นทีนึงก็ทำ พอปล่อยก็หยุด ใจที่จะตามพระคำพระเจ้าอ่อนกำลังมากๆ ครับ
ก็คงเหมือนเลี้ยงลูกที่ยังเด็ก แบบลูกสาวผมตอนนี้พึ่ง 11ขวบ จิตใจของสมาชิกในโลกความเชื่อคงประมาณนั้น ส่วนผมเองคงเหมือนเด็กวัยรุ่นอายุ18 นับจากอายุในความเชื่อครับ
แต่ตอนที่ผมได้คิดถึงคำพยานชีวิตของอาจารย์ผมกับการที่เลือกจะเชื่อเพียงสิ่งที่บอกไว้ในพระคัมภีร์ฯ ผมก็อยากที่จะไปต่อแบบนี้ครับ เพราะผมเห็นว่ากับการไม่ก้าวออกไปตามพระคำ อยู่กับทางเก่าหรือกับระบบของโลกเนื้อหนังตามความคิดนั้นผลของมันน่ากลัวมากยิ่งกว่าครับ
อาจารย์ผมตอนนี้มีทุกสิ่งแล้วตอนพูดอะไรออกไปคนก็เชื่อง่าย แต่กับเรื่องเดียวกันถ้าให้คนยากจนพูดอย่างให้เชื่อสิ่งที่ผมพูดตอนนี้ หลายคนกลับเชื่อยาก เพราะคนส่วนมากเชื่อกับสิ่งที่เห็นมากกว่าเชื่อเนื้อหาที่พูดครับ
แต่นั่นก็ไม่สำคัญมากไปกว่าจิตใจผมเอง เลือกเชื่อยังไง ผมก็ก้าวต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอกับคนที่เชื่อในสิ่งที่ผมบอกและไปกับผม คือออกจากการเชื่อตัวเองหันมาก้าวติดตามพระคำแบบนี้ครับ
ตอนมองเห็นหลายคนรอบตัวไม่ตอบสนองติดตามมา เกิดความรู้สึกท้อก็มีแต่ก็ไม่ได้ถึงกับจมอยู่กับมันเพราะรู้ว่ามันเป็นความคิดที่มารซาตานกำลังคอยใส่ให้ตลอดเวลาครับ
ก็อยากจะออกไปบอกกับทุกคนเรื่อยๆ อย่างน้อยก็ให้พวกเขาได้รู้ว่ามันมีเรื่องแบบนี้กำลังเกิดขึ้นแล้ว มันมีทางออก มีทางรอดแล้วผ่านทางพระคำได้ช่วยให้เราได้รู้ความจริงว่าอะไรเป็นอะไร การไม่รู้ความจริงนี้แหล่ะคือรากของทุกปัญหาครับ
ผมแนะนำให้ลางานเลยเพื่อไปงานอบรม5วัน ครั้งนี้จัดที่อินดอร์สเตเดี้ยม หัวหมาก กรุงเทพฯ ครับ เพราะมันสมควรที่จะทำเมื่อได้รู้ว่าจะได้อะไร หลายคนกำลังทำงานเพื่อหาเงินเข้ามาเก็บไว้เยอะๆ เพราะเชื่อว่ามันคือคำตอบ ไม่ได้เชื่อว่ามันเป็นรากของปัญหา แต่มันเป็นตัวปัญหาจริงๆ เหมือนกับทุกสิ่งที่ไม่ใช่พระเจ้า ถ้าพึ่งพาวางใจกับมันผลที่จะได้รับตามมาคือปัญหาแน่นอนครับ
ฝากชีวิตไว้วางใจเพียงพระเจ้าหรือเชื่อเพียงพระคำเท่านั้นที่เป็นทางรอดพ้นจากภัยพิบัติแท้จริงครับ
ก็คงเหมือนกับครอบครัวของโนอาห์ที่เลือกจะต่อเรือในขณะที่คนอื่นยังสนใจอยู่แต่กับการหาเงินเพื่อปรนนิบัติตัวเอง การที่เราจะหันมาให้ความสนใจกับพระคำจึงเป็นสิ่งสำคัญแท้จริงครับ
การเผยแพร่ความจริงนี้พระเจ้าก็กำชับไว้ด้วย(มธ.28:18-20) แสดงว่ามันต้องสำคัญมากครับพระเจ้าจึงกำชับไว้ เป็นคำกำชับสุดท้ายด้วยก่อนเสด็จกลับคืนสู่วรรค์ครับ แล้วเราจะอยู่กับเจ้าทั้งหลายเสมอไปจนกว่าจะสิ้นยุค
ผมคิดตามหมายความว่ามันเป็นเส้นทางที่กำลังปกป้องทั้งตัวเองและผู้อื่นให้รอดด้วยครับ พระเจ้าก็ดูแลรับผิดชอบให้เมื่อได้ก้าวไปบนเส้นทางนี้ เหมือนตอนที่ครอบครัวโนอาห์พากันต่อเรือแทนการมุ่งทำมาหากินครับ และพระเจ้าก็ดูแลรับผิดชอบกับชีวิตของพวกเขาแบบนี้ครับ
ผมกำลังจะออกไปพบกับผู้ใหญ่หรือผู้นำชุมชนขอเขาสามเรื่องหลังแนะนำมูลนิธิฯคือ ขอส่งคนเข้าร่วมและขอเป็นคำพยานเรื่องพระเจ้านี้ครับ
พระคัมภีร์ฯ เป็นพยานหลักฐานสำคัญที่ทำให้ผมเชื่อว่ามีพระเจ้าและทำให้ชีวิตผมอยู่รอดมาได้เพื่อจะมาบอกความจริงกับผู้อื่นอยู่ในขณะนี้ และความจริงในนั้นก็ทำให้ผมได้เห็นด้วยว่ามันเป็นเรื่องอันตรายเป็นหายนะสำหรับคนที่ยังไม่รู้ด้วยแบบนี้ครับ
คนมากมายก็กำลังถูกหลอกให้สนใจอยู่แต่กับเรื่องที่ไม่ได้สำคัญที่สุด เหมือนที่คนมากมายในยุคโนอาห์แม้ได้ยินได้รู้แล้ว แต่พวกเขาก็ไม่เชื่อ ยังหมกมุ่นสนใจอยู่แต่กับเรื่องเนื้อหนังปากท้องของตัวเองต่อไปเหมือนเดิม ไม่ขยับ ไม่สนใจกับพระเยซู ซึ่งสุดท้ายก็จะเป็นการเสียเวลาเปล่าไปเท่านั้นครับ
พระคำตอนนี้พระเจ้าได้ทำให้ประตูคุกเปิดออกหลังเปาโลกับสิลาสถูกจับขังคุกและนมัสการสรรเสริญพระเจ้า พระเจ้าก็พอใจกับทุกย่างก้าวของผมที่ก้าวออกไปประกาศ และกำลังทำการช่วยพาผู้คนออกจากฤทธิ์อำนาจของมารซาตานเหมือนที่เปิดประตูคุกให้กับพวกนักโทษทุกคนตอนนี้ครับ
อิสยาห์ 55:8-9 THSV11
[8] “เพราะความคิดของเราไม่ใช่ความคิดของเจ้า และทางของพวกเจ้าก็ไม่ใช่ทางของเรา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ [9] “เพราะฟ้าสวรรค์สูงกว่าแผ่นดินโลกอย่างไร ทางของเราก็สูงกว่าทางของพวกเจ้า และความคิดของเราก็สูงกว่าความคิดของเจ้าอย่างนั้น
มันทำให้ผมได้คิดถึงกับพระคำตอนนี้กับจิตใจของผมช่วงนี้ครับ ผมกังวลบ่อยๆ เพราะความอยากรู้อยากเห็นกับวิธีการทำงานของพระเจ้ามากเกินไปนี้ครับ มันชินกับการที่ต้องเข้าใจด้วยกับการจะทำอะไรแต่ละเรื่อง มันยังไม่ชินกับชีวิตที่ดำเนินไปด้วยความเชื่อครับ แต่ยังไงก็ตามพระเจ้าก็จะทำงานตามพระคำ คือช่วยพาผู้คนมากมายให้เข้ามาร่วมในงานนี้และได้รับความรอด ไม่ขึ้นกับความคิดของผมครับ
ก็อยากจะชวนผู้อ่านทุกท่านไปร่วมงานอบรมพระคัมภีร์ฯ ในวันที่6-10 เดือนพฤศจิกายนนี้ครับ เพื่อจะได้หลุดพ้นจากฤทธิ์อำนาจของความบาปที่จับอยู่และได้พบกับชีวิตใหม่ในพระคริสต์ซึ่งเป็นความสุขที่แท้จริงแบบนี้ครับ
สามารถลงทะเบียนจาก link หรือ QR code ด้านล่างนี้ครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
