22 ก.พ. เวลา 10:23 • ประวัติศาสตร์

ลำนำสุยหู่ 62 หลี่ขุยแบกหนาม

ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
梁山泊里无奸佞,忠义堂前有诤臣。
留得李逵双斧在,世间直气尚能伸。
เขาเหลียงซานไร้คนตลบตะแลง
หอธรรมภักดิ์แห่งนี้มีขุนนางซื่อ
แม้นหลี่ขุยคงมีสองขวานในมือ
ความซื่อตรงยังคงอยู่คู่โลกา
至上无过任评论,其次纳谏以为恩。
最下自差偏自是,令人敢怒不敢言。
ผู้ประเสริฐเลิศแล้ว
ยังไม่แคล้วถูกนินทา
สามัญชนพลาดท่า
ยอมรับฟังยังเป็นคุณ
ผู้ต่ำต้อยผิดพลั้ง
ยังดันทุรังต่ำสถุล
ได้แต่กริ้วฉิวฉุน
สิ้นมธุรสวาจา
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ตอน พายุหมุนดำมอบหัว
弓鞋窄窄起春罗,香沁酥胸玉一窝。
丽质难禁风雨骤,不胜幽恨蹙秋波。
รองเท้าทรงธนูคู่เล็กจากแพรไหม
เหงื่อสุคนธ์ไหลนองทรวงผุดผ่อง
งดงามยากห้ามใจดังพายุคะนอง
ไม่อาจป้องบังความชังในตางาม
(รองเท้าทรงธนู หรือ รองเท้ากงเสีย 弓鞋 รองเท้าสตรีสมัยโบราณ พื้นและส้นสูง ปลายเท้างุ้มลง ดูด้านข้างคล้ายปลายคันธนู จึงเรียกรองเท้าทรงธนู)
บุตรีหลิวไท่กง
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ตอน แบกหนามขอขมา
庙居泰岱,山镇乾坤。
为山岳之至尊,乃万神之领袖。
山头伏槛,直望见弱水蓬莱;
绝顶攀松,尽都是密云薄雾。
楼台森耸,疑是金乌展翅飞来;
殿阁棱层,恍觉玉兔腾身走到。
雕梁画栋,碧瓦朱檐。
凤扉亮映黄纱,龟背绣帘垂锦带。
遥观圣象,九旒冕舜目尧眉;
近睹神颜,衮龙袍汤肩禹背。
御香不断,天神飞马报丹书;
祭祀依时,老幼望风皆获福。
嘉宁殿祥云杳霭,正阳门瑞气盘旋。
万民朝拜碧霞君,四远归依仁圣帝。
ศาลสถิตไท่ซาน
เขาตระหง่านค้ำดินฟ้า
ประมุขมวลภูผา
เหล่าเทวาบังคมคัล
จากระเบียงยอดภูผา
ทัศนาเผิงไหลเกาะสวรรค์
เหนือยอดสนเขานั่น
ล้วนเมฆหมอกคลุมลดหลั่น
หอสูงทึบตระหง่าน
ครุฑาทะยานกางปีกผัน
ตำหนักเป็นชั้นชั้น
กระต่ายจันทร์โลดนภากาศ
เสาเขียนคานแกะเกี้ยว
กระเบื้องเขียวชายคาชาด
ฉากหงส์ผ้าโปร่งพาด
ลอนม่านแพรปักลอยชาย
แต่ไกลเห็นองค์เทพเจ้า
มงกุฎเก้าพู่ ซุ่นเหยาละม้าย
เข้าใกล้เพ่งพักตร์หมาย
ทังหวี่ทรงชุดมังกร
เครื่องหอมมิขาดคง
เทพทรงม้าถวายอักษร
สักการะขอพร
ทั้งอ่อนเฒ่าล้วนสมหมาย
ตำหนักเจียหนิงเมฆมงคลคลุมอยู่
ประตูเจิ้งหยางแสงเรืองรองอาบฉาย
ปวงประชามาเคารพมิเว้นวาย
สี่ทิศหมายพี่งพิงองค์เสิ้งตี้
(มงกุฏเก้าพู่ 九旒冕 มงกุฏฮ่องเต้จีน
ซุ่น 舜 เหยา 尧 ทัง 汤 หวี่ 禹 กษัตรัย์ในตำนานของจีน)
ศาลไต้เยว่ 岱岳庙
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ตอน เขาไท่ซาน

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา