Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
ติดตาม
4 มี.ค. เวลา 11:30 • นิยาย เรื่องสั้น
เสียงจ้อกแจ้กในตลาดนัดคล้ายจะครึกครื้นอยู่ไม่น้อย
คนเลือกซื้อหาจับจ่ายของในราคาประหยัดและจับต้องได้ หลากหลายสินค้ามีมาเพื่อสนองความจำเป็นของมนุษย์เงินเดือนน้อยใหญ่
ยุคนี้มันยุคร้านสะดวกซื้อครองเมืองไปพร้อมกับสินค้าออนไลน์ทะลักจากมิตรประเทศที่ทำเอาผู้ผลิตไทยล้มหงาย
คนรัดเข็มขัดสลับกับเข้าร้านแบบนี้
ตลาดมันไม่ได้มีทุกวันนี่หว่า
ใครสักคนเอ่ยขึ้นมาในวงสนทนา
ใครบอกมึง กูก็เห็นเปิดอยู่ทุกวัน มีแต่คนขาย คนซื้อหายหัว
เสียงวางแก้วน้ำสีอำพันสลับกับเสียงช้อนตักกับแกล้มในวง
อากาศเย็นลงมาหน่อย
มันเหมาะจะเมาจริงๆ
เขาหิ้วของพะรุงพะรังเข้ามาจัดวางแผงขายของอย่างรวดเร็วเพราะใกล้เวลาเปิดร้าน แม้จะเล็งเห็นเหมือนกันว่าท่าทางจะยังเงียบเหมือนเมื่อวาน
ทำไงได้ ไม่ทำก็อด ค่าเช่าก็จ่ายไปแล้ว
ยังดีที่บุญพ่อแม่คุ้มหัวให้วิชาความรู้เรื่องอาหารมาจนเขามาตั้งแผงได้แบบนี้
เรียนจบแค่ม.3 ใครจะรับทำงาน
เขายังใฝ่รู้เพียรเรียนกศน.อยู่แต่ยังไม่ไปไหนไกล
นั่นยังช่างมันได้
เอาแค่ตัวให้รอดก่อนเถอะวะไอ้ใจ เรื่องอื่นไว้ก่อน น้าข้างห้องเช่าขับแท็กซี่เอ่ยปากเมื่อนั่งคุยกัน
สู้เก็บเงินไว้ให้มากหน่อยเผื่อเอ็งจะลงทุนขยับขยายอะไรบ้าง เห็นว่าไลฟ์ขายก็ไม่เลวนี่หว่า คนทำเยอะ ฝีมือเอ็งก็ใช้ได้
ก็เก็บมาเรื่อยล่ะน้า
เออๆ ดีๆ
วันนี้เหมือนจะเสียเที่ยวเพราะจู่ๆฝนก็เทหนักจนคนหาย
ได้แค่เกือบเสมอตัว
เขาถอนหายใจแล้วเก็บของขึ้นมา หอบกลับห้องเช่า
พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน
...
ยามดึกรถเมล์มาช้า นานๆจะมาสักคันแถมแน่นเป็นปลากระป๋อง รถราก็ติดหนึบไม่ค่อยขยับ
ทั้งเหนื่อยทั้งง่วงแต่ต้องถ่างตา
จู่ๆรถแท็กซี่ก็จอดเทียบแล้วกวักมือเรียก
น้าข้างห้องเช่านี่หว่า
เขายกมือไหว้ขอบคุณเมื่อขึ้นรถมา
...
ข้ากำลังจะกลับก็เห็นเอ็งพอดี
ขอบคุณครับน้า แต่วันนี้น้าออกมาไกลนะครับ ทุกทีเห็นวิ่งรอบๆแถวบ้านเรา
มีคนเรียกมาแถวนี้ข้าก็มา แล้วเอ็งล่ะ?
เขาจึงบอกเล่าให้ฟัง
เอาเถอะวะ วันพระไม่ได้มีหนเดียว เที่ยวหน้ายังมี
เขายิ้มรับแบบฝืดๆ
...
จราจลภายนอกค่อยคล่องต้วขึ้น แต่ผู้คนยังไม่ได้หลับไหลไปกับราตรีนี้ที่เย็นลงเพราะฝนโปรย
เขานั่งไปเงียบๆ เคลิ้มหลับเป็นระยะ
เสียงเพลงฟังสบายในยามนี้พอทำให้ใจสงบบ้าง
เดี๋ยวข้าแวะปั๊มก่อนว่ะ
ครับน้า
ในปั๊มคึกคักไปด้วยแท็กซี่ยามดึกนั่งคุยกันก่อนจะแยกย้าย
คนจีนหลายคนเดินไปมาริมถนน ท่าทางครึกครื้น เสียงโวยวายลั่น
คนจีนที่ข้ารู้จักไม่เป็นแบบนี้นะ อยู่กันสงบๆ ทำงาน ตั้งครอบครัว ไม่ทำตัวโวยวายแบบนี้ นานเข้าก็กลืนเป็นคนบ้านเราไป
เขานั่งฟังเงียบๆ พยักหน้ารับ
สมัยนี้พวกที่เข้ามามันแปลกๆ เหมือนจะเป็นพวกอั้งยี่มาเฟีย ตั้งรกรากฝังตัวแบบนี่มันบ้านกูผู้มีอิทธิพลมากกว่าจะพยายามกลืนตัวเป็นคนบ้านเรา สุมหัวกันจนน่ากลัว
พวกแกงค์อะไรล่ะมั้งน้า
ข้าก็ว่างั้น ไม่เข้ามาเป็นพวกคอลล์เซ็นเตอร์ก็ไม่แคล้วเว็บพนันออนไลน์ เผลอๆก็ค้ามนุษย์ อ้อ ช่วงก่อนหน้าเห็นหาเช่าขุดอะไรวะที่มันแพงๆ
บิทๆอะไรมั้งน้า อ้อ บิทคอยน์
เออๆ นั่นล่ะ ไม่มีประโยชน์กับบ้านเราซักอย่าง ข้าล่ะไม่ชอบจริงๆ
แต่เขาว่าท่องเที่ยวเยอะขึ้นนะน้า คึกคักดี ตลาดนัดอะไรพวกเขาก็มากัน ผมก็พลอยขายดีไปด้วย
นั่นมันแค่นิดหน่อยว่ะ ข้าว่าไอ้เรื่องแกงค์ทั้งหลายนี่สิมันหนักกว่า แถมตอนนี้กินรวบแทบทุกอย่าง ทำอะไรก็ขนแต่พวกเขามาเอง ไม่จ้างคนบ้านเรา อย่างนี้คนบ้านเราก็แย่กันไปหมดสิ จะเอาที่ไหนมาใช้มาจ่าย แล้วมันก็ลามไปทุกอย่าง
ราชการก็ไม่เห็นทำอะไรเหมือนกัน
นี่ล่ะที่ข้าห่วง แม่งไม่ขยับอะไรเลย ปล่อยให้เข้ามาโคตรง่ายแต่พอเราจะไปบ้างแม่งโคตรยาก
จริงน้า
เผลอๆข้าว่าที่เข้ามาง่ายนี่หลวงก็รู้ รัฐบาลทางนั้นก็เป็นใจให้เข้ามาเหมือนจะยึดประเทศ ไม่งั้นที่ไหนจะมากันยุ่บยั่บขนาดนี้ ข้าไม่ชอบใจเลยว่ะ ถึงไอ้ที่เข้ามาก็ใช่จะมีแต่พวกไม่ดี ไอ้ที่ดีๆก็มีเยอะ
เขานิ่งไป พยักหน้ารับว่าเห็นด้วย
เฮ้อ ก็ช่วยไม่ได้ว่ะ พูดไปใครจะเชื่อ
น้าพูดเหมือนรู้เยอะ
เมื่อก่อนข้าทำงานบริษัท ได้ยินเขาเล่ากันมา ข้าคิดตามก็เห็นด้วย
...
รถเข้ามาจอดในซอยเรียบร้อยแล้ว
เขายกมือไหว้ขอบคุณที่มาส่ง
ไม่เป็นไรเว้ย แค่นี้เอง
วันนี้ดีกว่าเมื่อวานเยอะ
เขาทำไม่ได้หยุดมือ
คนไทย คนจีน ฝรั่ง
เดินไปมาจับจ่ายใช้สอยคึกคัก
...
เขายืนรอรถกลับบ้าน
ใจพองฟู
เงินที่ได้มายังอยู่ในตัว
วันนี้สดใสนัก...
บันทึก
1
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องสั้นกับนิยาย
1
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย